Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά

Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Σήμερα η χώρα μας περνάει δύσκολες ώρες.

Και η παράταξή μας βρίσκεται σε ιστορική καμπή.

Χρέος μας είναι να επιτύχουμε δύο μείζονες στόχους ταυτόχρονα:

-- Σε ότι αφορά τη χώρα, να τη βοηθήσουμε να σταθεί στα πόδια της, να αντέξει τις πιέσεις, να ξεπεράσει την κρίση. Γιατί η Ελλάδα έχει τεράστιο αναξιοποίητο δυναμικό, ανθρώπινο και φυσικό. Δεν γονατίζει. Και δεν ταπεινώνεται…

-- Σε ότι αφορά την παράταξή μας, να προχωρήσουμε τολμηρά, όχι απλώς στην αναδιοργάνωση, όχι απλώς στην ανασυγκρότηση, αλλά στην Αναγέννησή της. Γιατί και η παράταξή μας έχει τεράστιο δυναμικό ανθρώπων και ιδεών.

Είναι υπερήφανη για την Ιστορία της και την προσφορά της.

Υπερασπίζεται τις αξίες της, που είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρες από ποτέ…

Υπερασπίζεται το συμφέρον του τόπου, σήμερα, που τόσοι πολλοί χτυπούν την Ελλάδα. Και που τόσοι πολλοί χτυπάνε τη Νέα Δημοκρατία, για να πλήξουν κάθε διάθεση αντίστασης της Ελλάδας.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην αρχή δεν γνώριζε - ή έκανε ότι δεν γνώριζε - ποια ήταν η κατάσταση της χώρας. Γι’ αυτό έταζε στους πάντες τα πάντα.

Κι όταν υποχρεώθηκε να αναλάβει τις ευθύνες της, άρχισε να μας λέει ότι «η χώρα απώλεσε μέρος της εθνικής της κυριαρχίας»!

Κι έτσι εμφανίζεται πρόθυμη για μέτρα πολύ χειρότερα από εκείνα που μπορούσε να πάρει μόνη της, πριν λίγους μήνες, προκειμένου να αποφύγει τα χειρότερα…

Έτσι, το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι να χρεώσει στη Νέα Δημοκρατία τα οδυνηρά μέτρα που αναγκάζεται σήμερα να λάβει, γιατί η ίδια αδράνησε επί πέντε μήνες κι άφησε τη χώρα να γίνει έρμαιο στις ορέξεις των κερδοσκόπων.

Σε τελευταία ανάλυση, κυβερνώ σημαίνει τέσσερα πράγματα:

Προβλέπω, Πείθω, Αποφασίζω και Πράττω.

Δεν σημαίνει ότι επειδή δεν μπορώ να προβλέψω, δεν μπορώ να πείσω, δεν μπορώ να αποφασίσω και δεν μπορώ να πράξω, σχεδιάζω Εξεταστικές Επιτροπές!

Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

* Πολλές χώρες έφτασαν σε σημείο αντίστοιχο με αυτό της Ελλάδας ή και χειρότερο. Καμία, ποτέ, δεν διακήρυξε ότι… «έχασε μέρος της εθνικής κυριαρχίας». Καμία!

Η επιβολή καθεστώτος «επιτήρησης» είναι προσωρινή και αναστρέψιμη.

Η απώλεια εθνικής κυριαρχίας, αν συμβεί, είναι οριστική και μη αναστρέψιμη.

-- Η Τουρκία, τέσσερις φορές τα τελευταία τριάντα χρόνια κατάντησε να καταφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κανείς πολιτικός της δεν διανοήθηκε ποτέ να διακηρύξει ότι χάθηκε η εθνική κυριαρχία της…

-- Η Ιαπωνία έχει σήμερα χρέος μιάμιση φορά μεγαλύτερο από όσο είναι το δικό μας ως ποσοστό του ΑΕΠ. Κανείς πολιτικός της δεν διανοήθηκε ποτέ να διακηρύξει ότι χάθηκε η εθνική κυριαρχία της…

-- Η Ιταλία έχει σήμερα χρέος παρόμοιο με το δικό μας, η Ιρλανδία έχει έλλειμμα παρόμοιο με το δικό μας. Ακούσατε ποτέ κάποιον πολιτικό τους να διακηρύσσει ότι απώλεσαν την εθνική κυριαρχία τους;

* Δεύτερον: επισημαίνω στον κ. Παπανδρέου, ότι ο ίδιος στάθηκε τυχερός. Διότι τέτοιες δύσκολες στιγμές δεν έχει απέναντί του την αντιπολίτευση που αντιμετώπιζαν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Διότι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ΠΑΣΟΚ.

-- Ήταν το ΠΑΣΟΚ που αρνιόταν κάθε μεταρρύθμιση, αλλά και κάθε απλό μέτρο νοικοκυρέματος της Οικονομίας, όταν βρισκόταν στην Αντιπολίτευση. Όχι η Νέα Δημοκρατία, που δήλωσε εξ αρχής ότι θα στηρίξει ό,τι είναι απαραίτητο για να σωθεί η χώρα.

-- Ήταν το ΠΑΣΟΚ που αρνήθηκε την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, που μείωσε τα 130 ασφαλιστικά ταμεία σε μόνο 13! Όχι η Νέα Δημοκρατία που στήριξε κάθε αλλαγή…

-- Ήταν το ΠΑΣΟΚ που για κάθε σκάνδαλο της δικής του διακυβέρνησης, αρνιόταν επίμονα οποιαδήποτε Εξεταστική Επιτροπή, καταγγέλλοντας «ποινικοποίηση της Πολιτικής». Κι όταν επανήλθε στην κυβέρνηση δημιούργησε… πέντε εξεταστικές επιτροπές και τώρα πάει για έκτη.

Τώρα δεν υπάρχει ζήτημα «ποινικοποίησης» της Πολιτικής;

Κι είναι η Νέα Δημοκρατία που ψηφίζει εξεταστικές επιτροπές και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση. Και τώρα λέει ναι, στην εξεταστική επιτροπή για την διαχείριση των Οικονομικών μεγεθών. Κι ας αντιδρά σ’ αυτό το ίδιο το ΠΑΣΟΚ και το μισό υπουργικό Συμβούλιο.

Κι επειδή εμείς ούτε φοβόμαστε το παραμικρό, ούτε έχουμε τίποτε να κρύψουμε, κι επειδή η τωρινή κατάσταση της Οικονομίας μας δεν είναι υπόθεση των τελευταίων ετών, ούτε η «δημιουργική λογιστική» είναι υπόθεση της τελευταίας διακυβέρνησης, συμφωνούμε και επαυξάνουμε:

Όλα στο φώς! Όλη η οικονομική διαχείριση να εξεταστεί εξονυχιστικά. Όχι μόνο από το 2004. Όχι μόνο από το 2000. Όχι μόνο από το 1996. Από το 1981!

Από τότε άρχισε η διόγκωση του χρέους. Αυτή τη διόγκωση πληρώνει ο Ελληνικός λαός σήμερα…

Το 1981 η Ελλάδα ήταν η λιγότερο χρεωμένη χώρα της σημερινής ευρωζώνης. Μετά από δύο πετρελαϊκές κρίσεις, στη δεκαετία του ’70, που είχαν γονατίσει μεγάλες, αναπτυγμένες χώρες της Δύσης, η Νέα Δημοκρατία παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ της «Αλλαγής» μιαν Οικονομία με ελάχιστο χρέος, μόλις 30% του ΑΕΠ!

Οκτώ χρόνια αργότερα, μετά από δύο υποτιμήσεις της δραχμής, μετά από μια διετία ασφυκτικής λιτότητας, κι αφού η χώρα απορρόφησε τα Κοινοτικά Μεσογειακά Προγράμματα, η Ελλάδα βρέθηκε με σχεδόν τριπλάσιο χρέος!

Κάποτε πρέπει να τα συζητήσουμε όλα αυτά.

Και να πληροφορηθεί ο ελληνικός λαός για τις εγγυήσεις του Δημοσίου σε δάνεια των ΔΕΚΟ και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης που είχαν συναφθεί πριν το 1989, επί ΠΑΣΟΚ, και κατέπεσαν από αδυναμία εξυπηρέτησής τους μετά το 1990, επί Νέας Δημοκρατίας, εκτοξεύοντας το χρέος στο 110% του ΑΕΠ.

Μόνο που το νέο αυτό άλμα του χρέους προσπάθησαν να το φορτώσουν στις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας, κι ας αφορούσε δάνεια που είχαν συναφθεί και είχαν ξοδευτεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Κάποτε πρέπει να βγουν όλα αυτά, αναλυτικά…

Να πούμε λοιπόν όλη την αλήθεια και προς όλες τις κατευθύνσεις και για όλες τις υποθέσεις. Εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα…

Να τα δούμε όλα αυτά. Σε βάθος, αναλυτικά, εξαντλητικά…

Αλλά, προς Θεού, όχι να βγάλουμε τα μάτια μας εμείς οι ίδιοι, με την εξεταστική για την Οικονομία!

Όχι εμείς να δώσουμε επιχειρήματα σε όσους καραδοκούν να πλήξουν κι άλλο την αξιοπιστία της Ελλάδας.

Να γίνουμε καλύτεροι εμείς οι ίδιοι.

Όχι να βοηθήσουμε όσους μας πολεμούν …

Όχι μέσα από τον ολισθηρό δρόμο αυτή της Εξεταστικής για την Οικονομία, να συρθούμε σε άλλες λύσεις, έξω-ευρωπαϊκές.

Γιατί μη γελιέστε. Όλα αυτά μας ωθούν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κι αυτό δεν είναι μόνο επικίνδυνο για την Ελλάδα. Είναι και επιζήμιο για την Ευρώπη. Θα ήταν ομολογία ήττας της ευρωζώνης, μια χώρα-μέλος της να καταλήξει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο…

Μην κάνετε λάθος. Αυτό δεν είναι απλώς εξω-ευρωπαϊκή λύση. Είναι πλήγμα κατά της Ευρώπης.

Ίσως γι’ αυτό ακριβώς, η αναγγελία Εξεταστικής για την Οικονομία, αντί να προκαλέσει αμηχανία σε μας, προκάλεσε αληθινή εξέγερση στο ίδιο το ΠΑΣΟΚ.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Εμείς δεν μιλάμε, όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ, για «ποινικοποίηση» της πολιτικής ζωής.

Εδώ δεν έγιναν, απλώς, κάποια τυχαία σφάλματα.

Έγιναν τραγικά λάθη. Κι επιβλήθηκαν μοναδικές στρεβλώσεις. Για τις οποίες δεν μιλάει κανείς…

Και το πιο σημαντικό, για το οποίο επίσης δεν μιλάει κανείς σήμερα: Η κατάρρευση της ελληνικής ανταγωνιστικότητας. Που συντελέσθηκε την τελευταία δεκαπενταετία. Και κυρίως με την ένταξη στο ευρώ…

Όχι γιατί φταίει το κοινό νόμισμα.

Αλλά γιατί φταίνε οι όροι υπό τους οποίους μπήκαμε τότε. Και το γεγονός ότι έκτοτε δεν έγιναν οι μεταρρυθμίσεις που θα βοηθούσαν την Ελληνική Οικονομία να αντέξει το κοινό νόμισμα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ολόκληρη η αλήθεια είναι ότι μπήκαμε στο ευρώ με υψηλότερη ισοτιμία απ’ ό,τι θα διατηρούσε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής παραγωγής. Ο μόνος τρόπος να σώσουμε την ανταγωνιστικότητά μας ήταν, πλέον, με μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές.

Αφού δεν μπορούσαμε να προχωρήσουμε σε νέα προσαρμογή της συναλλαγματικής μας ισοτιμίας, έπρεπε να προσαρμόσουμε όλα τα άλλα στοιχεία της πραγματικής οικονομίας: το κόστος, τη διάρθρωση των αγορών, το μηχανισμό χρηματοδότησης των επιχειρήσεων, τη γραφειοκρατία, το ασφαλιστικό, την αγορά εργασίας και την κεφαλαιαγορά.

Στα τέσσερα χρόνια που ακολούθησαν - στη δεύτερη τετραετία του λεγόμενου «εκσυγχρονισμού» - τίποτε απ’ αυτά δεν έγιναν. Ή μάλλον έγιναν ελάχιστα.

Κι επειδή η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας κατέρρεε, ό,τι δεν κάναμε με πραγματικές μεταρρυθμίσεις, υποχρεωτικά άρχισε να γίνεται με… «δημιουργική λογιστική».

Ένα λάθος έφερε σειρά από χειρότερα σφάλματα.

Αφού δεν μπορούσε να αλλάξει η δυναμική της ελληνικής οικονομίας, άρχισαν να μαγειρεύονται τα νούμερα.

Αφού δεν άλλαζαν τα πραγματικά μεγέθη, άρχισε να «ωραιοποιείται» η λογιστική τους απεικόνιση.

Και σε αυτό μερίδιο ευθύνης έχουν και οι εταίροι μας:

Όταν ξεκίνησε το ευρώ υπήρξε πρόβλημα με το Σύμφωνο Σταθερότητας. Ήταν μια Συνθήκη που επέβαλλε λιτότητα σε περιόδους ύφεσης!

Αλλά σε τέτοιες περιόδους οικονομικής δυσκολίας αυξάνονται τα δημοσιονομικά ελλείμματα και ξεπερνούν το όριο του 3%. Αν γίνουν περικοπές δημοσίων δαπανών και αύξηση φορολογίας σε τέτοιες συνθήκες, είναι πιθανότερο να βαθύνει η ύφεση.

Έτσι, αντί να δώσουν ώθηση σε μια οικονομία της ευρωζώνης, όταν την είχε περισσότερο ανάγκη, επιβαλλόταν στις χώρες που είχαν πρόβλημα συσταλτική πολιτική, που τις καταδίκαζε σε μεγαλύτερη ύφεση ή χρόνια στασιμότητα.

Γνωρίζοντας αυτή την αδυναμία, οι Κοινοτικές αρχές άρχισαν να κάνουν τα στραβά μάτια σε πρακτικές «δημιουργικής λογιστικής». Που τις εφάρμοσαν πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Αλλά όχι μόνο η Ελλάδα…

Τότε ήταν που ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι, σε ένα ξέσπασμά του, χαρακτήρισε το Σύμφωνο Σταθερότητας, «Σύμφωνο… ηλιθιότητας»!

Και λίγο αργότερα, το 2005, το άλλαξαν και το έκαναν πιο ελαστικό.

Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

Υπήρξαν θεμελιώδεις στρεβλώσεις και δομικά προβλήματα που ώθησαν πολλές ευρωπαϊκές χώρες να «μαγειρεύουν» τους αριθμούς του ελλείμματός τους. Και στην Ελλάδα η στρέβλωση ήταν μεγαλύτερη, γιατί, επιπροσθέτως, είχαμε μπει με πολύ υπερτιμημένη ισοτιμία και δεν κάναμε τις απαραίτητες δομικές αλλαγές, για να διορθώσουμε τη θεμελιώδη στρέβλωση.

Είμαι αντίθετος σε όλα αυτά.

Δεν πιστεύω στη «δημιουργική λογιστική».

Οι στρεβλώσεις δεν «κρύβονται», οι στρεβλώσει καταργούνται!

Η Ελλάδα πρέπει και μπορεί να αναπτυχθεί ως υπόδειγμα διαφάνειας στους εθνικούς λογαριασμούς της.

Δεν χρειάζεται να μου το πει κάποια Ευρωπαϊκή αρχή, για να αντιληφθώ ότι το έλλειμμά μας είναι μη διατηρήσιμο. Κι ότι το χρέος μας είναι πλέον αυτό-τροφοδοτούμενο και πρέπει να μειωθεί δραστικά με υγιή τρόπο. Όχι με «δημιουργική λογιστική»…

Και δεν μου φαίνεται περίεργο, που μας χτυπάνε οι διεθνείς αγορές.

Δεν χτυπάνε την Ελλάδα.

Χτυπάνε τον «αδύνατο κρίκο» της Ευρώπης.

Γιατί η Ευρώπη έχει δομικές αδυναμίες, που αργά ή γρήγορα θα έρχονταν στην επιφάνεια.

Και διότι η Ελλάδα επέτρεψε στον εαυτό της να γίνει ο «αδύνατος κρίκος».

Αλλά πρέπει να σας πω, ότι μου προκαλεί οργή το γεγονός ότι βγαίνουν και ζητούν τα «ρέστα» μέσα στην Ελλάδα, εκείνοι – δηλαδή το ΠΑΣΟΚ – που επί των ημερών τους θεμελιώθηκαν οι σοβαρές στρεβλώσεις.

Εκείνοι που, με την απραξία που επέδειξαν τους τελευταίους μήνες, κατέστησαν τη χώρα «αδύνατο κρίκο».

Αλλά δεν θα αφήσω απ’ έξω και ορισμένους μεγαλο-παράγοντες της Ευρωζώνης που ανέχθηκαν και υποστήριξαν τις στρεβλώσεις του Συμφώνου Σταθερότητας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Δεν θέλουμε την Πατρίδα μας, επαίτη κανενός. Ούτε προτεκτοράτο κανενός. Δεν τη θέλουμε με μειωμένη αξιοπιστία να εκλιπαρεί τη στήριξη και την επιείκεια των εταίρων της...

Δεν είναι αυτή η Ελλάδα που μας αξίζει.

Γι’ αυτό επιμένω και σήμερα σε τρία πράγματα:

* Πρώτον, να ξανακερδίσουμε την αξιοπιστία μας διεθνώς. Να μειώσουμε τα ελλείμματα. Να μειώσουμε το χρέος. Γι’ αυτό είναι απαραίτητες δύσκολες αποφάσεις και επώδυνα μέτρα.

* Δεύτερον, να τονώσουμε την Οικονομία μας σήμερα. Να της δώσουμε ανάσες. Να μην αφήσουμε τη μείωση των ελλειμμάτων να προκαλέσει ασφυξία στην αγορά. Ούτε να διαλύσει τη μεσαία τάξη. Ούτε να πυροδοτήσει κοινωνική έκρηξη. Η λιτότητα αφορά περικοπή σπατάλης, όχι περιστολή των ζωτικών αναγκών της οικονομίας και της κοινωνίας.

* Τρίτον, να απελευθερώσουμε την οικονομία μας από τις στρεβλώσεις της. Αυτό άμεσα θα αλλάξει το κλίμα. Και μεσοπρόθεσμα θα απελευθερώσει το αναξιοποίητο δυναμικό της Ελλάδας.

Η πατρίδα μας είναι ευλογημένος τόπος.

Δεν μπορεί να την αφήσουμε να χρεοκοπήσει.

Θα εξαλείψουμε τα ελλείμματα με ανάπτυξη.

Η Νέα Δημοκρατία έδωσε ήδη στη δημοσιότητα 23 μέτρα-ανάσες για την τόνωση της Οικονομίας. Άμεσα εφαρμόσιμα και μηδενικού κόστους.

Θα κατεβάσουμε το χρέος με ανάπτυξη. Με πραγματική ανάπτυξη. Όχι με λογιστική μεγέθυνση.

Με ανάπτυξη βιώσιμη. Με διάχυση ευημερίας και ευκαιριών.

Με ανάπτυξη που δεν θα την καταγράφουν μόνο οι δείκτες, αλλά θα τη νιώθουν και οι άνθρωποι.

Αυτό το μήνυμα Ελπίδας μόνο εμείς μπορούμε να το δώσουμε πια.

-- Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν πιστεύει στην ανταγωνιστικότητα, πιστεύει μόνο στην «αναδιανομή» μιας «πίτας» που δεν υπάρχει.

-- Δεν πιστεύει στα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας και στη δημιουργικότητα του Έλληνα, πιστεύει μόνο στις επιδοτήσεις και τον κρατισμό.

-- Δεν πιστεύει στην Ελεύθερη Οικονομία. Πιστεύει μόνο στις στρεβλώσεις της Οικονομίας που ακυρώνουν την ανταγωνιστικότητα.

Το ΠΑΣΟΚ ήδη πάσχει από το «Σύνδρομο του Τιτανικού».

Δεν πιστεύει σε τίποτε.

Και δεν το πιστεύουν πια, ό,τι κι αν πει…

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Σε αυτή την κρίση, η κυβέρνηση δεν έχει μόνο την ευθύνη να πάρει τα σωστά μέτρα. Έχει ακόμα την ευθύνη να κρατήσει ενωμένο το εσωτερικό μέτωπο.

Σφάλματα στην Οικονομική πολιτική μπορεί να της τα συγχωρέσουμε.

Αλλά το γεγονός ότι διασπά το εσωτερικό μέτωπο είναι κάτι που κανένας δεν θα της το συγχωρέσει.

Με τις εξεταστικές επιτροπές μετατρέπει μια συγκυρία όπου επιβάλλεται η μεγαλύτερη ενότητα, σε περίοδο έντονων παραταξιακών συγκρούσεων.

Και με άστοχες πρωτοβουλίες, όπως το νομοσχέδιο για την χορήγηση ιθαγένειας, κινδυνεύει να μετατρέψει την Ελλάδα σε «μαγνήτη» για την παράνομη μετανάστευση. Και να φέρει νέα κύματα απελπισμένων, χωρίς να έχουμε μπορέσει ακόμα να ελέγξουμε τα σύνορά μας.

Τους προειδοποιώ ότι πυροδοτούν έκρηξη μέσα στην Ελλάδα.

Τους προειδοποιώ, ακόμα, ότι η ευκολία με την οποία σκοπεύουν να χορηγούν ιθαγένεια στο εξής, θα διευκολύνει πολλούς μετανάστες να ταξιδεύουν σε άλλες χώρες-μέλη της Ένωσης, ως Έλληνες πολίτες πλέον, παρακάμπτοντας τα εμπόδια της Συμφωνίας «Δουβλίνο ΙΙ». Κι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολύ μεγάλη κρίση με τους εταίρους μας.

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,

Το έχω πει και θα επιμείνω και σήμερα:

-- Δεν κάνουμε «καταστροφική αντιπολίτευση» γκρεμίζοντας τα πάντα, για να έλθουμε μετά να κυβερνήσουμε σε ερείπια…

-- Ούτε κάνουμε παθητική αντιπολίτευση λουφάζοντας στη γωνία και περιμένοντας να τα «θαλασσώσει» η κυβέρνηση για να πέσει η εξουσία ως «ώριμο φρούτο»…

Να το πω ευρύτερα:

Άλλο συναίνεση ευθύνης, άλλο συμπόρευση στο σφάλμα.

Αλλά να το πω και πιο πρακτικά:

Άλλο υπευθυνότητα Πολιτικής κι άλλο συνυπευθυνότητα στη λάθος πορεία.

Κάνουμε ό,τι είναι καλό για την πατρίδα μας. Αλλά δεν συγκυβερνούμε. Ούτε πρόκειται να συγκυβερνήσουμε.

Δεν ασκούμε καταστροφική αντιπολίτευση.

Δεν ασκούμε παθητική αντιπολίτευση…

Ασκούμε ριζοσπαστική Αντιπολίτευση:

Αντιμετωπίζουμε την κατάσταση ως η μελλοντική κυβέρνηση.

Που οφείλει να ξεκαθαρίσει στο λαό πως θα κυβερνήσει.

Πώς θα βγάλει τη χώρα από την κρίση.

Πώς θα αλλάξει τη χώρα και τις δομές της.

Πώς θα αντικαταστήσει ένα πολιτικό σύστημα που εξαντλήθηκε και ένα οικονομικό μοντέλο που χρεοκόπησε.

Πώς θα αποκαταστήσει ξανά την Ελευθερία και την Ισονομία στην κοινωνία, τις ευκαιρίες και την διάχυση ευημερίας στην Οικονομία.

Αναδεικνύουμε μια νέα ατζέντα.

Την ατζέντα της νέας Νέας Δημοκρατίας.

Που θα φέρει τη νέα Μεταπολίτευση.

Που θα δώσει Ελπίδα στο λαό και προοπτική στον τόπο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η νέα Νέα Δημοκρατία που αναγεννάται σήμερα πορεύεται στο 8^ο Συνέδριο Θέσεων και Αρχών…

Εν όψει του Συνεδρίου μας θα αναβαθμίσουμε την ίδια την κοινοβουλευτική μας πρακτική.

Σήμερα προχωράμε στην εκλογή νέου Γενικού Γραμματέα Κοινοβουλευτικής Ομάδας.

Θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω τον απερχόμενο Γραμματέα Γιάννη Τραγάκη για τις υπηρεσίες του. Σε δύσκολες, πολύ δύσκολες στιγμές, έμεινε όρθιος και μας βοήθησε να περάσουμε τον «κάβο»…

Υπήρξε και παραμένει φίλος όλων.

Θα παραμείνει στην πρώτη γραμμή του αγώνα.

Αυτός που θα τον διαδεχθεί οφείλει άμεσα να προχωρήσει σε τρία πράγματα:

-- Αξιοποίηση, πλήρη Αξιοποίηση των βουλευτών, ώστε από τον καθένα να υπάρξει η μέγιστη απόδοση και προσφορά.

--Εδραίωση της Αλληλεγγύη, μεταξύ μας και συμπληρωματικότητα όλων με τους υπόλοιπους.

-- Και Ανύψωση του κύρους των βουλευτών.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η Νέα Μεταπολίτευση θα έλθει έτσι κι αλλιώς.

Θα έλθει από μας ως θεμέλιο μιας ωριμότερης Δημοκρατίας.

Ή θα έλθει ανεξέλεγκτα, ως σεισμός, που θα γκρεμίσει το σύστημα και θα παρασύρει κι εμάς.

Γι’ αυτό αποδίδω τόσο μεγάλη σημασία στη λειτουργία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και στην άμεση αναβάθμισή της.

Ο Κανονισμός μας ισχύει από το 2001. Μετά από δέκα χρόνια περίπου, είναι καιρός να τον βελτιώσουμε. Να τον προσαρμόσουμε στις ανάγκες των καιρών.

Θα ζητήσω από το νέο Γενικό Γραμματέα να ετοιμάσει γρήγορα σχετική εισήγηση προς την Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.

Η υπηρεσία στήριξης και τεκμηρίωσης της κοινοβουλευτικής μας δουλειάς πρέπει να οργανωθεί καλύτερα.

Οι βουλευτές μας πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για την κατάρτιση του νέου κυβερνητικού μας προγράμματος, κατά τομείς δουλειάς, αλλά και κατά νομούς. Μη ξεχνάμε την περιφέρεια.

Και δεν θα υπάρχουν «μεσολαβητές» ή «αναχώματα» στην επικοινωνία μεταξύ μας. Είτε στο γραφείο μου στη Βουλή, είτε στο Κόμμα, θα είμαι στη διάθεσή σας κάθε στιγμή. Για οποιοδήποτε θέμα…

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Μεθαύριο, την Κυριακή το πρωί, αρχίζει η Προσυνεδριακή Διαδικασία, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Παλαιότερα τα κόμματα μιλούσαν για «πορεία προς το λαό».

Εμείς δεν χρειάζεται να μιλήσουμε γι’ αυτό…

Ο λαός ήλθε σε μας!

Ήλθε και ψήφισε για την ανάδειξη νέου Προέδρου του κόμματος.

Ήλθε για τον εμπιστευθήκαμε.

Ήλθε γιατί του δώσαμε Ελπίδα.

Αυτή την Ελπίδα κάνουμε πράξη σήμερα.

-- Είμαστε το κόμμα που έχει όραμα για τον τόπο.

-- Είμαστε το κόμμα που τόλμησε να μιλήσει για «νέα μεταπολίτευση».

-- Είμαστε το κόμμα που ξαναφέρνει την Πολιτική στο προσκήνιο.

-- Είμαστε το κόμμα που καταργεί τα «στρογγυλεμένα λόγια», τα ξύλινα συνθήματα και τα φθαρμένα στερεότυπα.

-- Είμαστε το κόμμα που τολμά να κάνει την αυτοκριτική του, αλλά αποτινάσσει τα ενοχικά πλέγματα.

-- Είμαστε το κόμμα που δεν ξεγράφει το Έθνος, δεν περιφρονεί την Πατρίδα, δεν καταδημαγωγεί το Λαό, αλλά και δεν διαπραγματεύεται το δημόσιο συμφέρον.

Είμαστε το κόμμα που δεν ευτελίζεται σε λαϊκισμούς, δεν αναλώνεται σε καιροσκοπικά πυροτεχνήματα, δεν υποκύπτει σε ιδεολογική τρομοκρατία, δεν παγιδεύεται σε ψεύτικα διλήμματα, δεν υποκύπτει σε εκβιασμούς…

Σέβεται τους πάντες, αλλά πρώτα απ’ όλα σέβεται τον εαυτό του.

Και πάνω απ’ όλα σέβεται τον ελληνικό λαό.

Η μεγάλη Κεντροδεξιά που χτίζουμε, δεν φιλοδοξεί απλώς να φτάσει στην εκλογική νίκη. Αλλά να δημιουργήσει μια μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.

Δεν έχουμε στόχο απλώς την επάνοδο στην εξουσία.

Φιλοδοξούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα.

Δεν προσπαθούμε απλά να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων.

Προσπαθούμε να πιστέψει ξανά ο Έλληνας στον εαυτό του.

* Η αντιπολίτευση που ασκούμε είναι ριζοσπαστική, γιατί δεν προσπαθεί απλώς να διευρύνει τα όρια του εκλογικού μας ακροατηρίου. Γκρεμίζει τα σύνορα και τα τείχη και τις «διαχωριστικές γραμμές»…

* Η αντιπολίτευση που ασκούμε είναι ριζοσπαστική, γιατί δεν περιχαρακώνεται σε ρόλο συμπληρωματικό προς την κυβέρνηση. Μας βάζει ήδη στο προσκήνιο.

Δεν απαντά σε κυβερνητικές πρωτοβουλίες. Αναγκάζει την κυβέρνηση να απαντά στις δικές μας πρωτοβουλίες.

Δεν σκιαμαχεί με το χθες. Χτίζει από σήμερα το αύριο.

Δεν είναι συνηθισμένο αυτό που κάνουμε…

Αλλά δεν είναι συνηθισμένοι και οι καιροί που ζούμε.

Δεν είναι εύκολος ο δρόμος που επιλέξαμε.

Αλλά δεν υπάρχει εύκολος δρόμος για τα μεγάλα και τα αληθινά.

Γυρίστε και κοιτάξτε γύρω σας:

Κι αυτοί που μας ψήφιζαν πάντα,

κι αυτοί που μας ψήφισαν κάποτε

κι αυτοί που δεν μας ψήφισαν ποτέ,

όλοι παρακολουθούν την πορεία μας με μεγάλο ενδιαφέρον, μέρα με την ημέρα .

Όλοι αντιλαμβάνονται ότι, αν κάτι πρόκειται να αλλάξει σε αυτόν τον τόπο, από μας μπορεί να αλλάξει.

Όλοι, κατά βάθος, αυτό περιμένουν.

Κι όλοι με αυτό μας μετράνε.

Θα φανούμε αντάξιοι αυτών των προσδοκιών.

Η Νέα Δημοκρατία θα γίνει η Ελπίδα της Ελλάδας.

Κι όλοι ξέρουμε ότι, αυτή τη στιγμή, η Ελλάδα έχει τόσο ανάγκη την Ελπίδα.

Εμείς θα τη δώσουμε…

Εμείς : η νέα Νέα Δημοκρατία.

Σας ευχαριστώ Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Σήμερα η χώρα μας περνάει δύσκολες ώρες.

Και η παράταξή μας βρίσκεται σε ιστορική καμπή.

Χρέος μας είναι να επιτύχουμε δύο μείζονες στόχους ταυτόχρονα:

-- Σε ότι αφορά τη χώρα, να τη βοηθήσουμε να σταθεί στα πόδια της, να αντέξει τις πιέσεις, να ξεπεράσει την κρίση. Γιατί η Ελλάδα έχει τεράστιο αναξιοποίητο δυναμικό, ανθρώπινο και φυσικό. Δεν γονατίζει. Και δεν ταπεινώνεται…

-- Σε ότι αφορά την παράταξή μας, να προχωρήσουμε τολμηρά, όχι απλώς στην αναδιοργάνωση, όχι απλώς στην ανασυγκρότηση, αλλά στην Αναγέννησή της. Γιατί και η παράταξή μας έχει τεράστιο δυναμικό ανθρώπων και ιδεών.

Είναι υπερήφανη για την Ιστορία της και την προσφορά της.

Υπερασπίζεται τις αξίες της, που είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρες από ποτέ…

Υπερασπίζεται το συμφέρον του τόπου, σήμερα, που τόσοι πολλοί χτυπούν την Ελλάδα. Και που τόσοι πολλοί χτυπάνε τη Νέα Δημοκρατία, για να πλήξουν κάθε διάθεση αντίστασης της Ελλάδας.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην αρχή δεν γνώριζε - ή έκανε ότι δεν γνώριζε - ποια ήταν η κατάσταση της χώρας. Γι’ αυτό έταζε στους πάντες τα πάντα.

Κι όταν υποχρεώθηκε να αναλάβει τις ευθύνες της, άρχισε να μας λέει ότι «η χώρα απώλεσε μέρος της εθνικής της κυριαρχίας»!

Κι έτσι εμφανίζεται πρόθυμη για μέτρα πολύ χειρότερα από εκείνα που μπορούσε να πάρει μόνη της, πριν λίγους μήνες, προκειμένου να αποφύγει τα χειρότερα…

Έτσι, το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι να χρεώσει στη Νέα Δημοκρατία τα οδυνηρά μέτρα που αναγκάζεται σήμερα να λάβει, γιατί η ίδια αδράνησε επί πέντε μήνες κι άφησε τη χώρα να γίνει έρμαιο στις ορέξεις των κερδοσκόπων.

Σε τελευταία ανάλυση, κυβερνώ σημαίνει τέσσερα πράγματα:

Προβλέπω, Πείθω, Αποφασίζω και Πράττω.

Δεν σημαίνει ότι επειδή δεν μπορώ να προβλέψω, δεν μπορώ να πείσω, δεν μπορώ να αποφασίσω και δεν μπορώ να πράξω, σχεδιάζω Εξεταστικές Επιτροπές!

Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

* Πολλές χώρες έφτασαν σε σημείο αντίστοιχο με αυτό της Ελλάδας ή και χειρότερο. Καμία, ποτέ, δεν διακήρυξε ότι… «έχασε μέρος της εθνικής κυριαρχίας». Καμία!

Η επιβολή καθεστώτος «επιτήρησης» είναι προσωρινή και αναστρέψιμη.

Η απώλεια εθνικής κυριαρχίας, αν συμβεί, είναι οριστική και μη αναστρέψιμη.

-- Η Τουρκία, τέσσερις φορές τα τελευταία τριάντα χρόνια κατάντησε να καταφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κανείς πολιτικός της δεν διανοήθηκε ποτέ να διακηρύξει ότι χάθηκε η εθνική κυριαρχία της…

-- Η Ιαπωνία έχει σήμερα χρέος μιάμιση φορά μεγαλύτερο από όσο είναι το δικό μας ως ποσοστό του ΑΕΠ. Κανείς πολιτικός της δεν διανοήθηκε ποτέ να διακηρύξει ότι χάθηκε η εθνική κυριαρχία της…

-- Η Ιταλία έχει σήμερα χρέος παρόμοιο με το δικό μας, η Ιρλανδία έχει έλλειμμα παρόμοιο με το δικό μας. Ακούσατε ποτέ κάποιον πολιτικό τους να διακηρύσσει ότι απώλεσαν την εθνική κυριαρχία τους;

* Δεύτερον: επισημαίνω στον κ. Παπανδρέου, ότι ο ίδιος στάθηκε τυχερός. Διότι τέτοιες δύσκολες στιγμές δεν έχει απέναντί του την αντιπολίτευση που αντιμετώπιζαν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Διότι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ΠΑΣΟΚ.

-- Ήταν το ΠΑΣΟΚ που αρνιόταν κάθε μεταρρύθμιση, αλλά και κάθε απλό μέτρο νοικοκυρέματος της Οικονομίας, όταν βρισκόταν στην Αντιπολίτευση. Όχι η Νέα Δημοκρατία, που δήλωσε εξ αρχής ότι θα στηρίξει ό,τι είναι απαραίτητο για να σωθεί η χώρα.

-- Ήταν το ΠΑΣΟΚ που αρνήθηκε την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, που μείωσε τα 130 ασφαλιστικά ταμεία σε μόνο 13! Όχι η Νέα Δημοκρατία που στήριξε κάθε αλλαγή…

-- Ήταν το ΠΑΣΟΚ που για κάθε σκάνδαλο της δικής του διακυβέρνησης, αρνιόταν επίμονα οποιαδήποτε Εξεταστική Επιτροπή, καταγγέλλοντας «ποινικοποίηση της Πολιτικής». Κι όταν επανήλθε στην κυβέρνηση δημιούργησε… πέντε εξεταστικές επιτροπές και τώρα πάει για έκτη.

Τώρα δεν υπάρχει ζήτημα «ποινικοποίησης» της Πολιτικής;

Κι είναι η Νέα Δημοκρατία που ψηφίζει εξεταστικές επιτροπές και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση. Και τώρα λέει ναι, στην εξεταστική επιτροπή για την διαχείριση των Οικονομικών μεγεθών. Κι ας αντιδρά σ’ αυτό το ίδιο το ΠΑΣΟΚ και το μισό υπουργικό Συμβούλιο.

Κι επειδή εμείς ούτε φοβόμαστε το παραμικρό, ούτε έχουμε τίποτε να κρύψουμε, κι επειδή η τωρινή κατάσταση της Οικονομίας μας δεν είναι υπόθεση των τελευταίων ετών, ούτε η «δημιουργική λογιστική» είναι υπόθεση της τελευταίας διακυβέρνησης, συμφωνούμε και επαυξάνουμε:

Όλα στο φώς! Όλη η οικονομική διαχείριση να εξεταστεί εξονυχιστικά. Όχι μόνο από το 2004. Όχι μόνο από το 2000. Όχι μόνο από το 1996. Από το 1981!

Από τότε άρχισε η διόγκωση του χρέους. Αυτή τη διόγκωση πληρώνει ο Ελληνικός λαός σήμερα…

Το 1981 η Ελλάδα ήταν η λιγότερο χρεωμένη χώρα της σημερινής ευρωζώνης. Μετά από δύο πετρελαϊκές κρίσεις, στη δεκαετία του ’70, που είχαν γονατίσει μεγάλες, αναπτυγμένες χώρες της Δύσης, η Νέα Δημοκρατία παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ της «Αλλαγής» μιαν Οικονομία με ελάχιστο χρέος, μόλις 30% του ΑΕΠ!

Οκτώ χρόνια αργότερα, μετά από δύο υποτιμήσεις της δραχμής, μετά από μια διετία ασφυκτικής λιτότητας, κι αφού η χώρα απορρόφησε τα Κοινοτικά Μεσογειακά Προγράμματα, η Ελλάδα βρέθηκε με σχεδόν τριπλάσιο χρέος!

Κάποτε πρέπει να τα συζητήσουμε όλα αυτά.

Και να πληροφορηθεί ο ελληνικός λαός για τις εγγυήσεις του Δημοσίου σε δάνεια των ΔΕΚΟ και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης που είχαν συναφθεί πριν το 1989, επί ΠΑΣΟΚ, και κατέπεσαν από αδυναμία εξυπηρέτησής τους μετά το 1990, επί Νέας Δημοκρατίας, εκτοξεύοντας το χρέος στο 110% του ΑΕΠ.

Μόνο που το νέο αυτό άλμα του χρέους προσπάθησαν να το φορτώσουν στις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας, κι ας αφορούσε δάνεια που είχαν συναφθεί και είχαν ξοδευτεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Κάποτε πρέπει να βγουν όλα αυτά, αναλυτικά…

Να πούμε λοιπόν όλη την αλήθεια και προς όλες τις κατευθύνσεις και για όλες τις υποθέσεις. Εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα…

Να τα δούμε όλα αυτά. Σε βάθος, αναλυτικά, εξαντλητικά…

Αλλά, προς Θεού, όχι να βγάλουμε τα μάτια μας εμείς οι ίδιοι, με την εξεταστική για την Οικονομία!

Όχι εμείς να δώσουμε επιχειρήματα σε όσους καραδοκούν να πλήξουν κι άλλο την αξιοπιστία της Ελλάδας.

Να γίνουμε καλύτεροι εμείς οι ίδιοι.

Όχι να βοηθήσουμε όσους μας πολεμούν …

Όχι μέσα από τον ολισθηρό δρόμο αυτή της Εξεταστικής για την Οικονομία, να συρθούμε σε άλλες λύσεις, έξω-ευρωπαϊκές.

Γιατί μη γελιέστε. Όλα αυτά μας ωθούν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κι αυτό δεν είναι μόνο επικίνδυνο για την Ελλάδα. Είναι και επιζήμιο για την Ευρώπη. Θα ήταν ομολογία ήττας της ευρωζώνης, μια χώρα-μέλος της να καταλήξει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο…

Μην κάνετε λάθος. Αυτό δεν είναι απλώς εξω-ευρωπαϊκή λύση. Είναι πλήγμα κατά της Ευρώπης.

Ίσως γι’ αυτό ακριβώς, η αναγγελία Εξεταστικής για την Οικονομία, αντί να προκαλέσει αμηχανία σε μας, προκάλεσε αληθινή εξέγερση στο ίδιο το ΠΑΣΟΚ.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Εμείς δεν μιλάμε, όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ, για «ποινικοποίηση» της πολιτικής ζωής.

Εδώ δεν έγιναν, απλώς, κάποια τυχαία σφάλματα.

Έγιναν τραγικά λάθη. Κι επιβλήθηκαν μοναδικές στρεβλώσεις. Για τις οποίες δεν μιλάει κανείς…

Και το πιο σημαντικό, για το οποίο επίσης δεν μιλάει κανείς σήμερα: Η κατάρρευση της ελληνικής ανταγωνιστικότητας. Που συντελέσθηκε την τελευταία δεκαπενταετία. Και κυρίως με την ένταξη στο ευρώ…

Όχι γιατί φταίει το κοινό νόμισμα.

Αλλά γιατί φταίνε οι όροι υπό τους οποίους μπήκαμε τότε. Και το γεγονός ότι έκτοτε δεν έγιναν οι μεταρρυθμίσεις που θα βοηθούσαν την Ελληνική Οικονομία να αντέξει το κοινό νόμισμα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ολόκληρη η αλήθεια είναι ότι μπήκαμε στο ευρώ με υψηλότερη ισοτιμία απ’ ό,τι θα διατηρούσε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής παραγωγής. Ο μόνος τρόπος να σώσουμε την ανταγωνιστικότητά μας ήταν, πλέον, με μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές.

Αφού δεν μπορούσαμε να προχωρήσουμε σε νέα προσαρμογή της συναλλαγματικής μας ισοτιμίας, έπρεπε να προσαρμόσουμε όλα τα άλλα στοιχεία της πραγματικής οικονομίας: το κόστος, τη διάρθρωση των αγορών, το μηχανισμό χρηματοδότησης των επιχειρήσεων, τη γραφειοκρατία, το ασφαλιστικό, την αγορά εργασίας και την κεφαλαιαγορά.

Στα τέσσερα χρόνια που ακολούθησαν - στη δεύτερη τετραετία του λεγόμενου «εκσυγχρονισμού» - τίποτε απ’ αυτά δεν έγιναν. Ή μάλλον έγιναν ελάχιστα.

Κι επειδή η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας κατέρρεε, ό,τι δεν κάναμε με πραγματικές μεταρρυθμίσεις, υποχρεωτικά άρχισε να γίνεται με… «δημιουργική λογιστική».

Ένα λάθος έφερε σειρά από χειρότερα σφάλματα.

Αφού δεν μπορούσε να αλλάξει η δυναμική της ελληνικής οικονομίας, άρχισαν να μαγειρεύονται τα νούμερα.

Αφού δεν άλλαζαν τα πραγματικά μεγέθη, άρχισε να «ωραιοποιείται» η λογιστική τους απεικόνιση.

Και σε αυτό μερίδιο ευθύνης έχουν και οι εταίροι μας:

Όταν ξεκίνησε το ευρώ υπήρξε πρόβλημα με το Σύμφωνο Σταθερότητας. Ήταν μια Συνθήκη που επέβαλλε λιτότητα σε περιόδους ύφεσης!

Αλλά σε τέτοιες περιόδους οικονομικής δυσκολίας αυξάνονται τα δημοσιονομικά ελλείμματα και ξεπερνούν το όριο του 3%. Αν γίνουν περικοπές δημοσίων δαπανών και αύξηση φορολογίας σε τέτοιες συνθήκες, είναι πιθανότερο να βαθύνει η ύφεση.

Έτσι, αντί να δώσουν ώθηση σε μια οικονομία της ευρωζώνης, όταν την είχε περισσότερο ανάγκη, επιβαλλόταν στις χώρες που είχαν πρόβλημα συσταλτική πολιτική, που τις καταδίκαζε σε μεγαλύτερη ύφεση ή χρόνια στασιμότητα.

Γνωρίζοντας αυτή την αδυναμία, οι Κοινοτικές αρχές άρχισαν να κάνουν τα στραβά μάτια σε πρακτικές «δημιουργικής λογιστικής». Που τις εφάρμοσαν πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Αλλά όχι μόνο η Ελλάδα…

Τότε ήταν που ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι, σε ένα ξέσπασμά του, χαρακτήρισε το Σύμφωνο Σταθερότητας, «Σύμφωνο… ηλιθιότητας»!

Και λίγο αργότερα, το 2005, το άλλαξαν και το έκαναν πιο ελαστικό.

Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

Υπήρξαν θεμελιώδεις στρεβλώσεις και δομικά προβλήματα που ώθησαν πολλές ευρωπαϊκές χώρες να «μαγειρεύουν» τους αριθμούς του ελλείμματός τους. Και στην Ελλάδα η στρέβλωση ήταν μεγαλύτερη, γιατί, επιπροσθέτως, είχαμε μπει με πολύ υπερτιμημένη ισοτιμία και δεν κάναμε τις απαραίτητες δομικές αλλαγές, για να διορθώσουμε τη θεμελιώδη στρέβλωση.

Είμαι αντίθετος σε όλα αυτά.

Δεν πιστεύω στη «δημιουργική λογιστική».

Οι στρεβλώσεις δεν «κρύβονται», οι στρεβλώσει καταργούνται!

Η Ελλάδα πρέπει και μπορεί να αναπτυχθεί ως υπόδειγμα διαφάνειας στους εθνικούς λογαριασμούς της.

Δεν χρειάζεται να μου το πει κάποια Ευρωπαϊκή αρχή, για να αντιληφθώ ότι το έλλειμμά μας είναι μη διατηρήσιμο. Κι ότι το χρέος μας είναι πλέον αυτό-τροφοδοτούμενο και πρέπει να μειωθεί δραστικά με υγιή τρόπο. Όχι με «δημιουργική λογιστική»…

Και δεν μου φαίνεται περίεργο, που μας χτυπάνε οι διεθνείς αγορές.

Δεν χτυπάνε την Ελλάδα.

Χτυπάνε τον «αδύνατο κρίκο» της Ευρώπης.

Γιατί η Ευρώπη έχει δομικές αδυναμίες, που αργά ή γρήγορα θα έρχονταν στην επιφάνεια.

Και διότι η Ελλάδα επέτρεψε στον εαυτό της να γίνει ο «αδύνατος κρίκος».

Αλλά πρέπει να σας πω, ότι μου προκαλεί οργή το γεγονός ότι βγαίνουν και ζητούν τα «ρέστα» μέσα στην Ελλάδα, εκείνοι – δηλαδή το ΠΑΣΟΚ – που επί των ημερών τους θεμελιώθηκαν οι σοβαρές στρεβλώσεις.

Εκείνοι που, με την απραξία που επέδειξαν τους τελευταίους μήνες, κατέστησαν τη χώρα «αδύνατο κρίκο».

Αλλά δεν θα αφήσω απ’ έξω και ορισμένους μεγαλο-παράγοντες της Ευρωζώνης που ανέχθηκαν και υποστήριξαν τις στρεβλώσεις του Συμφώνου Σταθερότητας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Δεν θέλουμε την Πατρίδα μας, επαίτη κανενός. Ούτε προτεκτοράτο κανενός. Δεν τη θέλουμε με μειωμένη αξιοπιστία να εκλιπαρεί τη στήριξη και την επιείκεια των εταίρων της...

Δεν είναι αυτή η Ελλάδα που μας αξίζει.

Γι’ αυτό επιμένω και σήμερα σε τρία πράγματα:

* Πρώτον, να ξανακερδίσουμε την αξιοπιστία μας διεθνώς. Να μειώσουμε τα ελλείμματα. Να μειώσουμε το χρέος. Γι’ αυτό είναι απαραίτητες δύσκολες αποφάσεις και επώδυνα μέτρα.

* Δεύτερον, να τονώσουμε την Οικονομία μας σήμερα. Να της δώσουμε ανάσες. Να μην αφήσουμε τη μείωση των ελλειμμάτων να προκαλέσει ασφυξία στην αγορά. Ούτε να διαλύσει τη μεσαία τάξη. Ούτε να πυροδοτήσει κοινωνική έκρηξη. Η λιτότητα αφορά περικοπή σπατάλης, όχι περιστολή των ζωτικών αναγκών της οικονομίας και της κοινωνίας.

* Τρίτον, να απελευθερώσουμε την οικονομία μας από τις στρεβλώσεις της. Αυτό άμεσα θα αλλάξει το κλίμα. Και μεσοπρόθεσμα θα απελευθερώσει το αναξιοποίητο δυναμικό της Ελλάδας.

Η πατρίδα μας είναι ευλογημένος τόπος.

Δεν μπορεί να την αφήσουμε να χρεοκοπήσει.

Θα εξαλείψουμε τα ελλείμματα με ανάπτυξη.

Η Νέα Δημοκρατία έδωσε ήδη στη δημοσιότητα 23 μέτρα-ανάσες για την τόνωση της Οικονομίας. Άμεσα εφαρμόσιμα και μηδενικού κόστους.

Θα κατεβάσουμε το χρέος με ανάπτυξη. Με πραγματική ανάπτυξη. Όχι με λογιστική μεγέθυνση.

Με ανάπτυξη βιώσιμη. Με διάχυση ευημερίας και ευκαιριών.

Με ανάπτυξη που δεν θα την καταγράφουν μόνο οι δείκτες, αλλά θα τη νιώθουν και οι άνθρωποι.

Αυτό το μήνυμα Ελπίδας μόνο εμείς μπορούμε να το δώσουμε πια.

-- Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν πιστεύει στην ανταγωνιστικότητα, πιστεύει μόνο στην «αναδιανομή» μιας «πίτας» που δεν υπάρχει.

-- Δεν πιστεύει στα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας και στη δημιουργικότητα του Έλληνα, πιστεύει μόνο στις επιδοτήσεις και τον κρατισμό.

-- Δεν πιστεύει στην Ελεύθερη Οικονομία. Πιστεύει μόνο στις στρεβλώσεις της Οικονομίας που ακυρώνουν την ανταγωνιστικότητα.

Το ΠΑΣΟΚ ήδη πάσχει από το «Σύνδρομο του Τιτανικού».

Δεν πιστεύει σε τίποτε.

Και δεν το πιστεύουν πια, ό,τι κι αν πει…

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Σε αυτή την κρίση, η κυβέρνηση δεν έχει μόνο την ευθύνη να πάρει τα σωστά μέτρα. Έχει ακόμα την ευθύνη να κρατήσει ενωμένο το εσωτερικό μέτωπο.

Σφάλματα στην Οικονομική πολιτική μπορεί να της τα συγχωρέσουμε.

Αλλά το γεγονός ότι διασπά το εσωτερικό μέτωπο είναι κάτι που κανένας δεν θα της το συγχωρέσει.

Με τις εξεταστικές επιτροπές μετατρέπει μια συγκυρία όπου επιβάλλεται η μεγαλύτερη ενότητα, σε περίοδο έντονων παραταξιακών συγκρούσεων.

Και με άστοχες πρωτοβουλίες, όπως το νομοσχέδιο για την χορήγηση ιθαγένειας, κινδυνεύει να μετατρέψει την Ελλάδα σε «μαγνήτη» για την παράνομη μετανάστευση. Και να φέρει νέα κύματα απελπισμένων, χωρίς να έχουμε μπορέσει ακόμα να ελέγξουμε τα σύνορά μας.

Τους προειδοποιώ ότι πυροδοτούν έκρηξη μέσα στην Ελλάδα.

Τους προειδοποιώ, ακόμα, ότι η ευκολία με την οποία σκοπεύουν να χορηγούν ιθαγένεια στο εξής, θα διευκολύνει πολλούς μετανάστες να ταξιδεύουν σε άλλες χώρες-μέλη της Ένωσης, ως Έλληνες πολίτες πλέον, παρακάμπτοντας τα εμπόδια της Συμφωνίας «Δουβλίνο ΙΙ». Κι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολύ μεγάλη κρίση με τους εταίρους μας.

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,

Το έχω πει και θα επιμείνω και σήμερα:

-- Δεν κάνουμε «καταστροφική αντιπολίτευση» γκρεμίζοντας τα πάντα, για να έλθουμε μετά να κυβερνήσουμε σε ερείπια…

-- Ούτε κάνουμε παθητική αντιπολίτευση λουφάζοντας στη γωνία και περιμένοντας να τα «θαλασσώσει» η κυβέρνηση για να πέσει η εξουσία ως «ώριμο φρούτο»…

Να το πω ευρύτερα:

Άλλο συναίνεση ευθύνης, άλλο συμπόρευση στο σφάλμα.

Αλλά να το πω και πιο πρακτικά:

Άλλο υπευθυνότητα Πολιτικής κι άλλο συνυπευθυνότητα στη λάθος πορεία.

Κάνουμε ό,τι είναι καλό για την πατρίδα μας. Αλλά δεν συγκυβερνούμε. Ούτε πρόκειται να συγκυβερνήσουμε.

Δεν ασκούμε καταστροφική αντιπολίτευση.

Δεν ασκούμε παθητική αντιπολίτευση…

Ασκούμε ριζοσπαστική Αντιπολίτευση:

Αντιμετωπίζουμε την κατάσταση ως η μελλοντική κυβέρνηση.

Που οφείλει να ξεκαθαρίσει στο λαό πως θα κυβερνήσει.

Πώς θα βγάλει τη χώρα από την κρίση.

Πώς θα αλλάξει τη χώρα και τις δομές της.

Πώς θα αντικαταστήσει ένα πολιτικό σύστημα που εξαντλήθηκε και ένα οικονομικό μοντέλο που χρεοκόπησε.

Πώς θα αποκαταστήσει ξανά την Ελευθερία και την Ισονομία στην κοινωνία, τις ευκαιρίες και την διάχυση ευημερίας στην Οικονομία.

Αναδεικνύουμε μια νέα ατζέντα.

Την ατζέντα της νέας Νέας Δημοκρατίας.

Που θα φέρει τη νέα Μεταπολίτευση.

Που θα δώσει Ελπίδα στο λαό και προοπτική στον τόπο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η νέα Νέα Δημοκρατία που αναγεννάται σήμερα πορεύεται στο 8^ο Συνέδριο Θέσεων και Αρχών…

Εν όψει του Συνεδρίου μας θα αναβαθμίσουμε την ίδια την κοινοβουλευτική μας πρακτική.

Σήμερα προχωράμε στην εκλογή νέου Γενικού Γραμματέα Κοινοβουλευτικής Ομάδας.

Θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω τον απερχόμενο Γραμματέα Γιάννη Τραγάκη για τις υπηρεσίες του. Σε δύσκολες, πολύ δύσκολες στιγμές, έμεινε όρθιος και μας βοήθησε να περάσουμε τον «κάβο»…

Υπήρξε και παραμένει φίλος όλων.

Θα παραμείνει στην πρώτη γραμμή του αγώνα.

Αυτός που θα τον διαδεχθεί οφείλει άμεσα να προχωρήσει σε τρία πράγματα:

-- Αξιοποίηση, πλήρη Αξιοποίηση των βουλευτών, ώστε από τον καθένα να υπάρξει η μέγιστη απόδοση και προσφορά.

--Εδραίωση της Αλληλεγγύη, μεταξύ μας και συμπληρωματικότητα όλων με τους υπόλοιπους.

-- Και Ανύψωση του κύρους των βουλευτών.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η Νέα Μεταπολίτευση θα έλθει έτσι κι αλλιώς.

Θα έλθει από μας ως θεμέλιο μιας ωριμότερης Δημοκρατίας.

Ή θα έλθει ανεξέλεγκτα, ως σεισμός, που θα γκρεμίσει το σύστημα και θα παρασύρει κι εμάς.

Γι’ αυτό αποδίδω τόσο μεγάλη σημασία στη λειτουργία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και στην άμεση αναβάθμισή της.

Ο Κανονισμός μας ισχύει από το 2001. Μετά από δέκα χρόνια περίπου, είναι καιρός να τον βελτιώσουμε. Να τον προσαρμόσουμε στις ανάγκες των καιρών.

Θα ζητήσω από το νέο Γενικό Γραμματέα να ετοιμάσει γρήγορα σχετική εισήγηση προς την Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.

Η υπηρεσία στήριξης και τεκμηρίωσης της κοινοβουλευτικής μας δουλειάς πρέπει να οργανωθεί καλύτερα.

Οι βουλευτές μας πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για την κατάρτιση του νέου κυβερνητικού μας προγράμματος, κατά τομείς δουλειάς, αλλά και κατά νομούς. Μη ξεχνάμε την περιφέρεια.

Και δεν θα υπάρχουν «μεσολαβητές» ή «αναχώματα» στην επικοινωνία μεταξύ μας. Είτε στο γραφείο μου στη Βουλή, είτε στο Κόμμα, θα είμαι στη διάθεσή σας κάθε στιγμή. Για οποιοδήποτε θέμα…

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Μεθαύριο, την Κυριακή το πρωί, αρχίζει η Προσυνεδριακή Διαδικασία, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Παλαιότερα τα κόμματα μιλούσαν για «πορεία προς το λαό».

Εμείς δεν χρειάζεται να μιλήσουμε γι’ αυτό…

Ο λαός ήλθε σε μας!

Ήλθε και ψήφισε για την ανάδειξη νέου Προέδρου του κόμματος.

Ήλθε για τον εμπιστευθήκαμε.

Ήλθε γιατί του δώσαμε Ελπίδα.

Αυτή την Ελπίδα κάνουμε πράξη σήμερα.

-- Είμαστε το κόμμα που έχει όραμα για τον τόπο.

-- Είμαστε το κόμμα που τόλμησε να μιλήσει για «νέα μεταπολίτευση».

-- Είμαστε το κόμμα που ξαναφέρνει την Πολιτική στο προσκήνιο.

-- Είμαστε το κόμμα που καταργεί τα «στρογγυλεμένα λόγια», τα ξύλινα συνθήματα και τα φθαρμένα στερεότυπα.

-- Είμαστε το κόμμα που τολμά να κάνει την αυτοκριτική του, αλλά αποτινάσσει τα ενοχικά πλέγματα.

-- Είμαστε το κόμμα που δεν ξεγράφει το Έθνος, δεν περιφρονεί την Πατρίδα, δεν καταδημαγωγεί το Λαό, αλλά και δεν διαπραγματεύεται το δημόσιο συμφέρον.

Είμαστε το κόμμα που δεν ευτελίζεται σε λαϊκισμούς, δεν αναλώνεται σε καιροσκοπικά πυροτεχνήματα, δεν υποκύπτει σε ιδεολογική τρομοκρατία, δεν παγιδεύεται σε ψεύτικα διλήμματα, δεν υποκύπτει σε εκβιασμούς…

Σέβεται τους πάντες, αλλά πρώτα απ’ όλα σέβεται τον εαυτό του.

Και πάνω απ’ όλα σέβεται τον ελληνικό λαό.

Η μεγάλη Κεντροδεξιά που χτίζουμε, δεν φιλοδοξεί απλώς να φτάσει στην εκλογική νίκη. Αλλά να δημιουργήσει μια μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.

Δεν έχουμε στόχο απλώς την επάνοδο στην εξουσία.

Φιλοδοξούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα.

Δεν προσπαθούμε απλά να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων.

Προσπαθούμε να πιστέψει ξανά ο Έλληνας στον εαυτό του.

* Η αντιπολίτευση που ασκούμε είναι ριζοσπαστική, γιατί δεν προσπαθεί απλώς να διευρύνει τα όρια του εκλογικού μας ακροατηρίου. Γκρεμίζει τα σύνορα και τα τείχη και τις «διαχωριστικές γραμμές»…

* Η αντιπολίτευση που ασκούμε είναι ριζοσπαστική, γιατί δεν περιχαρακώνεται σε ρόλο συμπληρωματικό προς την κυβέρνηση. Μας βάζει ήδη στο προσκήνιο.

Δεν απαντά σε κυβερνητικές πρωτοβουλίες. Αναγκάζει την κυβέρνηση να απαντά στις δικές μας πρωτοβουλίες.

Δεν σκιαμαχεί με το χθες. Χτίζει από σήμερα το αύριο.

Δεν είναι συνηθισμένο αυτό που κάνουμε…

Αλλά δεν είναι συνηθισμένοι και οι καιροί που ζούμε.

Δεν είναι εύκολος ο δρόμος που επιλέξαμε.

Αλλά δεν υπάρχει εύκολος δρόμος για τα μεγάλα και τα αληθινά.

Γυρίστε και κοιτάξτε γύρω σας:

Κι αυτοί που μας ψήφιζαν πάντα,

κι αυτοί που μας ψήφισαν κάποτε

κι αυτοί που δεν μας ψήφισαν ποτέ,

όλοι παρακολουθούν την πορεία μας με μεγάλο ενδιαφέρον, μέρα με την ημέρα .

Όλοι αντιλαμβάνονται ότι, αν κάτι πρόκειται να αλλάξει σε αυτόν τον τόπο, από μας μπορεί να αλλάξει.

Όλοι, κατά βάθος, αυτό περιμένουν.

Κι όλοι με αυτό μας μετράνε.

Θα φανούμε αντάξιοι αυτών των προσδοκιών.

Η Νέα Δημοκρατία θα γίνει η Ελπίδα της Ελλάδας.

Κι όλοι ξέρουμε ότι, αυτή τη στιγμή, η Ελλάδα έχει τόσο ανάγκη την Ελπίδα.

Εμείς θα τη δώσουμε…

Εμείς : η νέα Νέα Δημοκρατία.

Σας ευχαριστώ

Νέα Δημοκρατία: 23 μέτρα-ανάσες για την τόνωση της Οικονομίας

Νέα Δημοκρατία: 23 μέτρα-ανάσες για την τόνωση της Οικονομίας

Σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία και μετά από τα μέτρα που έλαβε ή αναμένεται να λάβει η κυβέρνηση, υπάρχει δικαιολογημένη ανησυχία ότι θα προκληθούν αρνητικές επιπτώσεις στην αγορά και κατ’ επέκταση η οικονομία θα οδηγηθεί σε μεγαλύτερη ύφεση. Τα μέτρα της κυβέρνησης είναι μονομερή. Αφορούν στο δημοσιονομικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, αγνοώντας την αναγκαία τόνωση και ανάπτυξη της Οικονομίας, χωρίς την οποία η ανεργία θα εκτοξευθεί στα ύψη. Χρειάζονται και αντισταθμιστικά μέτρα τόνωσης της ενεργού ζήτησης.

Η Νέα Δημοκρατία έχει σοβαρές επιφυλάξεις για την ορθότητα και αποτελεσματικότητα πολλών κυβερνητικών μέτρων, όπως η αύξηση των φορολογίας καυσίμων και η υπέρμετρη επιβάρυνση της ακίνητης περιουσίας.

Η Νέα Δημοκρατία θεωρεί οικονομικά και κοινωνικά απαράδεκτη τη λήψη φορολογικών μέτρων και την περιοριστική εισοδηματική πολιτική που επιβαρύνουν τα μικρομεσαία εισοδήματα πριν εξαντληθούν όλα τα περιθώρια καταπολέμησης των εκφυλιστικών φαινομένων της διαφθοράς, σπατάλης, φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής.

Καλούμε την κυβέρνηση να προχωρήσει χωρίς καθυστερήσεις στην υιοθέτηση των ακόλουθων πολιτικών και μέτρων που θα δώσουν άμεσα μια ανάσα τόνωσης στην ελληνική αγορά. Τα μέτρα αυτά είτε επιβαρύνουν ελάχιστα είτε καθόλου τον κρατικό προϋπολογισμό. Σε κάθε περίπτωση, θα οδηγήσουν σε τόνωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, σε ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, σε αύξηση της κατανάλωσης και αποτελούν μια άμεση απάντηση στην ύφεση.

ΓΕΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

* Υποβολή αιτήματος από την κυβέρνηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για μεταφορά της εθνικής συμμετοχής της Ελλάδας στο τέλος την παρούσης προγραμματικής περιόδου ΕΣΠΑ, ώστε να υπάρξει κατά τα πρώτα κρίσιμα χρόνια χρηματοδότηση των κοινοτικών προγραμμάτων κατά 100% από τα κοινοτικά ταμεία (με ανάλογη αύξηση της εθνικής συμμετοχής τα επόμενα χρόνια).

* Να «ξεκολλήσει» η χρηματοδότηση των μεγάλων έργων υποδομ ής (οδικοί άξονες, έργα ΜΕΤΡΟ) που είναι έργα «γέφυρες» από το Γ’ ΚΠΣ στο ΕΣΠΑ. Επίσης, να επιταχυνθούν οι διαδικασίες δημοπράτησης της νέας γενιάς έργων που έχουν ώριμες μελέτες και έχουν ενταχθεί στο ΕΣΠΑ (μεγάλη περιφερειακή Θεσσαλονίκης, επέκταση ΜΕΤΡΟ Αθήνας προς Πειραιά, επέκταση ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης προς Καλαμαριά κ.α.)

* Επιτάχυνση της κατασκευής έργων παραχώρησης με αυτοχρηματοδότηση (αυτοκινητόδρομοι κλπ) και συγχρηματοδοτούμενων έργων. Τα αυτοχρηματοδοτούμενα πραγματοποιούνται με ιδιωτικά κεφάλαια, έναντι παραχώρησης δικαιωμάτων χρήσης μετά την περαίωσή τους. Είναι σημαντική πηγή ενίσχυσης της ενεργού ζήτησης, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης και δημοσιονομικής στενότητας.

Εδώ απαιτείται η επίσπευση των αναγκαίων απαλλοτριώσεων και η άμεση εξόφληση των υποχρεώσεων του δημοσίου προς τις εμπλεκόμενες κατασκευαστικές εταιρείες, οι οποίες πρέπει να αναλάβουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την υλοποίηση του προγράμματος. Με την εφαρμογή του προγράμματος αυτού θα έχουμε, αντί δημοσιονομικού κόστους, σημαντικό δημοσιονομικό όφελος, δεδομένου ότι η προβλεπόμενη σχετικώς μικρή κρατική συμμετοχή (12,5% του κόστους) στα έργα παραχώρησης υπεραντισταθμίζεται, λόγω της προκαλούμενης αύξησης του ΑΕΠ, από την είσπραξη ΦΠΑ (19%), εργοδοτικών και εργατικών εισφορών, και φορολογίας εισοδήματος των κατασκευαστικών εταιρειών.

* Έργα ΣΔΙΤ (Συμπράξεων Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα), ιδιαίτερα στις περιπτώσεις όπου το Δημόσιο συμμετέχει με ακίνητη περιουσία και ο ιδιωτικός τομέας βάζει τα κεφάλαια, ώστε από την μικτή επιχείρηση να δημιουργείται κέρδος και για τους δύο. Το πραγματικό κέρδος εδώ είναι μεγαλύτερο από τη συμμετοχή του Δημοσίου, διότι υπάρχει το πρόσθετο έσοδο από ΦΠΑ, φόρους επί των κερδών, φόρους παραγόμενου εισοδήματος, ασφαλιστικές εισφορές στα Ταμεία κλπ.

* Εξάντληση, σε συνεργασία με την Ε.Ε. όλων των περιθωρίων δανεισμού από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για τη χρηματοδοτική στήριξη της Ελληνικής Οικονομίας.

* Να προωθηθεί η ιδέα της προηγούμενης κυβέρνησης για αναβάθμιση των περιφερειακών αεροδρομίων της Ελλάδας με συμβάσεις παραχώρησης, δηλαδή με μικρό δημοσιονομικό κόστος. Τα αεροδρόμια έτσι, από πίστες προσγείωσης και απογείωσης, μπορεί να μετατραπούν σε τοπικούς πόλους ανάπτυξης, με μια σειρά δραστηριοτήτων (π.χ. εμπορικά κέντρα). Έτσι, αναβαθμίζεται η περιφέρεια και δημιουργούνται άμεσα νέες θέσεις εργασίας.

* Να προχωρήσει άμεσα το έργο «Οπτική ίνα για το σπίτι». Η Νέα Δημοκρατία είχε παρουσιάσει αναλυτικό σχέδιο για τη δημιουργία δικτύου οπτικών ινών, που θα συνδέει τουλάχιστον 2 εκατ. σπίτια, μέσω ΣΔΙΤ. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παρόλο που δεσμεύτηκε να συνεχίσει το πρόγραμμα αυτό, προκηρύσσει εκ νέου την ίδια μελέτη, δαπανώντας άσκοπα χρήματα και παγώνοντας την εφαρμογή του έργου. Όσο πιο γρήγορα υλοποιηθεί το έργο, τόσο μεγαλύτερο όφελος θα έχει όχι μόνο για τις επιχειρήσεις του κλάδου και τις νέες επενδύσεις, αλλά και για την καθημερινότητα των πολιτών.

* Invest in Greece : Να ενεργοποιηθεί και να εφαρμοστεί άμεσα ο νόμος που ψηφίστηκε το καλοκαίρι για την ταχεία προώθηση μεγάλων επενδύσεων (ν. 3775/2009). Συγκεκριμένα, για μεγάλες επενδύσεις, ειδικά σε τομείς όπως βιομηχανία, ενέργεια, τουρισμός και υψηλή τεχνολογία και καινοτομία, ορίστηκε διαδικασία ταχείας αδειοδότησης, μέσω της « Invest in Greece ΑΕ», που λειτουργεί ως Κέντρο Εξυπηρέτησης Επενδυτών ( one - stop - shop ).

* Να εξεταστούν νέοι τρόποι για την εξόφληση των υποχρεώσεων του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα. Οι προμηθευτές και ανάδοχοι έργων από το Ελληνικό Δημόσιο έχουν πολύ υψηλές απαιτήσεις και βρίσκονται σε πολύ δυσμενή κατάσταση λόγω έλλειψης ρευστότητας. Στο βαθμό, που λόγω των δημοσιονομικών δυσχερειών, δεν είναι δυνατή η εξόφληση των απαιτήσεων πρέπει να διερευνηθούν α) η πιθανότητα νέου διακανονισμού, β) η μερική εξόφληση και ο διακανονισμός γ) η μερική ή ολική εξόφληση με ομόλογα. Επιδίωξη είναι να αποκτήσουν οι επιχειρήσεις τη δυνατότητα να προχωρούν τουλάχιστον μία νέα σύμβαση (στις περιπτώσεις διακανονισμού) προκειμένου να μπορούν να διαπραγματευθούν με τις τράπεζες.

* Να προωθηθεί το Σχέδιο Νόμου της προηγούμενης κυβέρνησης για τα Επιχειρηματικά Πάρκα: Μέσα από ένα πλέγμα κινήτρων και αντικινήτρων, το Νομοσχέδιο προωθούσε την απομάκρυνση επιχειρήσεων από τον αστικό ιστό και την ένταξή τους σε οργανωμένα και σύγχρονα επιχειρηματικά πάρκα. Ρύθμιζε με μια σειρά μέτρων την αταξία που χαρακτηρίζει τα υφιστάμενα πάρκα. Προέβλεπε την ίδρυση επιχειρηματικών πάρκων μέσα από one - stop - shop . Δημιουργούσε «πράσινα επιχειρηματικά πάρκα», ώστε να συνδυάζεται η επιχειρηματική δραστηριότητα με τις αυξημένες απαιτήσεις προστασίας του περιβάλλοντος. Συνέδεε την έρευνα με την παραγωγή, μέσω εγκατάστασης ερευνητικών κέντρων στα επιχειρηματικά πάρκα. Όλα αυτά είναι μέτρα ενίσχυσης της υγιούς επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα.

* Κατάργηση των εμποδίων-στρεβλώσεων στη λειτουργία του ανταγωνισμού στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών (κυρίως σε μεταφορές και ενέργεια, καθώς και άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων).

* Να απλοποιηθεί η αδειοδότηση των επιχειρήσεων με σπάσιμο της γραφειοκρατίας. Που σε ώρες οικονομικής δυσπραγίας, συνεχίζει να αναστέλλει κάθε επενδυτική ικμάδα. Σε αυτό έχουν γίνει σημαντικά βήματα από την προηγούμενη κυβέρνηση. Μπορούν τα βήματα για την ίδρυση μιας επιχείρησης να περιοριστούν από δεκαοκτώ σε τρία.

Τέτοια μέτρα είτε αυξάνουν άμεσα την ανταγωνιστικότητα της Οικονομίας είτε βελτιώνουν άμεσα το επιχειρηματικό κλίμα.

ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ Μικρο Μεσαίες Επιχειρήσεις

* Να στηριχθεί η προσπάθεια του ΤΕΜΠΜΕ για την ενίσχυση της ρευστότητας των βιώσιμων μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.

* Να δημιουργηθεί ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα από το ΤΕΜΠΜΕ, το οποίο θα προσφέρει επιδότηση επιτοκίου για ειδικά δάνεια που θα συνάπτουν οι πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις, αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση των υποχρεώσεών τους προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των δανείων αυτών είναι ότι το ποσό δεν θα εκταμιεύεται στο δανειζόμενο, αλλά θα μεταφέρεται απευθείας από την Τράπεζα στο φορέα του Δημοσίου και το Ασφαλιστικό Ταμείο προς το οποίο έχει ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις ο δανειζόμενος επιχειρηματίας.

* Επαν-ενεργοποίηση του Επενδυτικού Νόμου: Το ίδιο το ΠΑΣΟΚ αναγνωρίζει ότι ο Επενδυτικός Νόμος που ίσχυε ως σήμερα είναι ο πιο επιτυχημένος που έχει ψηφιστεί στην Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά τον έχει παγώσει δηλώνοντας ότι θέλει να τον βελτιώσει, χωρίς να έχει έτοιμη πρόταση. Πρέπει να κινηθεί η κυβέρνηση χωρίς καθυστερήσεις για να αποσαφηνιστούν οι κανόνες του παιγνιδιού, αλλά και για να υπάρχει ουσιαστική στήριξη νέων υγιών επενδύσεων.

* Να επιταχυνθεί το πρόγραμμα του πρώην ΥΠΟΙΟ για την παροχή εγγυήσεων ύψους 2 δισεκ. ευρώ για επιχειρηματικά δάνεια, με παράλληλη επιδότηση επιτοκίου, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Τα χρήματα αυτά προέρχονται από το πακέτο εγγυήσεων για τον τραπεζικό κλάδο, και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εγκρίνει το πρόγραμμα αυτό.

* Πρωτοβουλία JEREMIE : Να οριστικοποιηθούν τα χρηματοδοτικά εργαλεία της κοινοτικής πρωτοβουλίας JEREMIE (Κοινοί Ευρωπαϊκοί Πόροι για τις Μικρομεσαίες και τις Μεσαίες Επιχειρήσεις) , ενός ταμείου (χαρτοφυλακίου) κεφαλαίου, που είχε συσταθεί επί Νέας Δημοκρατίας. Αφορά σε μικροπιστώσεις μέσω τραπεζών, σε συμμετοχή στο κεφάλαιο επιχειρήσεων, σε κεφάλαια ανάληψης επιχειρηματικού κινδύνου, σε παροχή εγγυήσεων κ.ά. Αν μάλιστα προχωρήσουν οι προκηρύξεις του JEREMIE άμεσα, θα δοθούν εγγυήσεις δανείων για μικρές επιχειρήσεις που λειτουργούν από 1 έως 3 χρόνια στον τομέα των νέων τεχνολογιών, ύψους 90 εκατ. ευρώ μέχρι τον Ιούνιο 2010. Τα ποσά αυτά δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό.

* Να «τρέξουν» τα προγράμματα της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας του πρώην Υπουργείου Ανάπτυξης «Πράσινη Επιχείρηση», «Μετεγκατάσταση», «Εξελίσσομαι», «Διαπιστευθείτε», «Πρωτοτυπώ» κλπ, που στόχευαν στη στήριξη και ενίσχυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Στόχος ήταν οι επιχειρήσεις αυτές να εξελιχθούν και να διαφοροποιηθούν, αυξάνοντας την ανταγωνιστικότητά τους. Είναι αδικαιολόγητο ότι το ΠΑΣΟΚ σταμάτησε τα προγράμματα αυτά, ενώ είχε γίνει όλη η προετοιμασία και η αγορά υπολόγιζε στην εισροή χρήματος από το ΕΣΠΑ.

ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗ

* Άμεση ενίσχυση της οικιστικής δραστηριότητας, με σημαντική επιχορήγηση του επιτοκίου στεγαστικών δανείων για μια 10ετία, εφόσον οι σχετικές συμβάσεις υπογραφούν μέχρι 31/12/2011, και επέκταση των φορολογικών κινήτρων που έληξαν την 31/12/2009 μέχρι 31/12/2011. Η εφαρμογή του Προγράμματος αυτού συνεπάγεται, αντί δημοσιονομικού κόστους, σημαντικό δημοσιονομικό όφελος.

* Ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας, όπως προβλέπεται από τις κείμενες διατάξεις, να προβεί σε μαζικές αγορές ολοκληρωμένων και ημιτελών απούλητων κατοικιών (λόγω της κρίσης), και να τις εντάξει στο πρόγραμμα παροχής επιδοτούμενης στέγης για τους δικαιούχους, με έμφαση στις ευπαθείς ομάδες (ανέργους), αλλά και στους νόμιμους μετανάστες (μηδενικό δημοσιονομικό κόστος).

* Άμεση προώθηση προγράμματος βελτίωσης του θερμοδυναμικού του υφισταμένου αποθέματος κτιρίων, πρόγραμμα το οποίο στηρίζει τον κατασκευαστικό κλάδο και έχει παγώσει από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Να διατηρηθεί ο προϋπολογισμός του προγράμματος αυτού των 400 εκατομμυρίων, από κοινοτική επιχορήγηση (μέσω ΕΣΠΑ), με τη μέθοδο της «υπερδέσμευσης», όπως έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν.

Άλλα Μέτρα

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

* Άρση του Cabbotage . To Cabbotage είναι η απαγόρευση στα ξένα κρουαζιερόπλοια να επιβιβάζουν πελάτες από την Ελλάδα. Η άρση του Cabbotage , σε συνεργασία με τους εμπλεκόμενους φορείς, είναι αίτημα όλων των τουριστικών παραγόντων, με υψηλά αναμενόμενα έσοδα για το Δημόσιο.

ΥΠΟΔΟΜΕΣ

* Συγκέντρωση φορέα λιμανιών και ένταξή τους στο ΕΣΠΑ, με στόχο τη βελτίωση των υποδομών στα νησιά, κάτι που θεωρείται απολύτως αναγκαίο για τον Τουρισμό, αλλά και την εμπορική δραστηριότητα. Υλοποίηση έργων ΣΔΙΤ και συμβάσεων παραχώρησης σε λιμάνια και μαρίνες.

Ψυχολογία-Γενικό Κλίμα

Η συζήτηση για την ανάταξη της ελληνικής Οικονομίας δεν μπορεί να αφορά μόνο το δημοσιονομικό, αλλά πρέπει να αφορά και την πραγματική Οικονομία.

Η επισήμανση της κρισιμότητας των στιγμών δεν μπορεί να δημιουργεί μόνιμη κατήφεια και απογοήτευση, γιατί Οικονομία είναι κυρίως Ψυχολογία.

Για να ανατάξουμε τα Οικονομικά του κράτους, πρέπει να τονώσουμε τον δυναμισμό της Οικονομίας, να ενισχύσουμε την Επιχειρηματικότητα, να αλλάξουμε την Ψυχολογία της Αγοράς.

Τηλεφωνική επικοινωνία Σαμαρά - Μπαρόζο

Τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο είχε ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς.

Η πρωτοβουλία ανήκει στον κ. Μπαρόζο, ο οποίος συνδέεται με τον κ. Σαμαρά με παλιά φιλία, από την εποχή που ο ένας ήταν υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας κι ο άλλος υφυπουργός Εξωτερικών της Πορτογαλίας.

Οι δύο άνδρες είχαν ευρύτατη συζήτηση για τα οικονομικά θέματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για τις δυσμενείς εξελίξεις και για τους τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης από την Ευρώπη.

Ο Μπαρόζο χαρακτήρισε θετική την αντιμετώπιση της ΝΔ στην προσπάθεια της Ελλάδας να βγει από την κρίση.

Ειδικότερα θεωρεί ότι είναι θετικό πως η ΝΔ δεν ακολουθεί μία αρνητική αντιπολίτευση - "όχι σε όλα" - που θα έστελνε πολύ αρνητικό

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΝ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ. ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες,

Την τελευταία φορά που είχαμε βρεθεί, τον Οκτώβριο, το Κόμμα μας είχε μόλις υποστεί μια βαριά εκλογική ήττα και βρισκόταν σε εσωτερικές διεργασίες για την ανάδειξη νέου Προέδρου.

Στους τρεις μήνες που μεσολάβησαν καταφέραμε κάτι πρωτοφανές: Μετατρέψαμε την κρίση σε ευκαιρία για την αναγέννηση του κόμματός μας. Ανοιχτήκαμε στην κοινωνία, εγγράψαμε εκατοντάδες χιλιάδες νέα μέλη, εκλέξαμε νέο Πρόεδρο με την πρώτη ψηφοφορία και μπήκαμε σε φάση ανασυγκρότησης.

Αυτό που έγινε, μέχρι πριν λίγο έμοιαζε απίστευτο. Μετά από τέτοιας έκτασης ήττα, η Νέα Δημοκρατία έχει σήμερα τα περισσότερα εγγεγραμμένα μέλη που είχε ποτέ! Τα περισσότερα εγγεγραμμένη μέλη που είχε, ή έχει σήμερα, οποιοδήποτε άλλο κόμμα…

Και το σημαντικότερο: Η αυθόρμητη και απρόσμενη μαζική συμμετοχή στις εκλογές εξουδετέρωσε την εσωστρέφεια και γέμισε τις μπαταρίες μας με δύναμη, πίστη και αισιοδοξία. Μας ξανάβαλε σε τροχιά νίκης

Οκτακόσιες χιλιάδες ψηφοφόροι περίπου έδωσαν αδιαμφισβήτητη εντολή Ενότητας.

Το κλίμα στη Νέα Δημοκρατία άλλαξε. Αλλά το κόμμα δεν άλλαξε ακόμα.

Αυτό είναι το επόμενο βήμα μας.

Από την ανασυγκρότηση του κόμματος που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη, πρέπει να περάσουμε στην Αναγέννηση του Κόμματος. Αυτό θα γίνει στο Τακτικό Συνέδριο Θέσεων και Αρχών, τη σύγκλιση του οποίου καλούμαστε να αποφασίσουμε σήμερα. Και που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο. Ενώ και οι προσυνεδριακές του διαδικασίες θα δρομολογηθούν στο αμέσως προσεχές διάστημα.

Δεν πρέπει, όμως, να πέσουμε στην παγίδα της εσωστρέφειας. Κι εσωστρέφεια δεν έχουμε μόνο όταν υπάρχει διαβρωτική εσωτερική γκρίνια.

Εσωστρέφεια έχουμε κι όταν νομίζουμε ότι όλος ο κόσμος είναι ο κομματικός μας μικρόκοσμος. Εσωστρέφεια έχουμε κι όταν δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στα εσωτερικά μας ζητήματα απ’ ό,τι στα προβλήματα της κοινωνίας.

Εδώ, λοιπόν, θα μιλήσουμε πολιτικά.

Νεοδημοκράτες και Νεοδημοκράτισσες,

Σήμερα ζούμε το χειρότερο, ίσως χειμώνα της τελευταίας 35ετίας. Φταίει η διεθνής κρίση, αναμφίβολα. Αλλά όχι μόνο αυτή.

* Ασφαλώς υπήρξαν αδυναμίες και σφάλματα και της δικής μας διακυβέρνησης. Αλλά όχι μόνον αυτά.

* Φταίει κυρίως, η απίστευτη αδράνεια και αναβλητικότητα που επικράτησε και επικρατεί και σήμερα ακόμα, με τις ατέλειωτες «διαβουλεύσεις» της νέας Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

--Αρκεί να θυμηθούμε ότι στα τέλη Οκτωβρίου, όταν είχε γίνει ήδη γνωστό ότι το έλλειμμα της Ελλάδας θα ξεπεράσει το 12%, το spread των ελληνικών ομολόγων δεν ξεπερνούσε το 135. Και σήμερα πέρασε το 300!

-- Αρκεί να αναλογιστούμε ότι το spread της Ιρλανδίας, που έχει έλλειμμα παρόμοιο με το δικό μας, είναι περίπου το μισό από το δικό μας.

Είναι βαριές λοιπόν οι κυβερνητικές ευθύνες.

Αλλά πέρα από τις ευθύνες πρέπει να αναζητήσουμε και τα αίτια:

Φίλες και φίλοι,

Οφείλουμε να το συνειδητοποιήσουμε:

Ένα ολόκληρο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, η οποία στηρίχθηκε σε αναδιανομή δανεικών έχει χρεοκοπήσει.

Κι ένα μοντέλο πολιτικής, η οποία στηρίχθηκε σε αναδιανομή πελατειακών σχέσεων επίσης χρεοκόπησε. Και πρέπει να αλλάξει.

Εκείνο, δηλαδή, που ονομάσαμε «Μεταπολίτευση» τελείωσε πια. Στέριωσε τη Δημοκρατία. Αλλά εξάντλησε τα όριά του.

Και σήμερα πρέπει να προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο. Πρέπει να τολμήσουμε την νέα Μεταπολίτευση.

Η οποία θα γίνει έτσι κι αλλιώς. Αλλά καλύτερα να γίνει από μας, παρά σε βάρος μας.

Καλύτερα να γίνει ως μια νέα Επανάσταση απελευθέρωσης των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου, και ενδυνάμωσης της Δημοκρατίας.

Παρά να μας προκύψει ως παραμερισμός της Πολιτικής, από κάποιους τεχνοκράτες, που θα αναλάβουν να «σώσουν» τους αριθμούς, καταδικάζοντας τους ανθρώπους και μαραζώνοντας τη δημοκρατία.

Η Νέα Δημοκρατία πρωτοστάτησε στη Μεταπολίτευση του 1974 και πέτυχε να ανοίξει δρόμους πρωτόγνωρης κοινοβουλευτικής σταθερότητας για την Ελλάδα.

Η Νέα Δημοκρατία θα πρωτοστατήσει και στην νέα Μεταπολίτευση.

Η οποία θα δώσει ωριμότερη Δημοκρατία, πιο αποτελεσματική Οικονομία, πιο σταθερή και λιγότερο ανασφαλή Κοινωνία.

Αυτό που έχει ανάγκη ο τόπος, η Νέα Μεταπολίτευση για την οποία εμείς ετοιμαζόμαστε, έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

* Στο χώρο της Οικονομίας στροφή στην ανταγωνιστικότητα, στροφή στην παραγωγή, στροφή στην ποιότητα. Και από-ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας.

Στροφή στην εξυγίανση των αγορών, στην εξάλειψη των στρεβλώσεων και στη διάχυση των ευκαιριών.

Δεν θα «λιώσουμε» την Οικονομία μας – και την Κοινωνία μας – για να μειώσουμε τα ελλείμματα. Γιατί τότε θα μας προκύψουν μεγαλύτερα ελλείμματα…

Θα αναπτυχθούμε για να πληρώσουμε τα ελλείμματα και να μειώσουμε τη δανειακή μας επιβάρυνση.

Όχι, δεν θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα! Μπορούμε ακόμα να το αποφύγουμε. Αν απελευθερώσουμε το αναξιοποίητο δυναμικό μας, αν εξυγιάνουμε τις αγορές μας, αν αξιοποιήσουμε τα περιουσιακά στοιχεία του ιδιωτικού και του δημοσίου, που παραμένουν ανεκμετάλλευτα.

* Στο χώρο της Πολιτικής, νέα Μεταπολίτευση σημαίνει σεβασμό στον Πολίτη, όχι υποταγή σε όσους τον χειραγωγούν.

-- Σεβασμό στο δημόσιο συμφέρον, όχι υποταγή σε όσα επιβάλλουν τα ισχυρά συμφέροντα των συντεχνιών και των έξω-θεσμικών επιρροών.

-- Συμμετοχή του Πολίτη στις αποφάσεις που τον αφορούν, όχι υποτίμηση της ωριμότητάς του.

-- Διάλογος με την κοινωνία. Αληθινός διάλογος. Όχι προσχηματικός, όχι «θεατρικός» διάλογος χωρίς αρχή μέση και τέλος.

-- Σημαίνει ακόμα Ισονομία: Όχι άλλοι νόμοι να ισχύουν για τους ισχυρούς κι άλλοι για τους αδύνατους. Όχι άλλοι να σέβονται τους κανόνες και να μη βρίσκουν το δίκιο τους, κι άλλοι να τους παραβιάζουν ατιμώρητα.

Ισονομία παραδειγματική και πλήρης.

-- Σημαίνει επίσης Δικαιοσύνη, που διεκπεραιώνει γρήγορα τις υποθέσεις, είναι τυφλή, είναι κουφή, δεν ακούει «υποβολείς», αλλά έχει κοφτερό σπαθί. Κι όταν αθωώνει κι όταν καταδικάζει…

-- Σημαίνει, τέλος, Διαφάνεια. Αληθινή Διαφάνεια. Παντού και για όλους.

* Νέα Μεταπολίτευση, όμως, σημαίνει και κάτι ακόμα:

Να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο χώρο των ιδεών.

Το 1974 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αποκατέστησε την ισορροπία στο σεβασμό των Ιδεών της Αριστεράς και της Δεξιάς.

Έκτοτε και οι δύο μεγάλες ιδεολογίες εξελίχθηκαν. Όμως, η πλάστιγγα έγειρε και η ισορροπία ανατράπηκε.

Οι Αριστεροί παραμένουν υπερήφανοι για τις ιδέες τους, ακόμα κι όταν τις έχουν αποχωριστεί προ πολλού.

Για όλους τους άλλους, όμως, επιφυλάσσεται ένα απαράδεκτο και αντιδημοκρατικό «ενοχικό σύμπλεγμα».

Όσοι δεν δηλώνουν «αριστεροί» νιώθουν την ανάγκη να κρύβουν τις απόψεις τους, να τις «στρογγυλεύουν», να λένε με περιφράσεις, αυτά που στην δημοκρατική Ευρώπη λέγονται με το όνομά τους.

Και φτάνουν στο σημείο να αποφεύγουν ιδέες και προτάσεις, οι οποίες στην Ευρώπη υποστηρίζονται ακόμα και από Κεντροαριστερούς!

Το τρίτο βασικό στοιχείο της Νέας Μεταπολίτευσης, λοιπόν, είναι η από-ενοχοποίηση των ιδεών. Στην προκειμένη περίπτωση των δικών μας ιδεών.

Ή, για να το πω αλλιώς, η οριστική εξάλειψη κάθε ιδεολογικής τρομοκρατίας σε βάρος οποιουδήποτε.

Μη σας τρομάζει ο όρος «ιδεολογική τρομοκρατία». Περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Ακόμα και ο Μίκης Θοδωράκης, σε μια σειρά από συγκλονιστικά κείμενά του, τις τελευταίες μέρες την καταγγέλλει. Ή μάλλον καταγγέλλει κι άλλα πολύ χειρότερα…

Ακόμα κι αυτή την προσωπικότητα, που ξεκίνησε ως αγωνιστής της Αριστεράς σε δύσκολες εποχές, κι ύστερα με την Τέχνη του, με το Λόγο του, με την πηγαία δημοκρατική στάση του, κέρδισε τις καρδιές και φώτισε το νου όλων των Ελλήνων, ακόμα κι αυτόν τον κατηγορούν σήμερα ως «εθνικιστή»!

-- Σας παρακαλώ κάντε κάτι, γιατί εγώ όπως ξέρετε θεωρούμαι… «εθνικιστής» καταγγέλλει σε πρόσφατη επιστολή του ο Μίκης.

Το ξέρουμε Μίκη. Το έχουμε υποστεί εδώ και χρόνια…

Εμείς λοιπόν, σεβόμαστε όλες τις πολιτικές ταυτότητες. Και του Αριστερού και του Δεξιού, και του Κεντροαριστερού και του Κεντροδεξιού.

Καμία απ’ αυτές δεν είναι «κουσούρι». Καμία απ’ αυτές δεν είναι «αρετή». Όλες οι πολιτικές ταυτότητες είναι σεβαστές. Και τα κόμματά κρίνονται από την πολιτική τους, από την υπευθυνότητά τους, όχι από τις ταμπέλες που τους κολλάνε οι αντίπαλοί τους.

Μια πραγματική Δημοκρατία, μια Κοινωνία με αληθινή Ισονομία, δεν μπορεί, - δεν επιτρέπεται - την μια παράταξη να τη θεωρεί τίτλο τιμής, και την άλλη λόγο ντροπής.

Η παράταξή μας, η μεγάλη Κεντροδεξιά παράταξη, έχει τεράστια προσφορά στην Πατρίδα

Είναι πηγή υπερηφάνειας για μας.

Οι ιδέες μας σήμερα κυριαρχούν – κυριολεκτικά – σε όλη την Ευρώπη.

Είμαστε υπερήφανοι για την Ιστορία μας, για τις ιδέες μας, για τις αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Και σεβόμαστε όλους τους άλλους.

Τους αναγνωρίζουμε το αυτονόητο δικαίωμα, να είναι υπερήφανοι για τις δικές τους ιδέες. Αλλά το ίδιο ακριβώς διεκδικούμε για τον εαυτό μας.

Η Νέα Μεταπολίτευση θα εμπεδωθεί όταν αυτό το δικαίωμα γίνει σεβαστό απ’ όλους.

Κάτι ακόμα:

Για χρόνια επικράτησε η θεωρία του λεγόμενου «60-40»: Ότι δηλαδή το 60% των Ελλήνων είναι Αριστεροί ή Κεντροαριστεροί, ενώ το 40% είναι Δεξιοί ή Κεντροδεξιοί. Επομένως, το μόνο που έχει να κάνει η Κεντροδεξιά είναι να μετακινηθεί προς την Κεντροαριστερά, για να προσελκύσει τις ψήφους της.

Η θεωρία αυτή είναι λανθασμένη:

Ακόμα κι αν ίσχυε αυτός ο συσχετισμός, ρόλος μας είναι να τον αλλάξουμε, να τον ανατρέψουμε όχι να τον αποδεχθούμε.

Αυτό ακριβώς κάνουν όλα τα Κεντροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη και σήμερα κυριαρχούν.

Είμαστε ίσως οι μόνοι που αποδεχθήκαμε ένα δυσμενή συσχετισμό και προσπαθήσαμε, αντί να αλλάξουμε το συσχετισμό υπέρ μας, να αλλάξουμε φυσιογνωμία εμείς οι ίδιοι.

Τέλος, αυτή η θεωρία είναι καταστροφική για τη Νέα Δημοκρατία. Γιατί όταν δεχόμαστε ότι οι ιδέες μας δεν είναι «ελκυστικές» για την κοινωνία, αφοπλιζόμαστε ιδεολογικά.

Και περιοριζόμαστε σε διαχειριστικές πολιτικές.

Πώς να εμπνεύσουμε για το δικό μας όραμα την κοινωνία, όταν έχουμε παραιτηθεί, οι ίδιοι, από κάθε όραμα;

Νέα Μεταπολίτευση, λοιπόν, σημαίνει, πέραν όλων των άλλων, την από-ενοχοποίηση της παράταξής μας, την απελευθέρωση της ιδεολογικής μας ταυτότητας, και την ισονομία των πολιτών ανεξάρτητα από το τι δηλώνουν ή τι τους «δηλώνουν».

Νεοδημοκράτισσες, Νεοδημοκράτες

Η νέα Μεταπολίτευση έχει μια κρίσιμη προϋπόθεση.

Χρειάζεται μια νέα Νέα Δημοκρατία.

Αυτή η νέα Νέα Δημοκρατία ήδη άρχισε να γεννιέται.

Από το μεγάλο άνοιγμα στην κοινωνία για την εκλογή νέου Προέδρου, με επιστέγασμα την πρωτοφανή συρροή 800 χιλιάδων νεοδημοκρατών – παλαιών και νέων - στις κάλπες της 29^ης Νοεμβρίου.

Την οικοδόμηση της νέας Νέας Δημοκρατίας θα την ολοκληρώσουμε στο προσεχές τακτικό Συνέδριό μας. Που είναι Συνέδριο Αρχών και Θέσεων…

Δεν θα απεμπολήσουμε τις αξίες και τις αρχές μας. Θα κάνουμε σημαία μας τον κοινωνικό φιλελευθερισμό, όπως ακριβώς κάνουν όλα τα επιτυχημένα Κεντροδεξιά Κόμματα παντού στην Ευρώπη.

Αλλά οργανωτικά θα αλλάξουμε. Το Κόμμα μας θα γίνει πιο ανοικτό στην κοινωνία, πιο δημοκρατικό στην εσωτερική λειτουργία των οργάνων, θα γίνει αξιοκρατικό στην ανάδειξη στελεχών, λειτουργικό στο εσωτερικό, παρεμβατικό στην κοινωνία, αποτελεσματικό ως κόμμα εξουσίας.

Αυτά όλα θα τα συζητήσουμε εν όψει του Συνεδρίου μας στις Προσυνεδριακές Διασκέψεις και θα τα επισφραγίσουμε στο Συνέδριο.

Ήδη όμως, έχουμε αρχίσει να τα σηματοδοτούμε στην πράξη με την αντιπολιτευτική πρακτική μας.

Ασκούμε ήδη από τώρα νέου τύπου Αντιπολίτευση που ξάφνιασε όλο το κατεστημένο πολιτικό σύστημα.

Πρώτα-πρώτα, δεν υιοθετούμε το παραδοσιακό μοντέλο του ΠΑΣΟΚ, να καταγγέλλουμε κάθε πρωτοβουλία ή κάθε ενέργεια της Κυβέρνησης.

Αυτή τη στιγμή η χώρα πρέπει να αποφύγει την οικονομική χρεοκοπία. Αυτό δεν αφορά μόνο τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Αφορά όλους τους Έλληνες.

Αν εμείς υπονομεύουμε κάθε κίνηση του ΠΑΣΟΚ, δεν θα βλάψουμε μόνο το ΠΑΣΟΚ, θα βλάψουμε την πατρίδα μας.

Και κάτι τέτοιο δεν θα το κάναμε ποτέ.

Αλλά και δεν θα παρακολουθούμε ως απλοί θεατές, ούτε ως «καλοπροαίρετοι σύμβουλοι». Γιατί είμαστε Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Στα μείζονα ζητήματα όπου διακυβεύεται άμεσα το μέλλον του τόπου, προτείνουμε την πολιτική μας. Προσπαθούμε να πείσουμε την κυβέρνηση να κάνει αυτό που χρειάζεται ο τόπος. Προσπαθούμε να την αποτρέψουμε από το λάθος που θα το πληρώσουμε όλοι. Στηρίζουμε οτιδήποτε σωστό κάνει. Προειδοποιούμε για ενδεχόμενα σφάλματά της. Εναντιωνόμαστε σε κάθε λανθασμένη κίνησή της.

Και δεν διστάζουμε να χτυπάμε βαριά «καμπάνα» όταν από αδυναμία, σύγχυση, ή αβουλία, αδρανεί όταν πρέπει να ανεβάσει ρυθμούς.

* Για πρώτη φορά στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό βγήκαμε άμεσα και προτείναμε μέτρα για περιορισμό του ελλείμματος, χωρίς να βουλιάξει η οικονομία από φορο-επιδρομές. Υποδείξαμε από πού να κόψει, κοστολογημένα μάλιστα. Υποδείξαμε από που να αυξήσει τα έσοδα, κι εδώ κοστολογημένα. Υποδείξαμε και τι να μη φορολογήσει.

Κι όταν έφερε τα σχετικά νομοσχέδια - όπως έγινε πρόσφατα με τους φόρους κατανάλωσης στα ποτά και τα τσιγάρα - υποστηρίξαμε αυτά που είχαμε ήδη προτείνει.

Είναι ίσως η πρώτη φορά που η Αντιπολίτευση έσπευσε να προτείνει αντιδημοφιλή μέτρα. Και τα ψήφισε μάλιστα. Κι αυτό είναι πράξη ευθύνης.

Αλλά είναι και κάτι παραπάνω: Είναι η σταδιακή ανάδειξη της δικής μας ατζέντας. Μέσα από την αντιπολιτευτική μας στάση, να γνωρίζει, σιγά-σιγά το εκλογικό σώμα, το πώς θα κυβερνήσουμε εμείς. Ώστε να κάνει από τώρα τις συγκρίσεις.

Το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση κατήγγελλε τα πάντα και μπλόκαρε τα πάντα. Δεν είχε σχέδιο όπως αποκαλύφθηκε. Δεν ήξερε που πατάει και πού το πάει, όπως φαίνεται τώρα. Γι’ αυτό και κατάγγελλε τα πάντα. Τι άλλο να έκανε;

Εμείς ξέρουμε τα προβλήματα, έχουμε σχέδιο. Κι αυτό αναδεικνύεται σταδιακά.

Όπως, όμως, θα δείχνουμε υπευθυνότητα στις δύσκολες αποφάσεις, έτσι θα δείχνουμε κι αυστηρότητα απέναντι του ΠΑΣΟΚ όταν παραπαίει, ή όταν παίρνει επιζήμιο δρόμο. Κι όταν χάνει τον έλεγχο…

Κυρίως όταν χάνει τον έλεγχο από σύγχυση και στρεβλή αντίληψη περί ατέλειωτης «διαβούλευσης».

Διότι όταν σκαρφαλώνουν τα spreads , όταν μας «πυροβολούν» οι διεθνείς αγορές, όταν μας επιτίθεται καθημερινά ολόκληρος ο ευρωπαϊκός τύπος και η κυβέρνηση παίρνει πίσω το βράδυ αυτό που εξήγγειλε το πρωϊ, όταν αυτό συμβαίνει όχι σε μια ατυχή περίπτωση, αλλά στο σύνολο σχεδόν των άτολμων αποφάσεών της, κι όταν ηγετικά στελέχη δικά της την κατηγορούν δημόσια για «απραξία» και «παράλυση», βεβαίως και θα τους χτυπήσω βαριά καμπάνα, όταν υπουργός της διακηρύσσει ότι «δεν υπάρχει σάλιο» προκαλώντας πανικό και μέσα στην Ελλάδα και στις διεθνείς αγορές,

Είμαι υποχρεωμένος να βαράω καμπάνα.

Όπως, λοιπόν, θεωρώ αυτονόητο καθήκον ως αντιπολίτευση να τους στηρίζω εκεί που χρειάζεται, όμοια διεκδικώ το δικαίωμα να τους ταρακουνάω όταν παραπαίουν.

Μέχρι τώρα αντιπολίτευση σήμαινε «κάθομαι στη γωνίτσα μου και περιμένω να κάνει καμιά στραβή η κυβέρνηση για να την καταγγείλω».

Εμείς διευρύνουμε την έννοια και το ρόλο της Αντιπολίτευσης προς όλες τις κατευθύνσεις. Και κυρίως προς την κατεύθυνση της ευθύνης.

* Δέστε, για παράδειγμα, το Σχέδιο Καλλικράτης, για τη διοικητική μεταρρύθμιση.

Μια μεταρρύθμιση που είναι σχέδιο δικό μας, για το οποίο επαναλαμβάνω ξεκάθαρα, ότι ακριβώς επειδή είναι σχέδιο δικό μας, δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα να το διασύρει.

Και σήμερα, δυστυχώς, διασύρεται από την κυβέρνηση:

-- Γιατί όταν μια μείζων μεταρρύθμιση εξαγγέλλεται χωρίς να ξεκαθαρίζονται τα γεωγραφικά όρια των συγχωνεύσεων, δεν ξέρουμε αν είναι στη «σωστή κατεύθυνση».

-- Όταν, ενώ υποτίθεται ότι δεν έχουν ακόμα ξεκαθαρίσει ποιοι και με ποιους θα συγχωνευτούν, μας λέει η κυβέρνηση με ακρίβεια ότι οι 1034 σημερινοί δήμοι θα συγχωνευτούν σε 370! Αυτό σημαίνει ότι έχουν κάνει όλη τη γεωγραφική κατανομή και δεν το ανακοινώνουν. Πιθανόν για να αιφνιδιάσουν, καθώς πλησιάζουν οι δημοτικές εκλογές. Κι αυτή η «μυστική γεωμετρία» του Καλλικράτη, σίγουρα δεν είναι «προς τη σωστή κατεύθυνση»…

-- Όταν εξαγγέλλεται ο «Καλλικράτης», σε μια στιγμή ύφεσης της Οικονομίας και αιματηρών περικοπών στον Προϋπολογισμό, αλλά η εφαρμογή του απαιτεί 4 με 5 δισεκατομμύρια - τα οποία δεν μας λέει η Κυβέρνηση από πού θα βρεθούν - αυτό δεν είναι «βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση». Είναι μετέωρο βήμα στο κενό.

-- Όταν, όμως, επιμένεις να προχωρήσεις σε μια μεγάλη διοικητική μεταρρύθμιση, χωρίς να έχεις βρεις τους απαραίτητους πόρους για να τη στήσεις, τότε είναι πιθανό να πρόκειται για βήμα προς τη λάθος κατεύθυνση.

Γιατί όταν κάτι στήνεται στραβά, αναπτύσσονται περισσότερες στρεβλώσεις παρά σωστές λειτουργίες. Κινδυνεύει να γίνει απορρύθμιση μάλλον, παρά μεταρρύθμιση…

Συνεπώς, υπεύθυνη αντιπολίτευση εδώ, δεν είναι να μηρυκάζουμε κοινοτοπίες «παντός καιρού», χωρίς «γωνίες» και χωρίς αιχμές.

Αλλά να ασκούμε σκληρή κριτική, και να επιβάλουμε όρους διαλόγου.

* Πάρτε ένα ακόμα παράδειγμα: τον εκλογικό νόμο…

Η κυβέρνηση μας προτείνει το λεγόμενο «γερμανικό μοντέλο». Δηλαδή ένα ανάμικτο σύστημα από 120 βουλευτές επικρατείας, η σειρά εκλογιμότητας των οποίων θα επιλέγεται από τον αρχηγό. Και άλλους 180 βουλευτές εκλεγόμενους σε αντίστοιχες μονοεδρικές περιφέρειες.

Το σύστημα αυτό θα ενισχύσει υπέρμετρα τον αρχηγικό χαρακτήρα των κομμάτων. Το θέλουμε αυτό; Δεν το θέλουμε.

Ταιριάζει αυτό με τα πρότυπά μας για την ωρίμανση της Δημοκρατίας και τη νέα Μεταπολίτευση; Σίγουρα δεν ταιριάζει.

Από την άλλη, η γενίκευση των μονοεδρικών περιφερειών σε όλη την επικράτεια, δημιουργεί συνθήκες όπου τα δύο μεγάλα κόμματα θα διαγωνίζονται παντού να κερδίσουν τους οριακούς ψηφοφόρους. Γιατί αυτές οι αναμετρήσεις στις μονοεδρικές είναι θα «όλα ή τίποτε», παντού.

Κι όταν αντιμετωπίζει ένα κόμμα τέτοια διλήμματα, τότε για να κερδίσει όσο γίνεται περισσότερες μονοεδρικές περιφέρειες, θεωρεί «δεδομένους» τους δικούς του ψηφοφόρους και αναζητά παντού τους οριακούς που θα του δώσουν τη νίκη. Αυτό στρεβλώνει την εκπροσώπηση της κοινωνίας και αποξενώνει μεγάλη μάζα «παραδοσιακών ψηφοφόρων» όλων των κομμάτων.

Το θέλουμε αυτό;

Ασφαλώς δεν το θέλουμε…

Και οι βουλευτές που θα εκλέγονται από μονοεδρικές περιφέρειες θα είναι υποδεέστεροι από τους εκλεγμένους περιφερειάρχες και τους δημάρχους.

Το θέλουμε αυτό; Βοηθά την αναβάθμιση της δημοκρατίας μας;

Σίγουρα όχι…

Τον μόνο που θα βοηθούσε θα ήταν έναν αρχηγό διψασμένο για απόλυτο και τυφλό εσωκομματικό έλεγχο. Κι εμένα τουλάχιστον αυτά δεν μου πάνε, ούτε τα χρειάζομαι…

Ακούστε: Η Γερμανία είναι Ομοσπονδία διαφορετικών κρατιδίων. Το εκλογικό τους σύστημα εξισορροπεί αυτά τα στοιχεία αποκαθιστώντας κάποιο βαθμό κεντρικού ελέγχου του κόμματος πάνω σε ένα εξαιρετικά αποκεντρωμένο πολιτικό σύστημα.

Αλλά η Ελλάδα έχει ήδη εξαιρετικά συγκεντρωτικό πολιτικό σύστημα. Αν εδώ επιβάλεις το γερμανικό μοντέλο, τότε ενισχύεις στο έπακρο το συγκεντρωτισμό του και πολλαπλασιάζεις τις στρεβλώσεις του.

Το μόνο θετικό που μπορεί να προκύψει από μια τέτοια συζήτηση είναι η κατάτμηση γιγαντιαίων εκλογικών περιφερειών. Αυτό όντως είναι απαραίτητο. Κι αυτό όχι μόνο το αποδεχόμαστε. Το προτείνουμε εμείς! Γιατί αυτό πράγματι, θα χτυπήσει τη ροή μαύρου πολιτικού χρήματος.

Η θέση της Νέας Δημοκρατίας είναι να σπάσουν οι μεγάλες περιφέρειες σε ολιγοεδρικές. Ούτε πολύ μεγάλες, ώστε να μην επιβάλλονται υποψήφιοι «έξωθεν» και «άνωθεν» με μεθόδους πλάγιας ή έμμεσης χρηματοδότησης, ούτε πολύ μικρές μονοεδρικές, όπου στρεβλώνεται η εκπροσώπηση της κοινωνίας, υποβαθμίζεται ο ρόλος του βουλευτή και μετατοπίζεται η διαπλοκή σε τοπικό επίπεδο.

Εμείς, πάντως, θα προτείνουμε έναν «ελληνικό» εκλογικό νόμο συμβατό με μιαν ώριμη δημοκρατία. Ένα εκλογικό σύστημα που θα ενισχύει την αποκέντρωση και τη διαφάνεια, αφού, βέβαια το συζητήσουμε στα όργανά μας.

Γιατί μη γελιέστε: Η κυβέρνηση θέλει να μας παρασύρει και να ασχοληθούμε σε βάθος και με τον Καλλικράτη και με τον εκλογικό νόμο, χωρίς η ίδια να μας έχει παρουσιάσει κανένα από τα δύο αυτά νομοσχέδια.

Ε λοιπόν, σε αυτή την παγίδα δεν θα πέσουμε – όμως και περιμένουμε και προειδοποιούμε από τώρα.

Άλλωστε, και οι προτάσεις αυτές και οι πολλές Εξεταστικές Επιτροπές – τις οποίες, βεβαίως, εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να φοβόμαστε – η Κυβέρνηση τις ρίχνει σαν φωτοβολίδες «κρότου λάμψης» για να αποπροσανατολίσει από το μεγάλο πρόβλημα της Οικονομίας.

* Στο μεταναστευτικό η στάση μας ήταν ξεκάθαρη:

Γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα είναι «πύλη εισόδου» παράνομων μεταναστών στην Ευρώπη. Και ότι όλοι οι σημερινοί νόμιμοι μετανάστες μας είναι νομιμοποιημένοι. Και καθημερινά εισρέουν πλέον εκατοντάδες καινούργιοι παράνομοι.

Όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες υιοθετούν μέτρα πολιτογράφησης μεταναστών. Αλλά έχουν και «ασφαλιστικές δικλείδες». Για να μην κατακλειστούν από παράνομους μετανάστες. Και για να μπορέσει να αποδεχθεί η κοινωνία τους τη σταδιακή ενσωμάτωση όσων ριζώνουν. Και η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει αυστηρές δικλείδες στην πολιτική της για την ιθαγένεια και την πολιτογράφηση. Ίσως αυστηρότερες απ’ ό,τι άλλα ευρωπαϊκά κράτη.

Όμως το Σχέδιο της Κυβέρνησης υιοθετεί τα πιο χαλαρά μέτρα άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Χωρίς καμία από τις ασφαλιστικές τους δικλείδες.

Πολύ περισσότερο, όταν υπήρξαν άλλες χώρες, οι οποίες λόγω του αποικιοκρατικού τους παρελθόντος, είχαν χαλαρή πολιτική ιθαγένειας και πολιτογράφησης. Οι οποίες όμως, σήμερα αναγκάζονται να πολλαπλασιάσουν τις «δικλείδες ασφαλείας» τους, γιατί τους προέκυψαν σοβαρά κοινωνικά προβλήματα.

Όπως η Γαλλία που ιδρύει «υπουργείο εθνικής ταυτότητας και μετανάστευσης». Ή η Βρετανία των Εργατικών, που μιλάει πλέον για ενσωμάτωση των ξένων στη «Βρετανικότητα». Ενώ και η Ισπανία της Σοσιαλιστικής Κυβέρνησης Θαπατέρο μιλάει για ενσωμάτωση στην «Ισπανικότητα». Αυτό ακριβώς προτείναμε κι εμείς: ενσωμάτωση στην «Ελληνικότητα».

Κι ενώ οι δικλείδες ασφαλείας αυξάνονται αλλού, το κυβερνητικό Σχέδιο επιλέγει την απόλυτη χαλάρωση, σε μια χώρα που είναι η πιο ευάλωτη σε παράνομα μεταναστευτικά ρεύματα.

Εμείς δεν οραματιζόμαστε την Ελλάδα «περίκλειστο φρούριο» στον κόσμο. Αλλά δεν θα αφήσουμε να γίνει και «ξέφραγο αμπέλι».

Ξεκαθαρίσαμε στην κυβέρνηση τέσσερα πράγματα:

-- Ότι βλέπουμε την ελληνικότητα ως κοινότητα πολιτισμού, όχι ως κοινότητα αίματος.

-- Ότι αυτή η προσέγγιση είναι η καλύτερη ασπίδα κατά του ρατσισμού.

-- Ότι, όπως διευκρίνισε χθες και ο Συνήγορος του Πολίτη, η απόδοση ιθαγένειας είναι διοικητική πράξη, όχι ανθρώπινο δικαίωμα.

-- Κι ότι θα ενσωματώσουμε τα παιδιά των νόμιμων μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα στην «ημετέρα παιδεία».

Κι έτσι προτείναμε να τους χορηγείται ιθαγένεια όταν ενηλικιωθούν, εφ’ όσον έχουν ολοκληρώσει την 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Κι εφ’ όσον, ακόμα, παραιτούνται από άλλη ιθαγένεια που ενδεχομένως έχουν από τρίτες – μη ευρωπαϊκές - χώρες.

Επισημάναμε ακόμα, ότι χωρίς τέτοιες δικλείδες ασφαλείας, η απόδοση ιθαγένειας θα γίνει τότε αυτόματη. Κι αυτό θα λειτουργήσει ως κίνητρο για να έλθουν νέα κύματα παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα. Μια τέτοια αυτόματη απόδοση ιθαγένειας, δεν θα λύσει τα προβλήματα των μεταναστών. Θα τα δυσκολέψει.

Επισημάναμε, ακόμα, ότι σε άλλες χώρες, η ιθαγένεια μοιάζει να δίνεται εύκολα, αλλά αν προσέξει κανείς τις λεπτομέρειες θα διαπιστώσει, πολύ διαφορετικά πράγματα: Για παράδειγμα, αν ο γερμανικός νόμος για την ιθαγένεια εφαρμοζόταν ατόφιος στην Ελλάδα, δεν θα έπαιρνε ελληνική ιθαγένεια κανένα από τα παιδιά που έχουν ήδη γεννηθεί εδώ. Κι όμως τον επικαλούνται…

Γιατί όταν ψηφίστηκε στη Γερμανία σχετικός νόμος, το 1999, επί Σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης, ίσχυσε για τα παιδιά που θα γεννιόταν στο μέλλον, μετά τις αρχές του 2000. Όχι για όσα ήταν ήδη γεννημένα εκεί…

Και επί τη ευκαιρία να πούμε, ότι στη Γερμανία, την οποία με πολύ μεγάλη ευκολία επικαλείται η κυβέρνηση τελευταία, οι μετανάστες από μη ευρωπαϊκές χώρες, δεν ψηφίζουν στις δημοτικές εκλογές. Το Σχέδιο της Κυβέρνησης, αντίθετα, προβλέπει ότι θα ψηφίζουν.

Το μερικό δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές για τους μετανάστες, εκτός από τη Γερμανία, το έχει απορρίψει τελευταία και η Γαλλία, καθώς και οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.

Καλούμε την κυβέρνηση να παραιτηθεί απ’ αυτό τουλάχιστον. Να το απεμπλέξει από τις επόμενες δημοτικές εκλογές. Αλλιώς θα κατηγορηθεί, δικαίως, για μικροκομματικές σκοπιμότητες και θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τη συνεννόηση σε ένα θέμα που θα έπρεπε να υπάρχει η μέγιστη δυνατή συναίνεση.

Εν πάση περιπτώσει, η Νέα Δημοκρατία ξεκαθάρισε απόλυτα ότι θα καταψηφίσει το κυβερνητικό Σχέδιο, ότι θα το καταργήσει όταν θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, ενώ δεσμεύτηκε με σαφήνεια τι θα βάλει στη θέση του.

* Κι ένα τελευταίο παράδειγμα αντιπολιτευτικής πρακτικής: τα μπλόκα των αγροτών. Το ΠΑΣΟΚ, πέρσι ακόμα, ενθάρρυνε τους αγρότες να κλιμακώσουν κι άλλο τις κινητοποιήσεις τους. Και σήμερα που βρίσκεται στην κυβέρνηση, τους προτείνει προσχηματικό διάλογο, τον οποίο οι ίδιοι απορρίπτουν ως «κοροϊδία».

Η Νέα Δημοκρατία, αντίθετα, φέτος που βρίσκεται στην αντιπολίτευση έσπευσε από την αρχή να εκφράσει τη διαφωνία της με τα μπλόκα. Δεν προσπαθούμε να κερδοσκοπήσουμε πολιτικά στις δυσκολίες των αγροτών, ούτε στην αδυναμία της κυβέρνησης να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους.

Εμείς θέλουμε να βοηθήσουμε τους αγρότες. Δεν παίζουμε με τον πόνο τους. Δεν θέλουμε να εκμεταλλευτούμε την οργή τους.

Το πρόβλημα των αγροτών αφορά ολόκληρη την κοινωνία. Οδηγήθηκαν στο αδιέξοδο και την απελπισία. Κι εμάς μας απασχολεί πώς θα βγουν από το τέλμα. Όχι πως θα τους ξεγελάμε, είτε είμαστε στην Αντιπολίτευση είτε στην Κυβέρνηση.

Το πιο σημαντικό άλλωστε, δεν είναι τι θα γίνει αύριο με τους αγρότες μας, τις επόμενες μέρες ή εβδομάδες.

Το πιο σημαντικό είναι τι θα γίνει σε λίγα χρόνια. Και γι’ αυτό ήδη έχουμε αρχίσει διάλογο μαζί τους. Πραγματικό διάλογο…

Κάλεσα, βέβαια, τον Πρωθυπουργό να παρέμβει, να αρθεί ο αποκλεισμός των δρόμων και να βρεθεί λύση. Κι αντί του Πρωθυπουργού, μας ήλθε ο… Βούλγαρος Πρωθυπουργός.

Το είδαμε κι αυτό. Πράξη πάντως, διπλωματικά αφύσικη και πέρα από τα εσκαμμένα.

Νεοδημοκράτισσες, νεοδημοκράτες,

Δώσαμε ήδη κάποια σαφή δείγματα γραφής του νέου αντιπολιτευτικού μας ρόλου: Ρόλου ευθύνης. Και ρόλου πειστικού. Που αναδεικνύει σήμερα τις διαφορές μας από το ΠΑΣΟΚ. Ώστε «να κάνουμε τη διαφορά» αύριο…

Αλλά θα πρέπει να προχωρήσουμε και σε οργανωτικές αλλαγές που δίνουν «σάρκα και οστά» στο όραμά μας για ένα ανοικτό κόμμα.

* Ήδη μετά την εκλογή αρχηγού από την κοινωνία, η νεολαία μας, η ΟΝΝΕΔ, θα εκλέξει κι εκείνη τον νέο Πρόεδρό της από τη βάση. Είναι μια ακόμα Επανάσταση. Η ΟΝΝΕΔ θα είναι η πρώτη Ελληνική Νεολαία που τολμάει κάτι τέτοιο.

Το ανοικτό κόμμα, δεν είναι πλέον όραμα. Είναι στοίχημα που ήδη το κερδίζουμε.

* Δίνω έμφαση σε δύο ακόμα ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία των κομματικών οργάνων. Διότι φιλοδοξία μας είναι να αποκαταστήσουμε τη δημοκρατική λειτουργία σε όλη την κλίμακα του κόμματος.

Μετά το Συνέδριο, είναι απόφασή μου, η Κεντρική Επιτροπή, το Πολιτικό Συμβούλιο και η Κοινοβουλευτική Ομάδα να συνέρχονται σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Ακόμα, θα δώσουμε μεγάλη έμφαση στην αναδιοργάνωση και τακτική λειτουργία των περιφερειακών οργάνων, όπως για παράδειγμα το Περιφερειακό Συμβούλιο. Διότι όσο απαραίτητη είναι η κεντρική πολιτική οργάνωση του κόμματος, άλλο τόσο είναι απαραίτητη η λειτουργία του στην περιφέρεια.

Μόνο έτσι θα γίνουμε κόμμα ανοικτό στην κοινωνία, ικανό να παρεμβαίνει παντού, να αναδεικνύει άξια στελέχη παντού και να ανατρέπει συσχετισμούς παντού.

Άλλωστε, για το άνοιγμα του κόμματος, δεν περιμένουμε το Συνέδριο. Ήδη ιδρύθηκε Γραμματεία Σχέσεων Κοινωνίας-Κόμματος, όπου φτάνουν κάθε μέρα, παρατηρήσεις, παροτρύνσεις, παράπονα και απόψεις απλών ανθρώπων. Όχι μόνο μελών μας. Τα ακούμε όλα με προσοχή. Κι έχουν πολλές φορές εξαιρετικό ενδιαφέρον.

* Επί πλέον ενεργοποιούμε τη σχέση μας με τους δικτυακούς τόπους. Όπου κυκλοφορεί τεράστιο πλήθος πληροφοριών καθημερινά. Εκφράζονται απόψεις, γίνονται συζητήσεις, κι αντιπαραθέσεις ακόμα.

Άλλωστε πολλά από τα 800 χιλιάδες μέλη μας, ήδη εκφράζουν τις απόψεις τους δικτυακά. Και αυτό ανοίγει το δρόμο πια για να περάσουμε σιγά-σιγά σε ένα επόμενο βήμα οργάνωσης της ηλεκτρονικής δημοκρατίας.

Το διαδίκτυο είναι πλέον στρατηγικής σημασίας κοινωνικός χώρος. Που αφορά κυρίως τη νεολαία. Αλλά όχι μόνον αυτή...

Η παρουσία μας εκεί είναι απαραίτητη. Έχει ήδη ξεκινήσει. Αλλά πρέπει να αναδιοργανωθεί και να αναβαθμιστεί…

Έχουμε ακόμα πολλές προτάσεις να ακούσουμε και να επεξεργαστούμε. Εν όψει του 8^ου Τακτικού Συνεδρίου μας θα υπάρξει ευρύτατη συζήτηση, σε διάφορες συνδιασκέψεις. Να θυμάστε όμως:

Χτίζουμε το κόμμα των αξιών και των αξίων.

Είμαστε κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας. Και θα γίνουμε η Ελπίδα της.

Νεοδημοκράτισσες, νεοδημοκράτες,

Οι επόμενες μήνες θα είναι κρίσιμοι για την πορεία του τόπου. Και κρίσιμοι για την Αναγέννηση της Νέας Δημοκρατίας.

Όπως εξήγησα, στηρίζουμε την κυβέρνηση εκεί που το επιβάλλει το συμφέρον του τόπου.

Αλλά δεν κυβερνάμε μαζί της.

Δείχνουμε στάση ευθύνης που ουδέποτε έδειξε το ΠΑΣΟΚ απέναντί μας.

Αλλά δεν έχουμε συνυπευθυνότητα για τη διακυβέρνηση του τόπου.

Δεν συγκυβερνούμε με το ΠΑΣΟΚ.

Και δεν πρόκειται να συγκυβερνήσουμε.

Εκφράζω επίσης, με κάθε σαφήνεια, την αντίθεσή μου σε διάφορες προτάσεις εξω-θεσμικών λύσεων, που απαξιώνουν τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου.

Εγώ τουλάχιστον για το Κόμμα μας, για τη Νέα Δημοκρατία, δεν το δέχομαι.

Είμαι βέβαιος ούτε και εσείς.

Η Νέα Δημοκρατία αποτελεί εγγύηση σταθερότητας για τη χώρα.

Σήμερα ως Αντιπολίτευση, αύριο ως Κυβέρνηση.

Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες,

Η Νέα Δημοκρατία ήδη ακτινοβολεί μια νέα αυτοπεποίθηση. Αδιανόητο, για κόμμα που μόλις βγήκε από βαριά ήττα.

Αυτό ακριβώς θέλω να ακτινοβολεί κάθε στέλεχος και κάθε μέλος μας.

Η Νέα Δημοκρατία τους χωράει όλους και τον καθένα χωριστά.

Τους χρειάζεται όλους και τον καθένα χωριστά.

Δεν περισσεύει κανείς.

Αυτό υποσχέθηκα κατηγορηματικά

όταν έθεσα υποψηφιότητα για Πρόεδρος του Κόμματος.

Αυτό δεσμεύτηκα.

Γι’ αυτό ψηφίστηκα.

Και σε αυτό θα μείνω πιστός.

Αλλά οφείλω να ξεκαθαρίσω το εξής:

Δεν εκλέχθηκα για να τηρώ «εύθραυστες ισορροπίες».

Δεν χρωστάω τίποτε σε κανένα.

Το μόνο μου χρέος είναι απέναντι στις εκατοντάδες χιλιάδες των Νεοδημοκρατών που ήλθαν και ψήφισαν, αφού περίμεναν ώρες στην ουρά.

Σε αυτούς υποσχέθηκα αλλαγή πορείας.

Και αυτό το χρέος με δεσμεύει απέναντί τους.

Την εσωστρέφεια που πολλές φορές «έπνιξε» τη Νέα Δημοκρατία στο παρελθόν, δεν πρόκειται να την ανεχθώ.

Η νέα Νέα Δημοκρατία θα γίνει ο πόλος μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας, όχι ένας εύθραυστος συνασπισμός προσωπικών στρατηγικών και ομάδων.

Προορισμός της είναι να απελευθερώσει το δυναμισμό της ελληνικής κοινωνίας, όχι να βουλιάξει μέσα στις γνωστές Ελληνικές παθογένειες.

Ο Πολιτικός μου αντίπαλος είναι απέναντι: το ΠΑΣΟΚ.

Όχι εδώ μέσα.

Στόχος μου είναι να λύσουμε τα προβλήματα του τόπου.

Όχι να επανέλθουμε στις έριδες του παρελθόντος.

Άλλωστε, ρόλος της Αντιπολίτευσης δεν είναι να αντιπολιτεύεται την …Αντιπολίτευση, αλλά την Κυβέρνηση!

Γι’ αυτό και επαναλαμβάνω.

Εσωστρέφεια δεν θα υπάρξει!

Δημοκρατία ναι. Όσο ποτέ.

Αλλά εσωστρέφεια ποτέ!

Αυτό είναι ευθύνη όλων να το περιφρουρήσουμε.

Αλλά εμένα δεν είναι απλώς ευθύνη μου.

Είναι χρέος μου!

Απέναντι σε αυτούς που ψήφισαν την 29^η Νοεμβρίου.

Νεοδημοκράτες και Νεοδημοκράτισσες.

Δεν πάμε απλώς, να ξανά-διεκδικήσουμε την εξουσία.

Πάμε να αλλάξουμε την Ελλάδα.

Και πριν αλλάξουμε τους άλλους,

Πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι.

Είμαι εδώ μπροστά σας, γιατί πιστεύω αυτά που λέω

Και γιατί αγωνίζομαι γι’ αυτά που πιστεύω.

Το ξέρετε.

Μπορούμε να επιτύχουμε μεγάλες ανατροπές.

Μπορούμε, μαζί να τα καταφέρουμε.

Βάζουμε υψηλούς στόχους.

Γιατί μόνον υψηλοί στόχοι μπορούν να

Επαναφέρουν στο επίκεντρο την Πολιτική.

Και μόνο υψηλοί στόχοι ταιριάζουν στην παράταξή μας

και την Ιστορία της.

Οι συνθήκες είναι ώριμες πια

να ξεπεράσει η ελληνική κοινωνία τις αγκυλώσεις της.

Το ξέρετε.

Δεν μοιράζω υποσχέσεις,

Πέρα από μια:

Αγώνα και Νίκη!.

Για τη χώρα, για τα παιδιά μας, για την Ελλάδα!

Χαιρετισμός του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά

Κυρίες και κύριοι, Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι πρωτογενής λαϊκή μορφή εξουσίας. Και έχει, πράγματι, στο επίκεντρό της τον άνθρωπο. Τον φέρνει πιο κοντά στην κρίσιμη απόφαση, που αφορά την καθημερινότητά του. Με αυτή την πεποίθηση, χαιρετίζοντας την έναρξη του Συνεδρίου σας και ευχόμενος ανάλογη επιτυχία στις εργασίες σας, οφείλω να προχωρήσω αμέσως σε ορισμένες παρατηρήσεις: Πράγματι το Συνέδριό σας συμπίπτει με την παγκόσμια και ελληνική οικονομική κρίση. Αλλά και με τη σχεδιαζόμενη από την Κυβέρνηση διοικητική μεταρρύθμιση. Παρατήρηση 1η: οφείλουμε να απομονώσουμε και να απορρίψουμε τραυματικές εμπειρίες, - που δημιουργούν δεσμά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, - που την κάνουν, δηλαδή, επαίτη του συγκεντρωτικού κράτους, - και την απομακρύνουν από τον πολίτη.

Παρατήρηση 2η: Σήμερα, η ελληνική Τ.Α. περιμένει από την Κυβέρνηση να διευκρινίσει τις προθέσεις της, να επιδείξει σεβασμό και σοβαρότητα προς τους αιρετούς εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και προς τις τοπικές Κοινωνίες. Γιατί, μέχρι σήμερα, υπάρχει προχειρότητα και αναντιστοιχία λόγων και έργων. Και γιατί το κράτος και η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχουν συνέχεια. Και προκαλεί –πράγματι- εντύπωση η πλήρης απαξίωση από τον κ. Πρωθυπουργό του αυτοδιοικητικού παρελθόντος, άρα του πρώτου σταδίου της σημερινής μεταρρύθμισης του Καποδίστρια, που στο κάτω-κάτω ήταν προϊόν παρέμβασης του ίδιου του ΠΑΣΟΚ. Όμως, με την προχειρότητα αυτή και την περισσή βιασύνη, το όραμα της αληθινής μεταρρύθμισης είναι δύσκολο να μετουσιωθεί σε πράξη. Φοβάμαι ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τις τελευταίες κυβερνητικές εξαγγελίες αντί να απελευθερώνεται ακόμη περισσότερο, αντί να ενισχύεται οικονομικά και θεσμικά, αποδυναμώνεται και κινδυνεύει να απομακρυνθεί από τον πολίτη, να γίνει πιο προβληματική, πιο απρόσωπη και να μιμηθεί, ουσιαστικά, το προβληματικό κεντρικό κράτος, που λίγο ενδιαφέρεται για τις ιδιαιτερότητες της κάθε τοπικής κοινωνίας. Όλοι αναγνωρίζουμε ότι, σήμερα, οι αλλαγές είναι αναγκαίες και επιτακτικές, περισσότερο παρά ποτέ. Προϋποθέτουν, όμως, ενδελεχή μελέτη, προσεκτικό σχεδιασμό, ουσιαστικό διάλογο με τους θεσμικούς εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και με τις τοπικές Κοινωνίες. Και όμως. Βλέπουμε σπουδή, κομματικές σκοπιμότητες, προαποφασισμένες επιλογές, γενικόλογες διακηρύξεις, μυστικότητα, έλλειψη συγκροτημένου σχεδίου. Για όλους αυτούς τους λόγους, δεν μπορούμε να αισθανόμαστε ήσυχοι, για το αύριο της Τ.Α.

Κυρίες και κύριοι, Ακούσαμε από την Κυβέρνηση μια γενικόλογη έκθεση, αλλά εντοπίσαμε σοβαρά κενά, που δημιουργούν συγκεκριμένα ερωτήματα: • Παύει η σχέση εξάρτησης της Τ.Α από το κεντρικό κράτος ή διαιωνίζεται; • Λιγοστεύει η Γραφειοκρατία από τις συνενώσεις ή αυξάνεται; • Εναρμονίζεται η Τ.Α. με τις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας ή απλώς διευρύνονται τα διοικητικά όρια; • Ενδυναμώνεται η συμμετοχική Δημοκρατία σε τοπικό επίπεδο ή απλώς καθίστανται οι αυτοδιοικητικές ενότητες μικρές ακυβέρνητες, τελικά, πολιτείες; • Ενισχύεται η κοινωνική συνοχή ή αποκλίνουν οι ενωτικές τάσεις κάθε τοπικής κοινωνίας, εξαιτίας αυτής της βιαστικής στάσης για μαζική συμμετοχή, στην εκλογική διαδικασία σχεδόν όλων των οικονομικών μεταναστών, ανεξαρτήτως της προσφοράς ή της ενσωμάτωσής τους στις τοπικές κοινωνίες; • Μήπως οι συνενώσεις των Δήμων, έτσι βιαστικά, όπως προωθούνται, χωρίς καμία συγκεκριμένη δέσμευση για την οικονομική και επιτελική ενίσχυσή τους, οδηγήσουν τελικά σε μαράζωμα της περιφέρειας, των ορεινών περιοχών και των ευαίσθητων νησιών μας; • Πως είναι δυνατόν να υπάρξει αισιοδοξία για το οικονομικό μέλλον της Τ.Α. όταν δεν αντιμετωπίζεται το οικονομικό αδιέξοδό της; Όταν οι πόροι για το 2010 είναι μειωμένοι σε σχέση με το 2009; • Άραγε ποια πολιτιστικά, ιστορικά και χωρικά κριτήρια θα χρησιμοποιηθούν; • Έχει, ήδη, χαράξει τα όρια και έχει ήδη αποφασίσει για τον αριθμό των Δήμων και περιφερειακών αυτοδιοικήσεων η κυβέρνηση; Μόνη της; Ερήμην της ΚΕΔΚΕ και της ΕΝΑΕ; Γιατί αργεί να δώσει στους θεσμικούς φορείς της αυτοδιοίκησης το χωροταξικό των νέων σχημάτων ώστε να υπάρξει διαβούλευση; Επιδιώκει να δημιουργήσει τετελεσμένες καταστάσεις;

Θυμίζω ένα μόνον: Ότι , ο σημερινός Πρωθυπουργός, το Σεπτέμβριο του 2008, χαρακτήριζε «διοικητικό έγκλημα για τη χώρα το ενδεχόμενο εφαρμογής του νέου Καποδίστρια». Τόνιζε, μάλιστα, ότι «το ΠΑΣΟΚ θα αντισταθεί στο σχέδιο να μπει η Αυτοδιοίκηση στο περιθώριο και να δημιουργηθεί ένα νέο χάος σ’ αυτήν». Ο δε υπουργός ο κ. Καστανίδης στις 6 Αυγούστου 2008, καθ’ ύλην αρμόδιος από τη μεριά του ΠΑΣΟΚ τότε, έλεγε ότι: «θεμελιώδης προϋπόθεση είναι να λυθούν τα οικονομικά, τεχνικά και διοικητικά προβλήματα πριν προχωρήσει (η Κυβέρνηση) σε οποιαδήποτε συζήτηση για πιθανή συνένωση των Δήμων στα πλαίσια ενός νέου Καποδίστρια». Συμφωνούμε μαζί του! Καλούμε, λοιπόν, την Κυβέρνηση να καταβάλει τα οφειλόμενα στην Τ.Α. από το έτος 2009, που ανέρχονται σε 331εκ. € και που αφορούν στο τελευταίο τρίμηνο του 2009, όπου το ΠΑΣΟΚ είναι στην Κυβέρνηση.

Κυρίες και κύριοι,

Η θέση μας είναι σαφής : Το διοικητικό σύστημα της χώρας είναι ανάγκη να διαρθρώνεται σε τρία επίπεδα: - το εθνικό - το περιφερειακό και - το τοπικό. Η ΝΔ στηρίζει τη θεσμοθέτηση και την εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου και όχι αποσπασματικού προγράμματος τομών και μεταρρυθμίσεων, που στόχο έχουν την αναζωογόνηση του εθνικού χώρου, σ’ ένα σύγχρονο επιτελικό κράτος, με αποκεντρωμένους θεσμούς, ισχυρούς και αποτελεσματικούς Δήμους. Στο πλαίσιο αυτό είναι ανάγκη:

• Η Κεντρική Δημόσια Διοίκηση να ενισχύσει τις επιτελικές δομές και τις λειτουργίες της στην κατεύθυνση ενός «κράτους-στρατηγείου». • Να αποσυγκεντρώσει και να αποκεντρώσει αρμοδιότητες και πόρους, σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. • Να στηρίξει (σύμφωνα και με το Σύνταγμα) την Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Τ.Α. • Η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση να έχει Πρόεδρο αιρετό, εκλεγόμενο άμεσα, με καθολική ψηφοφορία. Να έχει αιρετό Περιφερειακό Συμβούλιο, με σαφείς, αλλά και συνεκτικές δομές, που θα καθιστούν και αποτελεσματικότερη τη λειτουργία τους. • Οι σημερινές Νομαρχίες (για λόγους κοινωνικούς, πολιτικούς, οικονομικούς, ιστορικούς, και συναισθηματικούς) να διατηρηθούν ως Νομαρχιακά Διαμερίσματα, με αιρετό επικεφαλής τους.

• Οι νέες Αυτοδιοικητικές Περιφέρειες να έχουν ευρύτατο πεδίο αρμοδιοτήτων, νομοθετικά κατοχυρωμένων, στους άξονες της περιφερειακής ανάπτυξης, του χωροταξικού σχεδιασμού, του περιβάλλοντος, της κοινωνικής συνοχής, των μεταφορών, της πολιτικής προστασίας, της δημοσίας υγείας, της παιδείας, του εμπορίου, του τουρισμού και της πρωτογενούς παραγωγής.

• Η διαχείριση του ΕΣΠΑ να περιέλθει στις «Αυτοδιοικητικές Περιφέρειες».

• Η Περιφέρεια, να έχει εξασφαλισμένους τους αναγκαίους οικονομικούς πόρους. • Είναι ακόμη ανάγκη, να συγκροτηθούν οι νέοι Δήμοι με τρόπο που να εξασφαλίζει: - τη βιωσιμότητα, - τις δυνατότητες για ικανοποιητικές υπηρεσίες ιδιαίτερα θα έλεγα, για αναπτυξιακές παρεμβάσεις, - την ανταγωνιστικότητά τους, - την αξιοποίηση του ενδογενούς δυναμικού, - την προστασία του αστικού, του αγροτικού και φυσικού περιβάλλοντος, - την ισόρροπη ανάπτυξη, - και τη συγκράτηση του πληθυσμού στην ύπαιθρο. Για την επιτυχία αυτού εγχειρήματος επιβάλλεται, επίσης, να τεθούν και να τηρηθούν ορισμένες αυτονόητες προϋποθέσεις: 1ον Η μεταρρύθμιση να μην είναι αποσπασματική, αλλά να αποτελέσει μέρος ενός συνολικού Προγράμματος Μεταρρύθμισης της Δημόσιας Διοίκησης σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. 2ον Ο σχεδιασμός και η χάραξη των ορίων των νέων Περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων και των νέων Δήμων να προηγηθεί. Να γίνει ουσιαστικός διάλογος, πριν την ψήφιση του σχετικού νόμου. Η χάραξη των ορίων να γίνει με κριτήρια πληθυσμιακά, πολιτισμικά, κοινωνικοοικονομικά. Να γίνει με την αξιοποίηση της εμπειρίας του ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ. Μακριά από κομματικές και μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Μακριά από τη γνωστή γεωγραφική κοπτοραπτική ή τη μυστηριώδη πολιτική αριθμητική των 370 Δήμων που θυμίζουν στιγμές που ζήσαμε στο παρελθόν. 3ον Να καταρτιστεί και να υλοποιηθεί ένα Εθνικό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα για την υποστήριξη των Περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων και των νέων Δήμων, με εξασφαλισμένη την χρηματοδότησή του. Διαφορετικά η μεταρρύθμιση θα είναι ένα άδειο πουκάμισο. 4ον Να υλοποιηθεί η αρχή: ένας Δήμος ανά νησί, με εξαίρεση φυσικά τα μεγάλα νησιά, όπως την Κρήτη, την Εύβοια, τη Λέσβος κλπ. 5ον Να ληφθεί ειδική μέριμνα για ορεινούς, απομονωμένους και νησιωτικούς Δήμους, έτσι ώστε η ελληνική ακριτική γη να μην μαραζώσει.

6ον Να διατηρηθούν οι ιστορικοί μας Δήμοι. Στα πολεοδομικά συγκροτήματα Αθηνών, Θεσσαλονίκης και ενδεχομένως και σε άλλες μεγάλες πόλεις, είναι θετικό να θεσμοθετηθεί η Μητροπολιτική Διακυβέρνησή τους, με αιρετά διοικητικά όργανα και αρμοδιότητα σε ζητήματα, όπως ο πολεοδομικός και χωροταξικός σχεδιασμός, η περιφερειακή ανάπτυξη, το περιβάλλον, η διαχείριση απορριμμάτων, το κυκλοφοριακό, η πολιτική προστασία.

Η Κυβέρνηση οφείλει να πει ξεκάθαρα τις θέσεις της - για το περιεχόμενο, - για τη χωροταξία καθώς και - για τους πόρους, που θα απαιτηθούν.

Εάν καθυστερεί σκόπιμα κάνει λάθος. Εάν επιδιώκει να αναλωθεί πολύτιμος χρόνος, ώστε να δημιουργήσει τετελεσμένες καταστάσεις ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου, κάνει, επίσης, λάθος. Εάν δεν συνεργαστεί με την αντιπολίτευση, με την ΕΝΑΕ και την ΚΕΔΚΕ, αν θελήσει να προχωρήσει σε μια αποσπασματική παρέμβαση, χωρίς χρηματοδότηση, χωρίς αναγκαίους πόρους, θα υπονομεύσει το όλο εγχείρημα. Καλούμε την κυβέρνηση να δείξει αυτή την υπευθυνότητα. Η μεταρρύθμιση αυτή είναι ζήτημα εθνικό και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπισθεί. Ήταν και το ξέρετε και ένα όνειρο της Ν.Δ. Και δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανέναν να διασύρει αυτό το όνειρο. Άλλη, μια ακόμη ευκαιρία για τον εκσυγχρονισμό του κράτους θα χαθεί τότε, με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον. Όμως η Κυβέρνηση σπεύδει να προαναγγείλει ότι θα δώσει και δικαίωμα ψήφου στις επικείμενες τοπικές εκλογές σε, περίπου, 250 χιλιάδες μετανάστες. Και αυτό, νομίζοντας ότι θα μπορούσε να εξυπηρετήσει κομματικές σκοπιμότητες. Έχω αναπτύξει με σαφήνεια τη θέση της Νέας Δημοκρατίας. Υπογραμμίζω, άλλη μια φορά, ότι οι παρεμβάσεις που η Κυβέρνηση σχεδιάζει, τόσο για την ψήφο των μεταναστών, όσο και για τη μαζική χορήγηση της ελληνικής ιθαγένειας, μας βρίσκουν αντίθετους. Την καλέσαμε να μην προχωρήσει σε άκριτη, μαζική νομιμοποίηση χωρίς τις προϋποθέσεις που θέτουν τα περισσότερα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την καλέσαμε σε υπεύθυνη συζήτηση για τον καθορισμό κριτηρίων και κανόνων. Την καλούμε και τώρα σε συζήτηση χωρίς σπουδή. Αλλά με υπευθυνότητα και σοβαρότητα, όπως απαιτεί ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα.

Στη δική μας πολιτική ιδεολογία για την Τ.Α. ταιριάζει το αυτοδιοίκητο. Όμως, ο εναγκαλισμός της Τ.Α. από τα κόμματα έχει βλάψει και την αυτοδιοίκηση και τις τοπικές Κοινωνίες και –κατά την άποψή μου- τα ίδια τα κόμματα. Γι’ αυτό και η Ν.Δ. θα αποφύγει την άμεση παρέμβασή της στην έκφραση των τοπικών Κοινωνιών και ιδιαίτερα των μικρότερων. Ήρθε, πιστεύω, η ώρα της αποκομματικοποίησης της περιφέρειας, της χειραφέτησής της από τους δήθεν παντογνώστες του κέντρου, που αποφασίζουν για αυτήν πριν από αυτήν, χωρίς να γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητές της. Και σε αυτήν την εξέλιξη, που την οδηγεί η ίδια η ζωή, χρήσιμο πιστεύω είναι να συνδράμουν, επιτέλους, όλα τα κόμματα.

Προτείνω επίσης, να προβληματιστούμε και σε κάτι ακόμα: Χρειάζεται, ίσως, ένα ακόμη τολμηρό βήμα. Και πιστεύω ότι οι συνθήκες έχουν πια ωριμάσει. Ας ανοίξουμε την πόρτα της αξιοσύνης και στις διαδικασίες εκλογής των Δημοτικών Συμβουλίων. Και, γιατί όχι, να σκεφθούμε αν θα έπρεπε να στήσουμε ξεχωριστή κάλπη για τους υποψηφίους Δημάρχους και ξεχωριστή για τους υποψηφίους Δημοτικούς Συμβούλους. Ότι θα βάλουμε έτσι στην εικόνα της Τ.Α. περισσότερη αξιοκρατία και λιγότερο κομματισμό, ούτε λόγος. Ότι θα υπάρξουν και αντιδράσεις είναι επίσης βέβαιο. Ότι θα απαιτηθούν –προσέξτε- και ασφαλιστικές δικλίδες για την απρόσκοπτη λειτουργία του Δήμου, είναι αυτονόητο.

Σας καλώ, αν θέλετε, να προβληματιστείτε και προς αυτήν την κατεύθυνση στο Συνέδριό σας.

Φίλες και φίλοι,

Εμείς, στη Ν.Δ., θα ακολουθήσουμε το δρόμο του διαλόγου, των τεκμηριωμένων προτάσεων, της ευθύνης. Ας κάνει το ίδιο και η κυβέρνηση. Κάθε παλινωδία και αποτυχία θα βαρύνει αποκλειστικά την ίδια. Επιδίωξη και ελπίδα όλων μας είναι να πρωτοστατήσει δυναμικά η Τ.Α. στην πρόοδο και την αναγέννηση της Πατρίδας μας.

Εμείς θα είμαστε κοντά σας. Καλή επιτυχία στο Συνέδριό σας. Σας ευχαριστώ.

Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά στην 7η Σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής της ΟΝΝΕΔ

κ. Αντώνη Σαμαρά στην 7^η Σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής της ΟΝΝΕΔ

ΟΝΝΕΔ σημαίνει Ελπίδα. Κι εγώ κατακλύζομαι από συγκίνηση μπροστά σε αυτή την απίστευτη αγκαλιά Ελπίδας και αγάπης που μου προσφέρετε.

Πράγματι, ΟΝΝΕΔ σημαίνει Ελπίδα:

Γιατί η ιδεολογία της ΟΝΝΕΔ είναι:

--Αξιοπρέπεια στο Προσωπικό επίπεδο

--Δικαιοσύνη στο κοινωνικό επίπεδο

--Ελευθερία στο εθνικό επίπεδο.

--Και Αξιοκρατία παντού.

Οννεδίτισσες, Οννεδίτες,

Σας ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά για τη θερμή υποδοχή σας

σας ευχαριστώ για τη στήριξή σας,

σας ευχαριστώ για την αγάπη σας.

Δεν είναι εύκολο να σας περιγράψω αυτά που νιώθω σήμερα, ανάμεσά σας.

Ο νους μου πάει πίσω, πριν τριάντα τόσα χρόνια,

όταν στήναμε την ΟΝΝΕΔ, σχολή-σχολή, γειτονιά-γειτονιά, πόλη- πόλη.

σε συνθήκες δύσκολες, πολύ δύσκολες, σε περιβάλλον εχθρικό.

Και τώρα βλέπω, την ΟΝΝΕΔ που είναι η ισχυρότερη δύναμη στη νεολαία.

Την ΟΝΝΕΔ που υπάρχει παντού, που παρεμβαίνει παντού, που κερδίζει μάχες παντού, την ΟΝΝΕΔ που ξέρει να κερδίζει, ακόμα κι όταν το κόμμα σκοντάφτει.

Είτε το κόμμα είναι στα πάνω του, είτε είναι στα κάτω του. είτε βρίσκεται στην κυβέρνηση είτε βρίσκεται στην αντιπολίτευση.

Η ΟΝΝΕΔ παραμένει πάντα πρώτη δύναμη.

* Εμείς η μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη δεν θέλουμε να εκμεταλλευτούμε

το δυναμισμό των νέων την πίστη τους σε ιδανικά, τις καθαρές καρδιές και τα καθαρά μυαλά τους.

Άλλες παρατάξεις, προσπαθούν να «πάρουν» από τη νεολαία, όχι να «δώσουν» στους νέους.

Εμείς, πιστοί στα ιδανικά του κοινωνικού φιλελευθερισμού, προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε την ορμή και τη δύναμη της νιότης. Όχι να την εκμεταλλευτούμε.

* Αυτό είναι το πρώτο που θέλω να σας πω σήμερα:

Θέλουμε να στηριχθούμε σε σας. Αλλά θέλουμε και να προσφέρουμε σε σας.

Σας θέλουμε πρωταγωνιστές στην δική σας ζωή. Δεν σας θέλουμε κομπάρσους στη δική μας πολιτική.

Θέλουμε να διδαχθείτε από την πείρα μας. Τη θετική και την αρνητική πείρα μας. Δεν σας θέλουμε για «χειροκροτητές» και «οπαδούς». Δεν θέλουμε να επαναλάβατε τη δικά μας σφάλματα. Δεν θέλουμε να κάνετε τα λάθη της δικής μας γενιάς. Θέλουμε να γίνετε καλύτεροι από μας!

Οννεδίτισσες, Οννεδίτες,

Πριν τριανταπέντε χρόνια, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θεμελίωνε ανθεκτικούς θεσμούς δημοκρατίας στην Ελλάδα. Μετά από μια επτάχρονη δικτατορία.

Και μια εθνική καταστροφή στην Κύπρο. Ο Καραμανλής μετέτρεψε μια πολλαπλή κρίση σε ευκαιρία. Και λίγο αργότερα η Ελλάδα

μπήκε στη μεγάλη Ευρωπαϊκή Οικογένεια.

Αυτό το διπλό επίτευγμα,

- η θεμελίωση της δημοκρατίας και η ένταξη στην Ευρώπη -

έμεινε στην Ιστορία με τον όρο «Μεταπολίτευση».

Μια μεγάλη τομή, μια συνολική ανατροπή

στα πολιτικά και κοινωνικά πράγματα

Χωρίς τις καταστροφές που επιφέρει μια βίαιη Επανάσταση.

«Μεταπολίτευση» είναι αυτό ακριβώς:

μια Ειρηνική Επανάσταση.

Απόλυτα Ειρηνική. Αλλά και αληθινή Επανάσταση.

Αυτή τη μεγάλη κληρονομιά

την πιστώνεται η παράταξή μας

η Νέα Δημοκρατία .

Όπως συμβαίνει, όμως, συχνά,

οι αξίες ξεθώριασαν

και κάποιες στιγμές, τα νοήματα αντιστράφηκαν.

Το 1974 ο Καραμανλής αποκατέστησε την Ισονομία αριστερών και δεξιών.

Λίγα χρόνια αργότερα, όσοι δεν ένιωθαν και δεν δήλωναν αριστεροί, ή έστω «προοδευτικοί», έπρεπε να κρύβουν τις ιδέες τους, ή να απολογούνται συνεχώς για τις απόψεις τους. Και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αυτό συνεχίστηκε μέχρι πρόσφατα.

Και πιστέψτε με, δεν υπάρχει θέαμα πιο αποκρουστικό, από μια ακρωτηριασμένη συνείδηση από έναν άνθρωπο που κάνει στη ζωή του όλη μέρα «εκπτώσεις», για λόγους σκοπιμότητας.

Όμως, το μήνυμα της 29^ης Νοεμβρίου είναι αυτό ακριβώς: Το «σύμπλεγμα ενοχής» που χρόνια καλλιεργούνταν σε βάρος μας τελείωσε.

Μια πραγματική Δημοκρατία, μια Κοινωνία με αληθινή Ισονομία δεν μπορεί, δεν επιτρέπεται, την μια παράταξη να τη θεωρεί τίτλο τιμής, και την άλλη λόγο ντροπής.

Η παράταξή μας έχει τεράστια προσφορά στην Πατρίδα. Είναι πηγή υπερηφάνειας για μας. Οι ιδέες μας σήμερα κυριαρχούν – κυριολεκτικά –

σε όλη την Ευρώπη. Είμαστε υπερήφανοι για την Ιστορία μας για τις ιδέες μας, για τις αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Και σεβόμαστε όλους τους άλλους. Τους αναγνωρίζουμε το αυτονόητο δικαίωμα να είναι υπερήφανοι για τις δικές τους ιδέες. Αλλά το ίδιο ακριβώς διεκδικούμε για τον εαυτό μας.

Κι αυτά σας τα λέω, γιατί εσείς καταλαβαίνετε:

Γιατί η δική σας συνείδηση είναι όρθια, είναι απροσκύνητη, είναι παντοδύναμη

* Αυτό είναι το επόμενο που έχω να σας πω:

Να είστε υπερήφανοι γι’ αυτό που είμαστε.

Να είστε υπερήφανοι γι’ αυτά που εκπροσωπούμε.

Να είστε υπερήφανοι για τη ιστορική κληρονομιά που κουβαλάμε.

Και να γίνετε άξιοι να συνεχίσετε τη βαριά αυτή κληρονομιά.

Όχι αλαζόνες, απέναντι στους άλλους,

Όχι υπερφίαλοι, όχι μισαλλόδοξοι.

Αλλά υπερήφανοι!

Γιατί μόνον όποιος σέβεται τον εαυτό του, μπορεί να σεβαστεί και τον διπλανό του.

* Στις τελευταίες δεκαετίες είχαμε κι άλλα αρνητικά φαινόμενα:

Το επίπεδο ζωής αναπτύχθηκε, αλλά η παραγωγική βάση της χώρας αποδυναμώθηκε. Η κατανάλωση αυξήθηκε,

αλλά η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας υποχώρησε.

Οι υποδομές βελτιώθηκαν, αλλά ποιότητα της Παιδείας έπεσε. Η κοινωνία έγινε πιο πλούσια, αλλά το νόημα ζωής φτώχυνε και η ποιότητα των ανθρωπίνων σχέσεων υποβαθμίστηκε. Έχουμε περισσότερο πλούτο. Και περισσότερους νεόπτωχους!

Περισσότερες εισροές από κοινοτικά κονδύλια και λιγότερες ξένες επενδύσεις,

Περισσότερο κατά κεφαλήν Εισόδημα. Και μεγαλύτερα δημοσιονομικά ελλείμματα.

Περισσότερα μέσα στη διάθεσή μας, περισσότερα εξοχικά, αυτοκίνητα, σκάφη. Και λιγότερη ξενοιασιά, λιγότερη ευτυχία, λιγότερα παιδιά, λιγότερες ευκαιρίες, λιγότερη ασφάλεια, και μικρότερες, πολύ μικρότερες, προσδοκίες για το μέλλον.

Η χώρα υπερδανείστηκε, κι ύστερα συνέχισε να δανείζεται για να πληρώνει τόκους στα χρέη της. Κι όσο περισσότερο δανείζεται, τόσο διογκώνονται τα χρέη της.

Κι όσο φορολογείται για να καλύψει τις ανάγκες της, τόσο αποθαρρύνεται η παραγωγική δραστηριότητα.

Η χώρα βρέθηκε σε αληθινό αδιέξοδο, που έγινε εφιαλτικό, όταν συνδυάστηκε με τη διεθνή κρίση.

Αλλά δεν ήταν αυτό το μόνο πρόβλημα. Εκτός από τα αδιέξοδα στο χώρο της οικονομίας είχαμε κι αδιέξοδα παντού αλλού:

Στο χώρο της κοινωνίας, στο χώρο της Πολιτικής, στο χώρο των Ιδεών.

Έγινε προσπάθεια να απαξιωθεί η ιδέα της Πατρίδας.

Το Σύνταγμά μας, λέει ρητά:

«Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό,

υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους

και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα»

Και στο ακροτελεύτιο άρθρο του, αναφέρει επίσης ρητά:

«Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων…,».

Κι ενώ ο Λαός και το Έθνος αναφέρονται ως πηγή εξουσίας στο Σύνταγμά μας, κι ενώ ο Πατριωτισμός αναφέρεται ως η έσχατη άμυνα για τη Δημοκρατία μας, κάποιοι προσπαθούν να «απαγορεύσουν» την έννοια του Έθνους να μετατρέψουν το Λαό σε «πληθυσμό» χωρίς ταυτότητα και να «αποδομήσουν» τον Πατριωτισμό!

Τους προειδοποιούμε ότι θα αποτύχουν.

Κι όσο προσπαθούν να κάνουν τον Ελληνικό Λαό να ξεχάσει την ταυτότητά του και την Ιστορία του, τόσο περισσότερο θα τον συσπειρώνουν γύρω από τις αξίες και τα ιδανικά του.

Τώρα μας έφεραν και ένα σχέδιο για την άμεση και χωρίς προϋποθέσεις πολιτογράφηση όλων των μεταναστών που βρέθηκαν στην Ελλάδα.

Η χώρα μας είναι μοναδική «πύλη εισόδου» ανεξέλεγκτων κυμάτων από μετανάστες. Ολόκληρη η Ευρώπη ανησυχεί γι’ αυτό.

Όμως, η σημερινή κυβέρνηση σπεύδει να νομιμοποιήσει τους πάντες…

Και να προσελκύσει ακόμα περισσότερους!

Τους προειδοποιούμε να το ξανασκεφτούν.

Αγκαλιάζουμε όσους θέλουν να ριζώσουν στη χώρα μας. Θέλουμε να τους δώσουμε την ευκαιρία να γίνουν Έλληνες, αν το θέλουν. Ξέρουμε τη μεγάλη, την τεράστια αφομοιωτική δύναμη που έχει η «ημετέρα Παιδεία», ξέρουμε τη μεγάλη αφομοιωτική δύναμη που έχει η Ελληνική γλώσσα. Θυμόμαστε πάντα αυτό που είχε πει ο Οδυσσέας Ελύτης:

-- Όπου γλώσσα και πατρίς.

Θέση μας είναι να ενσωματώσουμε όσους μπορεί να αντέξει η Ελληνική κοινωνία μέσα από την παιδεία και τον Πολιτισμό μας όπως έκαναν ανέκαθεν οι Έλληνες. Όπως κάνουν σήμερα όλα τα δημοκρατικά κράτη στην Ευρώπη.

Όχι να προσελκύουμε τους πάντες και να δίνουμε ιθαγένεια στους πάντες. Θέλουμε την Ελλάδα ανοικτή δημοκρατική κοινωνία. Όχι «περίκλειστο φρούριο». Αλλά ούτε και «ξέφραγο αμπέλι».

Και τους το λέμε καθαρά, απερίφραστα. Και δεν μπορούν να μας αντικρούσουν. Γι’ αυτό και κάνουν το μόνο που ξέρουν. Μας καθυβρίζουν.

Γιατί μας καθυβρίζουν;

Γιατί τους προτείνουμε αυτό ακριβώς που ισχύει σήμερα στη Γερμανία!

Αν θέλουν, λοιπόν, κάποιο «γερμανικό μοντέλο» να μιμηθούν, τους προτείνουμε το μεταναστευτικό μοντέλο της Γερμανίας. Που υπήρξε μεταρρύθμιση της Σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης του Γκέρχαρτ Σρέντερ.

Μήπως είναι ακραίος και ο Σρέντερ;

Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να προσπαθεί να προωθήσει, την ιδεολογική τρομοκράτηση των αντιπάλων του. Όλα αυτά όμως τελείωσαν. Τα απορρίπτει η ίδια η κοινωνία. Τα έχουν ήδη απορρίψει οι κοινωνίες της Ευρώπης. Ανήκουν σε μόδες του παρελθόντος που έχουν ήδη περάσει.

Άλλωστε, η δεινή κρίση που πλήττει τον κόσμο και πλήττει πλέον και την Ελλάδα, δεν ξεπερνιέται με συνταγές διαχείρισης. Αλλά με τολμηρές ανατροπές.

Η Νέα Δημοκρατία είχε εντολή για ανατροπές. Αλλά δεν τις προχώρησε τα προηγούμενα πέντε χρόνια. Και γι’ αυτό τιμωρήθηκε στις κάλπες.

Αλλά το ΠΑΣΟΚ αποφεύγει κάθε άλμα που φέρνει ανατροπές. Και επιστρέφει σε όλα εκείνα που ο ελληνικός λαός έχει επανειλημμένα αποδοκιμάσει.

Ήρθε για να προβάλλει ένα «νέο πρόσωπο». Όμως, γρήγορα έδειξε το παλαιό κακό του πρόσωπο

Η κρίση που υπάρχει και η αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να τη διαχειριστεί, η ανάγκη για μεγάλες ανατροπές και η επιμονή του ΠΑΣΟΚ σε παλαιές αποτυχημένες συνταγές κάνουν όλο και πιο απαραίτητη:

Μια νέα Ειρηνική Επανάσταση,

Μια νέα Δημοκρατική Επανάσταση,

Μια νέα Μεταπολίτευση!

Αυτή τη νέα Μεταπολίτευση που θα σημαίνει περισσότερη κι αυθεντικότερη Δημοκρατία, περισσότερες Ισονομία για όλους, περισσότερες Ευκαιρίες, Δικαιοσύνη, Ευημερία, Ανάπτυξη, περισσότερη Αυτοπεποίθηση…

Αυτή τη νέα Μεταπολίτευση

Θα τη φέρουμε μαζί.

Αυτός είναι ο νέος μας μεγάλος στόχος.

Αυτήν υποσχεθήκαμε στους Νεοδημοκράτες μετά τη βαριά ήττα της 4^ης Οκτωβρίου. Αυτή έφερε τον κόσμο και ψήφισε σε αριθμούς και με πάθος πέρα από κάθε προσδοκία την 29^η Νοεμβρίου.

Αυτή η νέα Μεταπολίτευση αποτελεί την Ελπίδα.

Στην οποία προσβλέπουν πολύ περισσότεροι απ’ όσους ήλθαν και γράφτηκαν στο κόμμα.

Αυτή είναι το «συμβόλαιό» μας με το λαό. Αυτή είναι το δικό μου «συμβόλαιο» μαζί σας.

Προϋπόθεση για τη νέα Μεταπολίτευση είναι μια νέα, Νέα Δημοκρατία.

Ένα κόμμα που παρεμβαίνει παντού, που διεισδύει παντού,

ένα κόμμα που ηγεμονεύει στο χώρο των ιδεών,

δεν απολογείται ούτε κρύβεται.

ένα κόμμα που αναδεικνύει τους άξιους

ένα κόμμα που ξέρει να πείθει,

ξέρει να επιμένει,

ξέρει να τολμά και ξέρει να κερδίζει.

Ένα κόμμα που παράγει πολιτική, όχι συμψηφισμούς μειοψηφικών απόψεων.

Ένα κόμμα που ανατρέπει συσχετισμούς.

Δεν στηρίζεται σε λεπτές – και εύθραυστες – ισορροπίες.

Ένα κόμμα που δεν θεωρεί δεδομένους τους ψηφοφόρους του,

Αλλά τους εμπνέει εμπιστοσύνη και υπερηφάνεια συνεχώς!

Και γι’ αυτό απορρίπτουμε εκλογικά νομοσχέδια που κάνουν τα κόμματα ακόμα πιο αρχηγικά. Θέλουμε το κόμμα επιτελείο αγώνα. Όχι αυλή γύρω από τον αρχηγό. Θέλουμε τους βουλευτές να είναι εκλεκτοί του λαού.

Όχι εξαπτέρυγα του εκάστοτε αρχηγού. Δεν θέλουμε τους βουλευτές υποδεέστερους ακόμα κι από τους αντιδημάρχους, στις γενικευμένες μονοεδρικές περιφέρειες, που προτείνει ο κ. Παπανδρέου.

Η Νέα Μεταπολίτευση δεν γίνεται με συστήματα που ενισχύουν τον αρχηγικό χαρακτήρα των κομμάτων, υπό-εκπροσωπούν την κοινωνία, αποδυναμώνουν τους εκπροσώπους της, και επεκτείνουν την κομματοκρατία.

Αυτός είναι ο λόγος που απορρίπτουμε το εκλογικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης.

Αλλά η πρωτοπορία της Νέας M εταπολίτευσης, είστε εσείς Οννεδίτισσες και Οννεδίτες…

Η αληθινή πρωτοπορία μιας τέτοιας Ειρηνικής Επανάστασης είναι η ΟΝΝΕΔ!

Μαζί θα την κάνουμε.

Για σας θα την κάνουμε!

Και ξέρετε κάτι;

Αυτή η μεταπολίτευση ήδη ξεκίνησε. Διότι όταν η βάση του Κόμματός μας

επέβαλε μετά την ήττα να βγει ο νέος αρχηγός από την ίδια την κοινωνία,

αυτό ήταν ήδη μια μεγάλη τομή.

Μπορεί, φαινομενικά, το ΠΑΣΟΚ να το άρχισε αυτό. Αλλά στο ΠΑΣΟΚ ήταν επιλογή της ηγεσίας του που επιβλήθηκε στη βάση, για να παγιώσει κομματικούς συσχετισμούς.

Σε μας ήταν επιταγή της βάσης που ανέτρεψε τα πάντα. Κι αυτό ήταν μια πρώτη ανατροπή.

Τώρα σας καλώ να κάνουμε το επόμενο βήμα: Το επόμενο επαναστατικό βήμα: Να εκλέξετε τον Πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ από τη βάση! Ανοίξτε διάπλατα και τις δικές σας πόρτες της οργάνωσης, και θα αισθανθείτε την ίδια αγάπη και ανταπόκριση από τον απλό ΟΝΝΕΔίτη που αισθάνθηκε η Νέα Δημοκρατία

όταν άλλαξε τα πάντα, εκλέγοντας Πρόεδρο από τη βάση.

Φανερώστε την υπεροχή σας και τολμήστε αυτό που καμία νεολαία, κανενός μεγάλου πολιτικού κόμματος δεν τόλμησε ποτέ! Το πώς θα το κάνετε, θα το αποφασίσετε εσείς. Είστε αυτόνομη οργάνωση. Θέλω την αυτονομία σας να την περιφρουρήσετε.

Άλλωστε, μια οργάνωση που ετοιμάζεται να πρωτοστατήσει σε μια μεγάλη Ειρηνική Επανάσταση, μια νεολαία που θα αλλάξει την Ελλάδα πρέπει να έχει αυξημένη νομιμοποίηση κι άμεσους ενισχυμένους δεσμούς με τη κοινωνία. Ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους.

Η νέα Μεταπολίτευση ήδη άρχισε! Αλλάζουμε και τον τρόπο Αντιπολίτευσης!

Γιατί Αντιπολίτευση δεν γίνεται ούτε με κραυγές, ούτε με ευχές. Ούτε με καταστροφολογία, ούτε με μόνιμα «ήπιους τόνους». Καιρός να παραμεριστούν όλα αυτά και να επιστρέψουμε στην Πολιτική.

Πολιτική σημαίνει τόλμη κι ευθύνη. Σημαίνει να απαντάμε ξεκάθαρα στο ΠΑΣΟΚ. Να λέμε ξεκάθαρα αυτά που πιστεύουμε. Να αποδείξουμε ότι εννοούμε αυτά που λέμε. Να πολιτευόμαστε ως αντιπολίτευση. Λέγοντας αυτά που θα κάναμε εμείς αν ήμασταν κυβέρνηση.

-- Για πρώτη φορά στις 50 μέρες που μεσολάβησαν Κόμμα της Αντιπολίτευσης πρότεινε στην κυβέρνηση αντιδημοφιλή μέτρα, όπως κάναμε στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό.

-- Για πρώτη φορά η Νέα Δημοκρατία ως Κόμμα της Αντιπολίτευσης, είπε ρητά ότι θα καταργήσει νόμο του ΠΑΣΟΚ όταν θα έλθει στην εξουσία, απαντώντας στην κυβερνητική πρόταση για το μεταναστευτικό νομοσχέδιο.

-- Για πρώτη φορά είπαμε καθαρά τι εμείς θα βάλουμε στη θέση του.

Δεν φοβόμαστε να δεσμευτούμε. Γιατί ξέρουμε που πατάμε και πού πάμε.

Το μόνο που μας φοβίζει είναι ότι η Κυβέρνηση, δυστυχώς, δεν ξέρει ούτε που βρίσκεται, ούτε που το πάει.

Η εικόνα ακυβερνησίας που επέδειξε ήδη στις 100 πρώτες μέρες της,

εξέπληξε ακόμα και μας. Και ο χαρακτηρισμός «ακυβερνησία» μοιάζει επιεικής. Όταν τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη, όταν κυβερνητικοί βουλευτές και πρωτοκλασάτοι του ΠΑΣΟΚ, καταγγέλλουν την ανικανότητα, τις παλινωδίες, την ασάφεια, τη σύγχυση και τις αντιφάσεις της δικής τους κυβέρνησης. Τι θα έπρεπε να πούμε εμείς, άραγε; Ότι «όλα βαίνουν καλώς»;

Κι είμαστε υποχρεωμένοι να σηκώνουμε τους τόνους. Διότι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, εκτός των άλλων δεινών, φέρνει και μιαν εφιαλτική άνοδο της ανεργίας. Δεν θέλουμε να συμβεί αυτό. Προειδοποιήσαμε γι’ αυτό. Κάναμε και θα εξακολουθούμε να κάνουμε προτάσεις για να το εμποδίσουμε. Η ανεργία είναι η χειρότερη αδικία. Σε βάρος όλων. Σε βάρος αυτών που δουλεύουν, Γιατί όσο μεγαλύτερη ανεργία υπάρχει, Τόσο μεγαλύτερη ανασφάλεια νιώθουν ακόμα κι αυτοί που εργάζονται. Αλλά πρωτίστως σε βάρος της νεολαίας. Γιατί η ανεργία τη νεολαία πλήττει περισσότερο. Κι όταν αργήσει να βρει δουλειά στο ξεκίνημα της σταδιοδρομίας του ο νέος άνθρωπος, τόσο δυσκολότερα θα σταδιοδρομήσει αργότερα.

Παλεύουμε λοιπόν, να αποτρέψουμε τα ολέθρια σφάλματα του ΠΑΣΟΚ. Που κινδυνεύουν να δημιουργήσουν πρωτόγνωρη ανεργία στην Ελλάδα. Κι εδώ τουλάχιστον, δεν μπορούν να πουν τίποτε. Διότι η Νέα Δημοκρατία βρήκε την ανεργία 11,3% σε περίοδο διεθνούς άνθισης, το 2004, την κατέβασε στο 7,4% μέχρι το 2008, κι ύστερα ήλθε η διεθνής κρίση και την παρέδωσε στο 9,3%.

Και τώρα το ίδιο το ΠΑΣΟΚ προεξοφλεί ότι η ανεργία θα πλησιάσει το 20%!

Εδώ λοιπόν, δεν έχουμε άλλη επιλογή: Κάνουμε ότι μπορούμε να αποτρέψουμε τα σφάλματά του. Και να το πείσουμε να τα προλάβει και να τα διορθώσει.

Από την άλλη πλευρά, ξέρω, βέβαια, ότι ξαφνιάζει κάποιους όταν η Αντιπολίτευση βρίσκει και σημεία συμφωνίας με την Κυβέρνηση. Όμως, ο λαός μας το γνωρίζει ότι το δίλημμα δεν είναι πάντα «μαύρο-άσπρο».

Υπάρχουν – κι αλίμονο να μην υπήρχαν – και τομείς όπου η Κυβέρνηση μπορεί να πάει καλά. Και ευχή όλων είναι να συμβεί αυτό, ειδικά στα πιο κρίσιμα.

Γι’ αυτό και είναι υποχρέωσή μας, όταν διαφωνούμε να προτείνουμε τη δική μας λύση. Δεν θα αντιγράφουμε την παλαιά τακτική του ΠΑΣΟΚ, που όχι μόνο είχε την απόλυτη άρνηση για «ψωμοτύρι», αλλά δεν προσέφερε ποτέ λύσεις.

Αντίθετα, θα συνεισφέρουμε με προτάσεις, γιατί τότε μόνο υπηρετούμε με ανιδιοτέλεια την εντολή που πήραμε από το λαό.

Και στο κάτω-κάτω, εμείς δεν θέλουμε να βουλιάξει η χώρα για να έλθουμε να κυβερνήσουμε στα ερείπια.

Και γιατί όσο πιο σαφές κάνουμε από τώρα πως θα κυβερνήσουμε αύριο,

τόσο πιο λυμένα τα χέρια θα έχουμε αύριο όταν θα έλθει η ώρα να κυβερνήσουμε.

Ξέρω ότι για κάποιους είναι επίσης δύσκολο να ξεχωρίσουν γιατί μπορώ και πρέπει να ασκώ σκληρή κριτική στην οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης, αλλά να κατεβάζω τους τόνους, στο θέμα «έλλειμμα», «χρέος», «Βρυξέλλες», «Σύμφωνο Σταθερότητας».

Δεν καταλαβαίνουν, δυστυχώς, αυτοί οι καλοθελητές, ότι τραυματίζοντας την εικόνα της χώρας στο Εξωτερικό, και την αξιοπιστία της διεθνώς, τραυματίζεις και τον κάθε Έλληνα πολίτη-φορολογούμενο.

Το ΠΑΣΟΚ αυτό το έκανε πολλές φορές στο παρελθόν. Εμείς, όμως, δεν είμαστε ΠΑΣΟΚ.

Και επί πλέον, αλίμονο σε μια δημοκρατία που το ένα κόμμα «τιμωρεί» τη χώρα και το λαό, για να έλθει το ίδιο στην εξουσία και να… υποστεί τα ίδια, από το αντίπαλό κόμμα.

Όμως, αυτά όλα πέρασαν. Η εποχή αυτή τελειώνει.

Η νέα Μεταπολίτευση έχει ήδη αρχίσει.

Και μεταξύ άλλων, αυτό σημαίνει, νέα δημοκρατικά ήθη.

Σκληρή κριτική εκεί που χρειάζεται.

Και στήριξη εκεί που είναι απαραίτητο.

Αρκεί στα εθνικά θέματα η πολιτική να είναι αξιόπιστη και υπερήφανη. Με ρεαλισμό, αλλά και χωρίς πλέγματα ηττοπάθειας και μοιρολατρίας.

Θα υπάρξουν τέλος κάποιοι - αλλά κι ένας να υπήρχε, εγώ πάλι έχω υποχρέωση να το πω – που θα αντιδράσουν σε όσα προτείνω για τη νέα πορεία που ζητάει ο τόπος μας. Θα πουν, ίσως, ότι απορρίπτω το δικό μας το χθες. Ή ότι δεν θέλω να επωμιστώ παραταξιακές ευθύνες για προσπάθειες παλαιότερες, που πέτυχαν ή απέτυχαν.

Τους απαντώ:

Είμαστε υπερήφανοι για το έργο της Νέας Δημοκρατίας και των κυβερνήσεών της. Κανείς δεν δικαιούται να αμφισβητήσει το έργο που παρήχθη τόσα χρόνια

για το καλό του τόπου από τις κυβερνήσεις μας.

Κι όποιος το κάνει για λόγους δικούς του, είτε χαιρέκακα, είτε υπολογιστικά,

να ξέρει ότι θα με βρει απέναντί του!

Όμως, ο χρόνος έχει έκτοτε κυλήσει. Ο λαός έχει έκτοτε μιλήσει.

Και έχει ανταμείψει ή απορρίψει θέσεις ή συμπεριφορές παλαιότερες δικές μας. Και έχει τοποθετηθεί απέναντι στο δικό μας εσωτερικό, Νέο-δημοκρατικό πρόβλημα.

Κι έτσι ο λαός, κι ιδιαίτερα εκείνος ο απίστευτος κόσμος, ο μοναδικός λαός των 800 χιλιάδων, μας το είπε καθαρά:

--«Αλλάξτε, φύγετε από το χθες, ασχοληθείτε, επιτέλους, με τα προβλήματα του αύριο».

Αυτή την εντολή εγώ ακούω. Μόνον αυτή την εντολή ακούω. Μόνο αυτή η εντολή με εμπνέει. Μόνον αυτή καθορίζει τη στάση μου, στα μικρά και στα μεγάλα.

Επομένως, ούτε όσοι δικοί μας αναμηρυκάζουν τα παλιά να χαίρονται, αλλά ούτε κι όσοι αντίπαλοί θεωρούν ότι εγκλωβιστήκαμε στα παλιά να ελπίζουν.

Γιατί θα βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους, τη νέα, Νέα Δημοκρατία που θέλει ο Ελληνικός λαός!

Τη Νέα Δημοκρατία που ακουμπά με σεβασμό στον απλό πολίτη, στον Έλληνα που διψάει, για ανανέωση, όχι για αναπαλαίωση, για λύσεις καθαρές, όχι για ψέματα, για τομές και ρήξεις, όχι για παλινωδίες, για αλήθειες, όχι για συγκαλύψεις, για υπερβάσεις, όχι για συμβιβασμούς. Τη Νέα Δημοκρατία των αξιών και των αξίων.

Οννεδίτισσες και Οννεδίτες.

Κάτι τελευταίο:

Είμαι 58 ετών. Δηλαδή έχω παραπάνω από τα διπλάσια χρόνια σας.

Στη ζωή μου και στη σταδιοδρομία μου άλλοτε άκουγα γύρω μου ζητωκραυγές, κι άλλοτε έμαθα να ζω μέσα σε σιωπές. Άλλοτε εισέπραττα επευφημίες, κι άλλοτε αναθέματα.

Έμαθα να αγωνίζομαι, έμαθα να κερδίζω και να χάνω. Έμαθα να αντέχω όταν χάνω, να ξανασηκώνομαι και να κερδίζω. Περπάτησα στην έρημο και άντεξα. Είμαι εδώ, μπροστά σας, όχι για το αύριο το δικό μου. Αλλά για το αύριο το δικό σας.

Δεν σας μοιράζω υποσχέσεις, πέρα από μια:

Αγώνα για να επιτύχουμε!

Όχι εσείς κι εγώ προσωπικά.

Η χώρα, η κοινωνία, η Ελλάδα!

Από την πείρα μου σας βεβαιώνω ότι μπορούμε. Πάντα το πίστευα.

Αλλά τώρα που βλέπω απέναντί μου τα πρόσωπά σας είμαι ακόμα πιο σίγουρος.

Μπορούμε!

Κι όσα εμπόδια κι αν βάλουν μπροστά μας.

Μπορούμε!

Κι όσες δυσκολίες κι αν βάλουν μπροστά μας.

Θα τις ξεπεράσουμε.

Κι όσα λάθη κι αν κάνουμε στην πορεία.

Θα τα διορθώσουμε.

Μπορούμε!

Η Ελπίδα της Ελλάδας είμαστε εμείς, η Νέα Δημοκρατία

Η Ελπίδα της Νέας Δημοκρατίας είστε εσείς, η ΟΝΝΕΔ.

Οι ιδέες μας, οι αξίες μας, οι αρχές μας,

ο δικός σας δυναμισμός και η εντολή των 800 χιλιάδων μελών μας.

Μην ακούτε το «ρεαλισμό» της μιζέριας, της μοιρολατρείας και της υποταγής.

Να ξέρετε: ο καλύτερος ρεαλισμός είναι η πίστη της νεολαίας σε αυθεντικές αξίες και ιδανικά.

Κι όταν η ανάγκη ανταμώνει με τη θέληση,

Κι όταν η νεολαία ανταμώνει με την κοινωνία,

Κι όταν τα ιδανικά ανταμώνουν με την Πολιτική,

Τότε τα αδύνατα γίνονται δυνατά!

Πιστέψτε με: Μπορούμε

Πιστέψτε στον εαυτό σας: Μπορούμε!

ΟΝΝΕΔίτισσες, ΟΝΝΕΔίτες

Η παράταξη βρίσκεται σε μια νέα αφετηρία εκκίνησης.

Περιμένω από σας τη συμμετοχή, τον αγώνα, την αντοχή.

Περιμένω τη δική σας Επανάσταση.

Μπολιάστε την παράταξη με την ορμή και την πίστη σας.

Δώστε στην Ελληνική νεολαία αυτό που περιμένει.

Κι αυτό που μόνον εσείς μπορείτε να της δώσετε:

Το δικαίωμα στην Ελπίδα!