Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η ψήφιση του Προϋπολογισμού του 2014 απόψε, κάνει,
πράγματι την σημερινή ημέρα ιστορική.
Και προσφέρεται για πολύ ουσιαστικές παρατηρήσεις και
συμπεράσματα.
Δεν θα αναφερθώ στα επί μέρους μεγέθη του
Προϋπολογισμού. Το έκαναν οι αρμόδιοι
υπουργοί…
Θα ήθελα να τονίσω – και με αυτό θα ξεκινήσω – τις
μεγάλες ανατροπές που έγιναν με την εκτέλεση του Προϋπολογισμού, του 2013. Και
τις επίσης μεγάλες ανατροπές που θα γίνουν με την ψήφιση του επόμενου
Προϋπολογισμού, του 2014…
Κι όπως θα δείτε, είναι κάτι παραπάνω από ανατροπές.
Είναι αληθινές επαναστάσεις!
Πρώτη, φυσικά, το πρωτογενές πλεόνασμα! Για πρώτη
φορά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, η Χώρα μας δεν θα χρειαστεί δανεικά για να
βγάλει τη χρονιά, για να καλύψει τις ανάγκες της φέτος…
Όλοι επιζητούμε - ελέχθη εδώ στη Βουλή - την «αποδέσμευση» από
το Μνημόνιο. Ε λοιπόν, αυτό είναι το πρώτο αποφασιστικό βήμα για να
αποδεσμευτούμε από το Μνημόνιο... Όλος ο κόσμος, πλην ΣΥΡΙΖΑ, και αναρωτιέμαι
γιατί, το δέχεται αυτό.
Όμως μόνο έτσι στεκόμαστε στα πόδια μας. Κι έτσι
εξασφαλίζεται η πραγματική εθνική μας ανεξαρτησία. Κι όχι με δανεικά.
Δεύτερη επανάσταση: η εξάλειψη του ελλείμματος στο
εμπορικό ισοζύγιο. Το είπε προηγουμένως ο Στουρνάρας, δεν έγινε κατανοητό.
Και είναι σημαντικό, γιατί απλούστατα σημαίνει πώς
πέρα από το νοικοκύρεμα στα δημόσια οικονομικά, διορθώνουμε και θεμελιώδεις
μακροχρόνιες ανισορροπίες στην οικονομία μας. Δεν κερδίζουμε, δηλαδή, μόνο τη
μάχη της εξυγίανσης. Κερδίζουμε και τη μάχη της ανταγωνιστικότητας.
Στεκόμαστε στα πόδια μας και πάλι. Ενώ μαζί με τα
έσοδα από τον τουρισμό, καταφέραμε να έχουμε πλεόνασμα στο ισοζύγιο πληρωμών.
Κι αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες.
Τρίτη μεγάλη ανατροπή: η πραγματοποίηση των περσινών
στόχων του Προϋπολογισμού:
Κι αυτό πρωτόγνωρο: Από τους πέντε μεγάλους στόχους
του Προϋπολογισμού, πήγαμε καλύτερα στους τέσσερις και έχουμε μικρή υστέρηση
στον ένα. Πήγαμε καλύτερα στις δαπάνες. Είχαμε μεγαλύτερη μείωση απ’ ότι
υπολογίζαμε πέρσι τέτοιον καιρό. Πήγαμε καλύτερα στα έσοδα: Είχαμε μεγαλύτερη
αύξηση απ’ ό,τι υπολογίζαμε. Πήγαμε καλύτερα στην ύφεση, θα έχουμε μικρότερη ύφεση
απ’ ό,τι υπολογίζαμε πέρσι. Πήγαμε καλύτερα στην πάταξη της φοροδιαφυγής.
Πετύχαμε μεγαλύτερη μείωση απ’ όσο υπολογίζαμε. Στο στόχο της ανεργίας είχαμε
υπέρβαση. Αλλά η χρονιά δεν έχει κλείσει ακόμα. Και θυμηθείτε: πολλοί πίστευαν
ότι η ανεργία θα ξεφύγει φέτος πολύ περισσότερο: μίλαγαν για 30% και 33%
ανεργία στο τέλος του 2013! Όμως η ανεργία σταθεροποιήθηκε στο 27% και υπάρχουν
όλες οι ενδείξεις ότι θα αρχίσει να αποκλιμακώνεται την επόμενη χρονιά.
Κι όλα αυτά χωρίς κόλπα. Χωρίς λογιστικές αλχημείες.
Όλα αυτά με υπολογισμένο το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων στο ακέραιο. Με τις
επιστροφές οφειλών του Δημοσίου στους ιδιώτες υπολογισμένες και αυτές να
εκτελούνται στο ακέραιο. Και την ανεργία να υπολογίζεται, χωρίς να λαμβάνουμε
υπ’ όψιν την αδήλωτη εργασία που υποχωρεί, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει,
φουσκώνοντας τη συνολική ανεργία.
Γιατί είναι σημαντικά όλα αυτά; Γιατί ως τώρα, επί
χρόνια, τα αποτελέσματα του Προϋπολογισμού – το ξέρουμε όλοι, εδώ ζούμε - ήταν
πολύ χειρότερα από τις προβλέψεις του. Κι αυτό σήμαινε είτε μεγαλύτερο δανεισμό
που ήσουν υποχρεωμένος να πάρεις ή προσφυγή σε νέα Μνημόνια με ακόμα πιο
επαχθείς όρους και με μεγαλύτερους κινδύνους για έξοδο από την ευρωζώνη.
Αυτό δεν συνέβη φέτος! Το 2013 είχαμε καλύτερα
αποτελέσματα. Ελέγξαμε την κατάσταση και ανεβάσαμε κατακόρυφα την αξιοπιστία
της Ελλάδας. Πράγμα απαραίτητο για να βγούμε από την κρίση…
Τέταρτη μεγάλη ανατροπή: η πραγματοποίηση αλλά και η
υπέρβαση ακόμα των στόχων του Προγράμματος.
Κι αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά από τότε που μπήκαμε
στα Μνημόνια. Πριν δεκαοκτώ μήνες, όταν αναλάβαμε, οι εταίροι μας αντέκρουαν
κάθε επιχείρημα λέγοντας:
Μα εσείς δεν είστε σε θέση να πραγματοποιήσετε αυτά
που αναλαμβάνετε!
Τώρα δεν το λένε πια! Τώρα, πολλοί λένε το αντίθετο:
Η Ελλάδα κατάφερε να επιτύχει στόχους που λίγες χώρες
θα τολμούσαν!
Κι αυτό βελτιώνει και την αξιοπιστία της Χώρας, αλλά,
πιστέψτε με, και την διαπραγματευτική της θέση.
Πέμπτη επανάσταση: η στροφή στην Ανάκαμψη!
Αυτή ίσως είναι η πιο κρίσιμη ανατροπή: Σχεδόν όλοι
προεξοφλούν πια ότι το 2014 θα είναι για την Ελλάδα έτος Ανάκαμψης, μετά από 6
οδυνηρά χρόνια ύφεσης. Και για πρώτη φορά η ανάκαμψη αυτή δεν θα γίνει με
δανεικά και ελλείμματα. Θα γίνει με εξυγίανση και με δημοσιονομικά πλεονάσματα.
Και όλα αυτά είναι συλλογική επιτυχία της Κυβέρνησης, και κυρίως του
Οικονομικού της Επιτελείου. Και να συνεννοούμαστε για αυτό.
Γιατί αυτά είναι αληθινές «επαναστάσεις», και όχι
επανάσταση του ψέματος, που προκήρυξε απόψε ο κ. Τσίπρας; Αληθινές
επαναστάσεις!
Πρώτον, γιατί όπως συμβαίνει με όλες τις επιτυχημένες
επαναστάσεις, δεν τα περίμενε κανείς αυτά. Και τα κάναμε μόνοι μας, κ. Τσίπρα.
Ενώ εσείς τώρα, πάτε να λύσετε προβλήματα του τόπου με το κατοχικό δάνειο. Πως;
Με τη βοήθεια των συντρόφων σας, γερμανών συντρόφων σας, του Die Linke, που όμως δεν θέλουν να
ακούσουν κουβέντα για το κατοχικό δάνειο και ούτε για οποιαδήποτε παραπάνω
βοήθεια στο κούρεμα ή στη μείωση του Ελληνικού χρέους. Κουβέντα δεν θέλουν να
ακούσουν. Και είναι οι πρώτοι τη τάξει σύντροφοί σας από τους οποίους περιμένετε
μεθαύριο να κατεβείτε μαζί στις εκλογές. Και αυτό, βέβαια, απόψε δεν το είπατε
και αναρωτιέμαι, κοροϊδεύετε μόνο τους άλλους, κ. Τσίπρα, ή τα πιστεύετε και
εσείς αυτά; Γιατί αν τα πιστεύετε, είναι ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα. Δεν
είναι ψέματα. Είναι κάτι πολύ χειρότερο. Είναι πολιτικές ψευδαισθήσεις.
Δεύτερον, όπως συμβαίνει με όλες τις επαναστάσεις,
είναι πράγματα που είτε δεν τα έχουμε δει ποτέ, είτε έχουμε χρόνια να τα δούμε…
Τρίτον, γιατί, όπως συμβαίνει με όλες τις
επαναστάσεις, έγιναν με πολλές θυσίες από το λαό, για να πετύχουν αυτές οι
επαναστάσεις. Αντίθετα όμως, με άλλες ψευδεπίγραφες «επαναστάσεις», όπου οι
θυσίες του λαού πηγαίνουν στράφι, στην περίπτωσή μας, αρχίζουν να πιάνουν τόπο
οι θυσίες αυτές.
Τέταρτον, διότι αλλάζουν κυριολεκτικά την πορεία του
τόπου. Τον βγάζουν από τον κατήφορο της υπερχρέωσης και της αναδιανομής
δανεικών. Και τον βάζουν στο δρόμο της Ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας, με επιχειρηματικότητα
και εξωστρέφεια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σας ζητώ συγγνώμη γιατί μόλις χρησιμοποίησα κάποιες
λέξεις που δεν τις καταλαβαίνει η Αντιπολίτευση.
Τη λέξη «ανάπτυξη» την έχει πολύ στρεβλά στο μυαλό
της.
Ενώ τις λέξεις «ανταγωνιστικότητα»,
«επιχειρηματικότητα» και «εξωστρέφεια» τις έχει απαγορεύσει στο λεξιλόγιό της.
Τις θεωρεί «νεοφιλελεύθερο» μοντέλο που χρεοκόπησε
διεθνώς, όπως μας λέει...
Πολλά πράγματα χρεοκόπησαν - και στην Ελλάδα και
διεθνώς.
Αλλά ας μιλήσουμε γι’ αυτά που δεν χρεοκόπησαν:
Πρώτον, δεν χρεοκόπησε η Ελλάδα. Αν και πολλοί το
είχαν «σίγουρο»…
Και δεν χρεοκόπησε γιατί εμείς το εμποδίσαμε!
Μέχρι πρόσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε καν συναίσθηση από
τι γλιτώσαμε τον τόπο. Τώρα τελευταία, ο Πρόεδρός του – σε ένα ξέσπασμα
ειλικρίνειας που δυστυχώς δεν κράτησε πολύ - το είπε στο Ντάλας του Τέξας: ότι
η έξοδος από το ευρώ θα ήταν καταστροφή για τη Χώρα!
Αλλά παρέλειψε να πει, ότι πριν δεκαοκτώ μήνες αυτήν
ακριβώς την καταστροφή την έφερνε ο ίδιος και το κόμμα του, όταν μιλούσε για
έξοδο από το ευρώ...
Τώρα παραδέχθηκε ότι θα ήταν πρόβλημα – όχι λύση! Και
μάλιστα πρόβλημα πολύ μεγαλύτερο.
Παρέλειψε, λοιπόν, να πει ότι εκείνος εισηγούνταν
αληθινή καταστροφή για τον τόπο.
Παρέλειψε να πει ότι εμείς την αποτρέψαμε αυτήν την
καταστροφή.
Παρέλειψε να προσθέσει ότι η συντριπτική πλειοψηφία
στο κόμμα του, τα ίδια πιστεύει ακόμα για τη δραχμή…
Η Ελλάδα δεν χρεοκόπησε, λοιπόν, παρά το γεγονός ότι
κάνατε ό,τι μπορούσατε…
Κι αυτό είναι αναμφίβολα επιτυχία! Έτσι δεν είναι;
Δεύτερον, δεν χρεοκόπησε ούτε η ανταγωνιστικότητα. Κι
αυτό δεν είναι ιδεοληψία των οπαδών του «νεοφιλελευθερισμού», όπως ισχυρίζονται
κάποιοι. Και χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού - όπως η Ρωσία - και χώρες
που δοκίμασαν στην καμπούρα τους τα σοσιαλιστικά πειράματα, όπως ολόκληρη η
ανατολική Ευρώπη, αλλά και χώρες που ακόμα δηλώνουν κομμουνιστικές - όπως η
Κίνα – όλες τους κάνουν ό,τι μπορούν για να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά
τους.
Η Ελλάδα όμως κατέρρεε από πλευράς
ανταγωνιστικότητας. Και τώρα γύρισε την τάση και βελτιώθηκε σε όλους τους
δείκτες διεθνούς κατάταξης κατά δεκάδες θέσεις. Κι αυτό είναι αναμφίβολη
επιτυχία. Την επικροτούν όλοι. Ακόμα κι εκείνοι που ασκούσαν στη Χώρα μας την
πιο αυστηρή κριτική…
Οι μόνοι που δεν τη βλέπουν είναι οι λαϊκιστές σήμερα.
Οι πάσης φύσεως λαϊκιστές.
Η εξωστρέφεια και η επιχειρηματικότητα δεν
χρεοκόπησαν επίσης. Όλες οι χώρες που έχουν αναπτυξιακά επιτεύγματα στο
σύγχρονο κόσμο, στηρίζονται στην εξωστρέφεια και στηρίζουν την
επιχειρηματικότητα. Από τη Φινλανδία ως το Ισραήλ, από τη Νορβηγία ως τη Δανία
– για να μιλήσω για χώρες αντίστοιχου μεγέθους με μας. Αλλά κι όλη η Ευρώπη, οι
ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Κίνα! Παντού η εξωστρέφεια και η επιχειρηματικότητα
θεωρούνται αρετές μιας οικονομίας. Εδώ, στο λεξιλόγιο των λαϊκιστών θεωρούνται
«νεοφιλελεύθερο ανάθεμα»!
Μπορούμε να
συζητάμε θεωρητικά όσο θέλετε, για τις ακρότητες – για τις αντίθετες ακρότητες
– του κρατισμού από τη μία πλευρά και του λεγόμενου νεοφιλελευθερισμού από την
άλλη. Δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα.
Ξέρετε, εμείς είμαστε αντίθετοι και με τα δύο. Εμείς
είμαστε με τον κοινωνικό φιλελευθερισμό, την κοινωνική οικονομία της αγοράς.
Εσείς έχετε το πρόβλημα, γιατί είστε αθεράπευτα
λαϊκιστές. Και θεωρείτε κάθε απομάκρυνση από τον χρεοκοπημένο κρατισμό, ως τάχα
νεοφιλελεύθερη πολιτική.
Κοιτάξτε, όμως, τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο γύρω
σας…
Και επιτέλους ξυπνήστε!
Να μιλήσουμε, τώρα και για ό,τι αληθινά χρεοκόπησε:
Χρεοκόπησαν, λοιπόν, οι κοινωνίες του υπαρκτού
σοσιαλισμού!
Λυπάμαι που σας στενοχωρώ, αλλά οι κοινωνίες που
εφάρμοσαν τις αρχές που επικαλείστε σήμερα, χρεοκόπησαν εδώ και 25 χρόνια!
Χρεοκόπησαν με πάταγο. Και οι λαοί των χωρών αυτών δεν θέλουν ούτε να ακούσουν –
όπου και να πάτε σε αυτούς τους λαούς - για εκείνη τη σκοτεινή εμπειρία τους.
Βεβαίως, και οι δυτικές οικονομίες και οι κοινωνίες
της ελεύθερης αγοράς περνάνε κατά καιρούς τεράστια προβλήματα. Αλλά δεν
χρεοκόπησαν συνολικά όπως οι κοινωνίες του υπαρκτού σοσιαλισμού που εσείς ακόμα
νοσταλγείτε.
Χρεοκόπησε, ακόμα, ο κρατισμός στη δύση. Εδώ και
τριάντα χρόνια στις δυτικές κοινωνίες, γίνονται συνεχώς αποκρατικοποιήσεις. Κι
όπου γίνονται, κατά κανόνα αποδίδουν θεαματικά αποτελέσματα. Μερικές φορές
υπάρχουν προβλήματα. Μερικές φορές γίνονται και υπερβολές. Αλλά η κυρίαρχη τάση
εδώ και τρείς δεκαετίες, σε όλο τον κόσμο, είναι οι αποκρατικοποιήσεις! Οι
οποίες στην Ελλάδα ήταν απαγορευμένη και έπαυσε να είναι απαγορευμένη λέξη.
Χρεοκόπησε και η «αναδιανομή» των δανεικών. Και η
ευημερία η οποία στηρίχθηκε σε δανεικά. Γιατί ήταν ψευδαίσθηση ευημερίας. Και η
ανάπτυξη η οποία στηρίχθηκε σε όλο και περισσότερα δανεικά. Γιατί ήταν κίβδηλη
ανάπτυξη…
Όλα αυτά χρεοκόπησαν. Σας στενοχωρώ και πάλι. Αλλά εσείς
ονειρεύεστε να γυρίσετε τη Χώρα εκεί. Στο να κάνουμε δήθεν «κοινωνική πολιτική»
με δανεικά. Στο να αναδιανέμουμε «πλεόνασμα» που δεν παράγουμε και δεν υπάρχει!
Στο να μοιράζουμε δανεικά, όταν τότε είναι βέβαιο ότι οι ξένοι δανειστές θα σου
γυρίσουν την πλάτη. Αυτά όλα, πρέπει να το καταλάβετε, τελείωσαν. Μια για
πάντα.
Πουλάτε στο λαό ότι δήθεν φέρνετε κάποιο «λαμπρό
μέλλον»! Όμως οι ιδέες σας ζουν σε ένα σκοτεινότατο παρελθόν! Μας λέτε ότι
θέλετε να πάτε το λαό μπροστά. Πώς θα τον πάτε; Κοιτάζοντας πίσω; Εσείς δεν
προσπαθείτε να φτιάξετε το μέλλον. Να το εμποδίσετε, όλα αποδεικνύουν ότι προσπαθείτε…
Ιστορικό ορόσημο της χρεοκοπίας του λαϊκισμού σας θα είναι
η ψήφιση του φετινού Προϋπολογισμού. Και μοιραία θα σας θυμίσω αυτά που λέγατε
πέρσι τέτοιον καιρό, σε αυτή εδώ την αίθουσα. Όταν ψηφίζαμε τον Προϋπολογισμό
της φετινής χρονιάς. Μάλλον δεν θέλετε να σας τα θυμίσω, αλλά, επιτρέψτε μου να
σας στενοχωρήσω και πάλι:
Λέγατε, λοιπόν, ότι δεν θα πάρουμε τη δόση των 33
δισεκατομμυρίων. Λίγες μέρες αργότερα πήραμε τη δόση 52 δισεκατομμυρίων!
Λέγατε ότι οι προβλέψεις του περσινού προϋπολογισμού
ήταν «στον αέρα». Ότι δεν θα πιάσουμε το στόχο των δαπανών. Τον πιάσαμε και τον
ξεπεράσαμε!
Ότι δεν θα πιάσουμε το στόχο των εσόδων. Τον πιάσαμε
και τον ξεπεράσαμε!
Ότι δεν θα ανακεφαλαιοποιήσουμε τις τράπεζες.
Ότι η ύφεση για το 2013 θα είναι πολύ μεγαλύτερη από
το 4,5% που υπολογιζόταν τότε. Αποδείχθηκε ότι είναι μικρότερη κι ίσως πέσει
κάτω από το 4%.
Φέτος, κάνοντας πως δεν θυμάστε τι λέγατε πέρσι,
ήλθατε και μας είπατε τα ίδια. Ότι ο προϋπολογισμός μας είναι «στον αέρα».
Όπως αποδείχθηκε, όμως, όλα αυτά είναι λόγια του
αέρα! Και δεν υπάρχει ποτέ ευνοϊκός άνεμος για αυτόν που δεν ξέρει που
πηγαίνει…
Τα ίδια λέτε κάθε χρόνο. Είστε πολύ προβλέψιμοι
τελικά.
Κι είστε προβλέψιμοι γιατί δεν έχετε Πολιτική. Έχετε
ιδεοληψίες.
Δεν υπηρετείτε το δημόσιο συμφέρον έτσι. Υπηρετείτε
τις εμμονές σας.
Δεν παράγετε πολιτική. Παράγετε φανατισμό.
Και να σας το αποδείξω, για να μη λέτε ότι σας αδικώ
κιόλας:
Σας ενόχλησε πολύ που μιλήσαμε για «επιτυχίες της
Ελλάδας» τη χρονιά που πέρασε. Γενικά η αίσθηση ότι η Ελλάδα αρχίζει και
σημειώνει κάποιες επιτυχίες, σας προκαλεί μεγάλο εκνευρισμό. Καμιά φορά στα
όρια, θα έλεγα, της πολιτικής υστερίας.
Ακούτε τη λέξη «επιτυχία» και κάτι παθαίνετε…
Αρχικά πήγατε να την ειρωνευθείτε. Τώρα σας
διαψεύδουν από παντού και προσπαθείτε απλώς να αμφισβητήσετε τις επιτυχίες της
Χώρας μας.
Να σας θυμίσω δύο-τρία πράγματα, όμως:
Για «επιτυχίες» δεν μιλήσαμε εμείς πρώτοι…
Για επιτυχίες της Ελλάδας, μίλησε ο διεθνής τύπος.
Οι ίδιοι που μας καθύβριζαν προηγουμένως και μας
είχαν για «τελειωμένους», ξαφνικά άρχισαν να διαπιστώνουν ότι στην Ελλάδα κάτι
έχει «γυρίσει», πάει καλύτερα…
Οι ίδιοι που μίλαγαν για Grexit, δεν είναι δική μας η έκφραση–
πράγμα που δεν το αμφισβητούσατε καθόλου, αντίθετα σας χαροποιούσε – και τώρα
που μιλάνε για Grecovery
– για επιστροφή της Ελλάδας σε τροχιά σταθεροποίησης και ανάκαμψης. Κι αυτό σας
προκάλεσε – και το δείχνετε δυστυχώς- μεγάλη στενοχώρια!
Δεν σας ενοχλούσε, που μας είχαν «τελειωμένους». Σας
ενόχλησε όταν άρχισαν να διαπιστώνουν ότι πετύχαμε να γυρίσουμε το καράβι, τη
γλιτώσαμε και αλλάξαμε πορεία.
Δεύτερον, η Ελληνική Κυβέρνηση όχι μόνο είχε
δικαίωμα, αλλά είχε υποχρέωση να χρησιμοποιήσει όλες τις ενδείξεις βελτίωσης
για να αλλάξει την εικόνα της Χώρας στο εξωτερικό. Αυτό έπρεπε να κάνουμε, αυτό
κάναμε! Αλίμονο αν δεν το κάναμε…
Όταν όλοι - ανεξαρτήτως - διαπιστώνουν ότι η Ελλάδα
διορθώνει τις περισσότερες από τις νοσηρές παθογένειές της, ότι η Ελλάδα πέτυχε
πολλά που δεν τα έχει πετύχει ποτέ καμία χώρα κι ότι είναι σε πολύ καλύτερη
θέση τώρα και σε ανοδική τροχιά…
Όταν
όλοι αναγνωρίζουν αυτές τις επιτυχίες, γιατί μεμψιμοιρείτε, γιατί
γκρινιάζετε; Γιατί ειρωνεύεστε με κάθε
τρόπο αυτό το λεγόμενο success story;
Σας είπε κανείς ότι τελειώσαμε;
Σας είπε κανείς ότι «ζούμε στον Παράδεισο και θα
τρώμε με χρυσά κουτάλια»;
Σας είπε κανείς ότι δεν έχουμε ακόμα μπροστά μας πολύ
δρόμο για να βγούμε οριστικά από τα δύσκολα;
Γιατί αμφισβητείτε τα προφανή που τα δέχονται όλοι οι
άλλοι; Και επικαλείστε κάθε επί μέρους κριτική που κάνουν οι άλλοι για την
Ελλάδα όταν ακόμη δεν έχουμε τελειώσει.
Και δεν παραδέχεστε ποτέ κανένα εγκωμιαστικό σχόλιο για
αυτά τα οποία έχουμε ήδη πετύχει.
Αυτό είναι κακοπιστία, είναι τύφλωση από ιδεοληψία.
Παρά τις προσπάθειες που κάνετε να δείξετε ένα «άλλο
πρόσωπο», συχνά θα έλεγα, ότι παραμένετε και ασυνάρτητοι.
Για παράδειγμα, ένας εισηγητής- νομίζω- του ΣΥΡΙΖΑ, έκανε
αρνητικό σχόλιο ότι πετύχαμε ένα νέο δανεισμό 240 δισεκατομμυρίων, έναντι ενός
χρέους 300 δισεκατομμυρίων!
Βέβαια ο νέος δανεισμός δεν είναι 240 δισεκατομμύρια
είναι πολύ λιγότερο. Γύρω στα 170! Εκ των οποίων τα 30 δεν τα έχουμε πάρει
ακόμα, αφορούν δανειακές ανάγκες των επομένων δύο ετών. Αλλά αυτό είναι το
λιγότερο, αν και κάτι δείχνει ως προς τους υπολογισμούς σας…
Το πιο σοβαρό είναι άλλο: Παρέλειψε το μέλος αυτό του
ΣΥΡΙΖΑ, ο βουλευτής, να μας πει ότι κόψαμε 126 δισεκατομμύρια από το χρέος μας!
Κι άλλα 20 από το μελλοντικό χρέος ως το 2020. Και πετύχαμε αυτό το τεράστιο «κούρεμα»
με παράλληλη αναχρηματοδότηση του χρέους!
Παρέλειψε ακόμα να πει ότι σβήσαμε χρέος που είχε
μέσο επιτόκιο 4,5 με 5,5% και σήμερα πληρώνουμε το μέσο επιτόκιο που είναι 2,2%.
Κάτω από το μισό! Ενώ τελευταία τα δανειστήκαμε με επιτόκιο 1%. Αυτά δεν τα
είπε! Γιατί αν τα έλεγε, θα έπρεπε να αναγνωρίσει ότι έχουμε κάνει τη
μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους που έχει γίνει ποτέ- όπως το λέω είναι- στην παγκόσμια
ιστορία! Αλλά δεν υπάρχει το θάρρος για να το πείτε…
Κάποιος άλλος, που ήταν και ο κεντρικός ομιλητής του
ΣΥΡΙΖΑ, άρχισε να μας παρουσιάζει τα μεγάλα ακαδημαϊκά προβλήματα της
οικονομικής ανάλυσης. Κι ύστερα τα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα τις διεθνούς
οικονομίας.
Με μερικά από αυτά που είπε θα μπορούσα να συμφωνήσω.
Αν και τα είπε μισά. Και ξέρετε καμιά φορά οι μισές αλήθειες είναι ολόκληρα
ψέματα.
Για
να σας δώσω ένα παράδειγμα, θα θυμάστε ότι επί δεκαετίες, η μόνιμη επωδός των
αριστερών οικονομολόγων είναι πως «στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, οι φτωχοί
γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι».
Έλα
όμως, που τώρα το πιο συνταρακτικό φαινόμενο της παγκόσμιας οικονομίας, σήμερα,
έχει γίνει το ακριβώς αντίθετο: οι λεγόμενες χώρες BRICS, Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότιος
Αφρική, που πριν 20 χρόνια ανήκαν στο περιθώριο του παγκόσμιου οικονομικού
συστήματος, τώρα αυξάνουν συνέχεια το μερίδιό τους στον παγκόσμιο πλούτο. Ενώ την
ίδια στιγμή ισχυρές, αυτές που λέγατε μητροπόλεις του διεθνούς καπιταλισμού
βλέπουν το δικό τους μερίδιο να μειώνεται…
Πώς
να το εξηγήσετε αυτό το τόσο παράδοξο για το λαϊκισμό σας; Και πώς να παραδεχθείτε
ότι όλες αυτές οι χώρες προόδευσαν ακριβώς επειδή ανοίχθηκαν στις διεθνείς
αγορές και εφάρμοσαν αρχές ελεύθερης οικονομίας;
Αλλά το πρόβλημα με αυτή τη συζήτηση είναι διαφορετικό:
είναι μια «άλλη συζήτηση».
Εμείς,
στην Ελλάδα δεν καλούμαστε σήμερα να… φτιάξουμε τον κόσμο κι ύστερα να δούμε
πως θα φτιάξουμε τη Χώρα μας. Γιατί αυτό μας εισηγούνται!
Έχουν
«λύσεις» - ή έτσι νομίζουν - για το πώς πρέπει να λειτουργήσει το παγκόσμιο
οικονομικό σύστημα, η Ευρώπη, για όλα αυτά υπάρχουν «λύσεις»...
Αλλά μπερδεύετε αυτές τις ιδεοληψίες σας με την
πολιτική πραγματικότητα…
Το
πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι τελείως διαφορετικό σήμερα: είναι το πώς θα
σώσουμε σήμερα τη Χώρα μας. Όχι αφότου αλλάξει ο υπόλοιπος κόσμος.
Και
μόνον αν σώσουμε τη Χώρα μας, μόνο αν την κρατήσουμε στην Ευρώπη, θα μπορούμε
να έχουμε τότε και μια ισχυρότερη παρέμβαση για το πώς θα μπορούσε να αλλάξει η
Ευρώπη.
Το
επαναλαμβάνω: Εμείς πρέπει να σώσουμε τη Χώρα μας αλλά σήμερα! Όχι να συζητάμε
πως θα έπρεπε να είναι μια ιδεατή Ελλάδα σε έναν ιδανικό κόσμο.
Αν
μπορούσαμε να δανειστούμε απεριόριστα με μηδενικό κόστος, ασφαλώς θα κάναμε
άλλα πράγματα. Αλλά επειδή δεν υπάρχει κανείς να μας δανείσει, και πολύ
περισσότερο να μας χαρίσει, πρέπει να απεξαρτηθούμε από το δανεισμό, να
βγάλουμε πρώτα πλεονάσματα. Κι ύστερα να τα διευρύνουμε για να καλύψουμε και
τις δανειακές μας ανάγκες. Κι αυτό είναι το σχέδιό που κάνουμε. Και σε αυτό το
σχέδιο έχουμε ήδη τις πρώτες σοβαρές επιτυχίες.
Επομένως,
από εδώ βλέπω:
Πρώτον,
να υπάρχει το λάθος της κοσμοθεωρίας. Που τους οδηγεί να νοσταλγούν ό,τι
ναυάγησε! Και να εμποδίζουν ό,τι πετυχαίνει…
Δεύτερον,
δίνετε τις λάθος απαντήσεις στα λάθος ερωτήματα. Υποτάσσετε την υποχρέωση να
στηρίξετε την Ελλάδα ξανά στα πόδια της, στις ιδεοληψίες σας να φτιάξετε τον
κόσμο ολόκληρο και μάλιστα με λάθος τρόπο…
Και
παγιδευμένοι στις εμμονές σας, γίνεστε και
χαιρέκακοι για ό,τι πάει άσχημα και μισαλλόδοξοι για τις επιτυχίες της Χώρας.
Κι
αυτό σας εμποδίζει από το σωστό ρόλο της Αντιπολίτευσης.
Πολύ περισσότερο της «κυβέρνησης» που θέλετε να
ονειρεύεστε…
Εμείς θα θέλαμε πολύ να είχαμε μπροστά μας μια σοβαρή
Αντιπολίτευση.
Όμως,
ούτε αυτό μπορεί να γίνει!
Δεν
αξιωθήκατε να ψηφίσετε καμία διαρθρωτική αλλαγή, καμία περικοπή σπατάλης μέχρι σήμερα.
Θυμίζω
απλά ότι όταν ήμασταν εμείς αντιπολίτευση, εντάξει, ασκήσαμε μεν σκληρή κριτική
στους χειρισμούς της τότε κυβέρνησης, αλλά τις διαρθρωτικές αλλαγές όλες που
έγιναν τότε, τις ψηφίσαμε. Και αρκετές από τις περικοπές σπατάλης. Δεν είχαμε
ούτε ιδεοληψίες, ούτε εμμονές, ούτε μισαλλοδοξίες.
Στο
σημείο αυτό να σας θυμίσω κι ορισμένα ψέματα τα οποία συχνά μετατρέπονται σε «ιστορίες
τρόμου», που ταράζουν την κοινωνία και τελικά πάντοτε διαψεύδονται: Ακούσαμε ότι θα φορολογηθούν τα ακίνητα
με νέους μεγαλύτερους φόρους που θα φτάνουν, λέει, «στα όρια της δήμευσης».
Αποδείχθηκε
ψέμα! Η συνολική επιβάρυνση των ακινήτων δεν θα είναι για την επόμενη χρονιά
μεγαλύτερη από τη φετινή. Ίδια ακριβώς θα είναι! Με τις εξής μεγάλες
βελτιώσεις, ωστόσο: Πρώτον, ότι το 2013 ο κόσμος πλήρωσε φόρους για τα τρία
προηγούμενα χρόνια. Κι αυτό επιβάρυνε δυσβάστακτα τη θέση του φέτος. Αλλά του
χρόνου αυτό δεν θα υπάρχει! Δεύτερον, ότι το 75% των φορολογουμένων, το 75%, θα
πληρώσει λιγότερα απ’ ό,τι το 2013. Τρίτον, ότι θα υπάρξει για πρώτη φορά διεύρυνση
της φορολογικής βάσης! Κι αυτό γιατί θα πληρώσουν οι περισσότεροι λιγότερα.
Τέταρτον, ότι θα πρόκειται για ενιαίο φόρο ακινήτων πλέον κι όχι για δύο
διαφορετικούς φόρους. Και μάλιστα με κλιμάκωση προοδευτική. Πέμπτον, ότι δεν θα
πληρώνεται πλέον από το λογαριασμό της ΔΕΗ. Έκτον, ότι θα είναι συγκριτικά από
τους πιο χαμηλούς φόρους ακινήτων διεθνώς! Που μελλοντικά θα γίνει και πλήρως
ανταποδοτικός, αφού τουλάχιστον δικιά μου βαθιά πεποίθησή είναι ότι πρέπει να
αποδοθεί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Ακούσαμε- άλλη ιστορία τέτοια- ότι, τάχα, θα
απελευθερωθούν στο σύνολο οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας. Και θα χάσουν
οι φτωχοί, οι άνεργοι τα σπίτια τους. Πολύ σύντομα θα αποδειχθεί κι αυτό το ψέμα.
Οι κατοικίες των αδυνάμων, των ανέργων και των μεσαίων ασφαλώς, θα συνεχίσουν
να είναι προστατευμένες. Το έχω πει, το επαναλαμβάνω. Τόσο απλά. Αυτή είναι η
δικιά μας θέση.
Αφήστε που μας προκαλείτε να ψηφίσουμε κάτι όλοι μαζί
σήμερα που εσείς στο παρελθόν όποτε ήρθε στη Βουλή ποτέ δεν το ψηφίσατε.
Αρνηθήκατε. Και τώρα ξαφνικά το θυμηθήκατε!
Ακούσαμε
μετά ότι δήθεν θα κινδυνεύσουν οι καταθέσεις στις τράπεζες! Ο κ. Βενιζέλος έχει
δίκιο. Είναι έγκλημα αυτό. Όχι μόνο που το είπατε. Και να το είχατε υπονοήσει
και μόνο είναι έγκλημα! Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Επειδή ακριβώς κεφαλαιοποιήσαμε
τις τράπεζες, το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι σήμερα το πιο θωρακισμένο!
Και γι’ αυτό το κεφαλαιοποιήσαμε: Όχι για να σώσουμε κανέναν
«τραπεζίτη», αλλά για να διασφαλίσουμε πλήρως την ασφάλεια των καταθέσεων, τη
ρευστότητα της οικονομίας, να στηριχθούν οι μικρομεσαίοι και οι θέσεις
εργασίας.
Η επιστροφή της ρευστότητας, είναι αλήθεια, κάπως άργησε.
Και για λόγους που δεν εξαρτώνται από μας. Αλλά τώρα ολοκληρώθηκε η
κεφαλαιοποίηση και η ρευστότητα θα αρχίσει να αποκαθίσταται πολύ σύντομα.
Συμπέρασμα:
Κάθε μέρα ακούμε «ιστορίες τρόμου» που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα
και που στη συνέχεια διαψεύδονται. Αλλά εν τω μεταξύ δημιουργούν σύγχυση στην
κοινή γνώμη. Και την αξιοποιούν αυτή τη σύγχυση οι πάσης φύσεως λαϊκιστές. Από
την αξιωματική αντιπολίτευση και όχι μόνο…
Ενώ
παράλληλα, υπάρχουν κάθε μέρα επιβεβαιώσεις ότι η Ελλάδα σιγά-σιγά βρίσκει το
δρόμο της, ανασηκώνεται στα πόδια της. Αλλά την αλήθεια αυτή συνεχώς την «πυροβολούν»!
Την ειρωνεύονται, την αμφισβητούν, την αποσιωπούν.
Είναι
απίστευτο ότι κάποιοι δεν θέλουν η Ελλάδα να πάει καλύτερα! Ασχολούμαστε τώρα επί μήνες, αν θα μπουν
μερικές εκατοντάδες διοικητικοί υπάλληλοι των Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων σε
διαθεσιμότητα.
Τα
περισσότερα ιδρύματα συμμορφώθηκαν με αυτή την αλλαγή. Δύο αρνήθηκαν. Το ένα
από τα δύο συμμορφώθηκε αφού κινδύνευσε να χαθεί το εξάμηνο. Το άλλο μέχρι
προχθές επέμενε.
Τη
στιγμή που στη Χώρα μας ο ιδιωτικός τομέας έχει χάσει 800 χιλιάδες θέσεις
εργασίας, εμείς ασχολούμαστε μόνιμα με μερικές εκατοντάδες. Πολλοί μάλιστα εκ
των οποίων είναι συνεπώνυμοι! Και μη γελάτε γι’ αυτό! Είναι συνεπώνυμοι στο
ίδρυμα της Παιδείας και του Πνεύματος και της, υποτιθέμενης, «αξιοκρατίας». Καταλαβαίνετε
αυτό τι σημαίνει.
Κανονικά
θα έπρεπε να τα βγάλουμε όλα αυτά στη φόρα. Αλλά δεν θέλουμε να δυναμιτίσουμε
το κλίμα. Δεν θέλουμε, στο φαύλο κύκλο της αντεκδίκησης δεν μπαίνουμε εμείς.
Αλλά καταλαβαίνετε ακριβώς τι προνόμια υπερασπίζονται αυτοί που θέλουν να «φτιάξουν
τον κόσμο» μεν, αλλά να παραμένουν κολλημένοι στην Ελλάδα του χθες!
Καταλαβαίνετε
τι εννοούν όταν λένε «θα δώσουμε περισσότερα κονδύλια στην υγεία» αλλά καταψηφίζουν
το νόμο που φτηναίνει τα φάρμακα;
Αν
είναι ελεγχόμενη από εσάς τους ίδιους, τη θέλετε την Ανώτατη Παιδεία!
Αλλά τα θέλετε κλειστά τα Πανεπιστήμια, αν κινδυνέψετε
να χάσετε τον έλεγχο.
Αυτό
δεν θα περάσει. Δεν θα σας περάσει...
Κι
αυτά όλα θα τα αλλάξουμε. Και πιστέψτε μας, θα τα αλλάξουμε όλα!
Εμείς
θα προχωρήσουμε, σε πείσμα όλων αυτών των αντιστάσεων.
Οι
πέντε μεγάλες ανατροπές για τις οποίες σας μίλησα είναι, κυρίες και κύριοι
συνάδελφοι, σημαντικότερες γιατί αποτελούν και τα πρώτα βήματα για να βγούμε
από την κρίση.
Με
κυριότερα το πρωτογενές πλεόνασμα που ήδη πετύχαμε.
Και την ανάκαμψη που αρχίζει.
Τα
επόμενα βήματα θα γίνουν την επόμενη χρονιά και θα είναι τα εξής:
Θα
λυθεί οριστικά το πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους. Ήδη κόψαμε 126
δισεκατομμύρια. Συζητάμε για καμιά δεκαριά ακόμα, για να φτάσουμε στο όριο που
μας ζητούν ως το 2020. Αυτά θα εξασφαλιστούν, κατά την υφιστάμενη συμφωνία που
υπάρχει, στα μέσα του χρόνου. Κι αφού επιβεβαιωθεί το πρωτογενές πλεόνασμα της
φετινής χρονιάς τον ερχόμενο Απρίλιο.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι αίρεται πλέον και η τελευταία
αβεβαιότητα για την πορεία της Χώρας. Αβεβαιότητα που είναι πλέον τυπική. Γιατί
όταν έχεις κουρέψει 146 δισεκατομμύρια, δεν είναι πρόβλημα να κόψεις κι άλλα
δέκα και μάλιστα με τους πιο ήπιους και εξασφαλισμένους τρόπους...
Δεύτερον,
θα δοθεί η πρώτη επιστροφή από το πρωτογενές πλεόνασμα του 2013 στην κοινωνία.
Πάλι κατά τα συμφωνημένα. Πόσα ακριβώς θα είναι αυτά; Θα το δούμε όταν βγει τον
Απρίλη το πρωτογενές πλεόνασμα…
Αλλά προσέξτε: αν δοθούν σε 300 χιλιάδες
χαμηλοσυνταξιούχους 200 εκατομμύρια το χρόνο και στους ένστολους άλλα 100
εκατομμύρια περίπου, αυτό φτάνει τα 300 εκατομμύρια! Και εκτιμούμε ότι θα περισσέψουν
κι άλλα για να βοηθήσουμε και άλλες κοινωνικές ομάδες. Και θα είναι η πρώτη σημαντική
ανακούφιση σε συμπολίτες μας που αδικήθηκαν και που υποφέρουν. Και θα δώσει και
σημαντική ενίσχυση στην κοινωνική συνοχή.
Πράγμα το οποίο ενοχλεί, εκνευρίζει τους λαϊκιστές,
οι οποίοι πυροδοτούν την κοινωνική έκρηξη, αλλά η κοινωνία δεν σας ακούει. Σας
ακούει; Τριάντα, σαράντα ήταν απέξω. Πόσοι ήταν;
Γι’ αυτό και δεν θέλετε να ακούσετε για το πρωτογενές
πλεόνασμα! Γιατί γνώριζαν ότι θα μας δώσει πόρους να επιστρέψουμε στην
κοινωνία. Να δώσουμε ελπίδα στην κοινωνία. Εσείς θέλετε την κοινωνία σε
απόγνωση…
Είναι τελικά το πρωτογενές πλεόνασμα, κυρίες και
κύριοι συνάδελφοι, η έμπρακτη απόδειξη αυτής της Κυβέρνησης, πως η Ανάκαμψη θα
συνοδεύεται από μέτρα ανακούφισης. Δυο προβλήματα με τυραννάνε μέρα-νύχτα: Η
ανεργία από τη μία και οι κοινωνικές αδικίες που υπέστη ένας κόσμος ολόκληρος
στη διαδρομή. Ε, η Ανάκαμψη και το πρωτογενές πλεόνασμα, νομίζω ότι ανοίγουν
επιτέλους το δρόμο να διορθωθούν όλα αυτά.
Τρίτον,
η Ελλάδα θα βγει ξανά στις αγορές. Τα spreads έχουν υποχωρήσει πολύ νωρίτερα
και πολύ περισσότερο απ’ ό,τι υπολόγιζαν οι πάντες. Κι αυτό θα λύσει πολλά
προβλήματα. Αλλά κυρίως, θα επιταχύνει και την επιστροφή της ρευστότητας στην Ελληνική
οικονομία. Διότι φθηνότερος και ομαλότερος δανεισμός για τη Χώρα, σημαίνει
ομαλότερος δανεισμός και για το τραπεζικό σύστημα. Δηλαδή εξομάλυνση της προσφοράς
ρευστότητας μέσα στη Χώρα.
Όλα
αυτά θα επιταχύνουν την Ανάκαμψη, θα επιταχύνουν τη μείωση της ανεργίας και θα
φτιάξουν, εδώ είναι η ελπίδα μας, και πάλι πρωτογενές πλεόνασμα στο 2014.
Φέτος
τους στόχους τους ξεπεράσαμε. Πρέπει να αγωνιστούμε να τους ξεπεράσουμε και του
χρόνου! Γιατί στο μεταξύ θα αρχίσουν να αποδίδουν κι όλες οι διαρθρωτικές
αλλαγές που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα και που θεωρούνται μεγάλα βήματα
απ’ όλους του διεθνείς οργανισμούς! Και μόνον οι λαϊκιστές- επαναλαμβάνω- το
θεωρούν «νεοφιλελεύθερο ανάθεμα».
Κι
ακόμα, καθώς ενισχύεται η αξιοπιστία της Χώρας, αλλάζουμε και τη θέση μας μέσα στην
Ευρώπη και στο διεθνή μας περίγυρο.
Μόνο
τους τελευταίους μήνες πετύχαμε δύο μεγάλες αλλαγές στην Ευρωπαϊκή ατζέντα:
Βάλαμε-
το επαναλαμβάνω, έχει σημασία- ως προτεραιότητα δικιά μας στην ατζέντα το
ζήτημα της λαθρομετανάστευσης.
Και
σας θυμίζω ότι μέχρι πριν λίγο, στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς δεν τολμούσαν καν να
πουν τη λέξη λαθρομετανάστευση! Τώρα μαζί με άλλες χώρες του μεσογειακού Νότου,
τη βάλαμε ως προτεραιότητα στην ατζέντα. Και με τακτικές «αποτροπής» επιπλέον,
που μέχρι σήμερα επίσης απαγορεύονταν. Και με πολιτική μαζικών επαναπατρισμών.
Σας
θυμίζω ακόμα, ότι βάλαμε στην ατζέντα της Ευρώπης τις θαλάσσιες πολιτικές – αυτό
που λέμε «μπλε ανάπτυξη» - που συμπεριλαμβάνει και την ανάπτυξη των ενεργειακών
κοιτασμάτων στην ΑΟΖ των κρατών-μελών.
Κι
έτσι δημιουργούμε σιγά-σιγά μιαν ομπρέλα στήριξης της ΑΟΖ, αλλά και πολιτικές
διμερούς συνεργασίας με γειτονικές χώρες ή με άλλες χώρες τις περιοχής. Ως
πρόσφατα αυτά τα θέματα η Ελλάδα δεν τολμούσε να τα αγγίξει! Και τώρα
αναδεικνύει συμμαχίες και τοπικές συνεργασίες που συνεχώς ενισχύουν, βελτιώνουν
τη θέση της.
Και
η Ελληνική Προεδρία τα έχει ήδη περιλάβει στην ατζέντα της – και επισήμως πλέον
– ανοίγοντας νέους δρόμους και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη, αδιανόητους πριν
λίγο καιρό...
Κυρίες
και κύριοι συνάδελφοι,
Εγώ πιστεύω ότι έγιναν πολλά πράγματα που τα
θεωρούσαν άλλοι αδύνατα. Το έλεγε- προχθές άκουγα- και ο αξέχαστος Νέλσον
Μαντέλα: «το καινούργιο», έλεγε, «πάντα φαίνεται αδύνατο. Μέχρι που να γίνει…»
Φέρνουμε
την Ελλάδα στη σύγχρονη εποχή. Την κάνουμε φυσιολογικό κράτος. Ναι, καταλαβαίνω
ότι αυτή η φράση σας ενοχλεί, γιατί δεν υπάρχει τίποτα φυσιολογικό για οποιαδήποτε
χώρα του κόσμου, από αυτά τα οποία εσείς υποστηρίζετε. Φανταστείτε, εμείς
κάνουμε την οικονομία να αναπτύσσεται με θετικούς ρυθμούς, με επενδύσεις που
έρχονται. Αυτά που γίνονται εδώ και πολλά χρόνια σε όλον τον άλλο τον κόσμο.
Και
που ήταν «αδιανόητα» ως τώρα στην Ελλάδα! Και για τα οποία ακόμα φωνάζουν κάθε
μέρα, όσοι ήθελαν να μείνουμε σε μια νοοτροπία «αυτιστικής κοινωνίας», που ήταν
κολλημένη στις ιδεοληψίες άλλων εποχών.
Που
δεν θέλουν αποκρατικοποιήσεις γιατί τις θεωρούν ξεπούλημα.
Που
μας κατηγορούν εμάς για «ξεπούλημα», αλλά την ίδια στιγμή μας κατηγορούν ότι
δεν… έχουμε αποκρατικοποιήσει τίποτε!
Που
μας κατηγορούν ότι κάνουμε ό,τι θέλουν οι δανειστές μας και την ίδια στιγμή μας
κατηγορούν ότι… ψηφίζουμε Προϋπολογισμό χωρίς την έγκριση των δανειστών μας.
Που
μας κατηγορούν ότι υπερφορολογούμε τον κόσμο!
Ποιοι; Εκείνοι που στο πρόγραμμά τους έχουν την
υπερ-φορολόγηση και της ακίνητης περιουσίας και των καταθέσεων και όλων των
άλλων περιουσιακών στοιχείων του Έλληνα! Και που σήμερα επιμελώς απεκρύβη.
Που
μας κατηγορούν ότι δεν έχουμε σχέδιο!
Ποιοι; Εκείνοι που άλλα έλεγαν πριν τις εκλογές για
το Μνημόνιο, άλλα μετά, άλλα τώρα. Άλλα η μία «συνιστώσα» τους, άλλα η άλλη.
Άλλα μέσα στην Ελλάδα, για το αν θα μείνει η Χώρα στο
ευρώ, άλλα εκτός Ελλάδας, στο Τέξας για παράδειγμα…
Και κατηγορούν ποιους; Αυτούς που πετυχαίνουν αλλαγές
στον ένα τομέα μετά τον άλλο, που πιάνουν τον ένα στόχο μετά τον άλλο, που
πετυχαίνουν την αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Χώρας από τον ένα
οίκο μετά τον άλλο. Που αποσπούν τη μία θετική κριτική για τη Χώρα μετά την
άλλη. Από τον ένα διεθνή οργανισμό μετά τον άλλο!
Ναι, δεν έχουν γίνει όλα. Και ασφαλώς μένουν να
γίνουν ακόμα πολλά…
Αλλά η Ελλάδα άρχισε να γίνεται – το ξαναλέω -
«φυσιολογική χώρα».
Ναι, την αλλαγή – το δέχομαι - δεν την έχει ζήσει ακόμα ο μέσος Έλληνας…
Αλλά όλοι ξέρουν ότι δεν είμαστε πια στο χείλος της
αβύσσου, όπου βρεθήκαμε ενάμιση χρόνο πριν…
Ναι, η κοινωνία έχει υποφέρει πολύ κι έχει κουραστεί
πολύ. Αλλά τώρα αλλάζει το κλίμα, αλλάζει η ψυχολογία, υπάρχει η Ελπίδα.
Η Ελπίδα από την ανάκαμψη που πλησιάζει, από την
επιστροφή μέρους του πρωτογενούς πλεονάσματος που θα είναι χειροπιαστό για τον
καθένα, η Ελπίδα από τη επιστροφή της ρευστότητας.
Ναι, εξακολουθούμε να κάνουμε σκληρές
διαπραγματεύσεις με την τρόϊκα.
Είμαστε ίσως στον πιο δύσκολο αλλά σημαντικό κόμβο
που πρέπει να περάσουμε.
Αλλά θα τα καταφέρουμε! Γιατί έχουμε περάσει κι άλλα
πολύ πιο δύσκολα.
Θα τα καταφέρουμε, γιατί έχουμε ήδη επιτυχίες να
δείξουμε.
Θα τα καταφέρουμε γιατί έχουμε αποδείξει την
αξιοπιστία της Χώρας.
Θα τα καταφέρουμε κι ας έχουμε απέναντί μας μιαν
αντιπολίτευση που εύχεται και προσεύχεται να μην υπάρξει λύση αυτή τη φορά.
Όπως έκαναν τόσες φορές ως τώρα…
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Από αυτό το βήμα σήμερα, σας καλώ σήμερα όλους να αφήσουμε
πίσω όλα αυτά και να κάνουμε μια νέα αρχή:
Σας ζητώ, απόψε, να ψηφίσετε τον Προϋπολογισμό του
2014, που βάζει για τα καλά τη Χώρα σε ανοδική τροχιά.
Σας ζητώ, το ζητώ απ’ όλους σας, να δείξετε ότι η Βουλή
αυτή έχει το θάρρος και την ευθύνη να στηρίξει τον τόπο μας σε αυτή τη δύσκολη
ώρα.
Σας καλώ να δείξουμε όλοι μαζί, ότι αφήνουμε πίσω
ό,τι μας κράτησε πίσω.
Κι ότι ολοκληρώνουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα
ό,τι ξεκινήσαμε και ό,τι ήδη θεωρείται ως η πιο τολμηρή εξυγίανση χώρας και η
πιο τολμηρή μεταρρύθμιση που έχει γίνει ποτέ.
Σας καλώ να εδραιώσουμε την πεποίθηση όλου του κόσμου
ότι η Ελλάδα είναι πάλι όρθια και προχωρά μπροστά.
Σας καλώ, κυρίως, να εδραιώσουμε την αυτοπεποίθηση
του Ελληνικού λαού, ότι η Ελλάδα μπορεί πράγματι να γίνει μια φυσιολογική χώρα
με ανοικτά τα φτερά της και σε πορεία ανάπτυξης.
Σας καλώ να αφήσουμε όλοι πίσω μας, μια για πάντα, τη
μεμψιμοιρία, την ηττοπάθεια, το λαϊκισμό, τον κακό εαυτό μας…
Πέρσι ψηφίσαμε τον Προϋπολογισμό που σταμάτησε την
κατρακύλα της Χώρας.
Φέτος σας καλώ να ψηφίσουμε τον Προϋπολογισμό που
βάζει ξανά την Ελλάδα σε πορεία της Ανάκαμψης, της Ανάπτυξης και της Ελπίδας.
Σας καλώ να πιστέψετε στον Έλληνα και στην Ελλάδα.
Γιατί αυτό που στήνουμε είναι πίστη στη Χώρα και το
λαό της.
Όχι άλλες μεμψιμοιρίες. Όχι άλλες καθημερινές
ιστορίες τρόμου. Όχι άλλες γκρίνιες. Όχι άλλος λαϊκισμός. Όχι άλλες κομματικές
υστεροβουλίες και αναχρονιστικές εμμονές.
Η Ελλάδα είναι για πράγματα άλλα, πιο μεγάλα.
Δεν χωράει σε αυτές τις μικρότητες.
Και σε ένα, μόνο, πράγμα συμφωνώ με
τον κ. Τσίπρα. Υπάρχει η Ελλάδα του χθες και η Ελλάδα του αύριο. Εκείνος ας
συνεχίσει να ζει στο χθες, εμείς, εδώ, ήδη χτίζουμε την Ελλάδα του αύριο.
Σας καλώ να κάνουμε όλοι την υπέρβαση και να
σηκώσουμε την Ελλάδα πιο ψηλά, πάνω από το τέλμα που είχε βυθιστεί για
δεκαετίες.
Πέρσι πετύχαμε με πολλούς κόπους και θυσίες τις πέντε
επαναστάσεις που σας ανέφερα.
Σας καλώ για την επόμενη χρονιά να πάμε πέρα από την
επανάσταση.
Να πετύχουμε την αληθινή Ανάσταση της Πατρίδας μας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.