Χαιρετισμός του Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά στο Ελληνοκινεζικό Φόρουμ για τις Θαλάσσιες Πολιτικές, τις Επενδύσεις και το Εμπόριο

Εξοχώτατε και φίλε Πρωθυπουργέ της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας,

Κύριοι Υπουργοί, Εκλεκτοί Προσκεκλημένοι,

Είναι, πράγματι, για εμένα ιδιαίτερη χαρά να σας υποδέχομαι στην Ελλάδα. Κι έτσι μας δίνεται η ευκαιρία να ανταποδώσουμε την εξαιρετική φιλοξενία που μας επιφυλάξατε κατά τη δική μας επίσκεψη στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, πέρσι τον Μάιο. Φιλοξενία που, πράγματι, δεν θα ξεχάσω ποτέ…

Η επίσκεψη εκείνη αποτέλεσε – θα έλεγα - σταθμό στις διμερείς μας σχέσεις. Και είχε μία ιδιαίτερα επιτυχημένη επιχειρηματική πτυχή, καθώς συμμετείχαν τότε εκατοντάδες επιχειρήσεις και από τις δύο πλευρές. Από τον τραπεζικό τομέα, τον τουρισμό, τα ακίνητα, τα αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα, την τεχνολογία, τα δομικά υλικά και την εξαγωγική μεταποίηση.  Και πάνω από όλα, από τη ναυτιλία, γενικότερα τη θάλασσα.

Τώρα λοιπόν, με τη δική σας επίσκεψη εδώ, κάνουμε το επόμενο βήμα…

Η θάλασσα είναι το πεδίο στο οποίο έχουν διακριθεί οι δύο μεγάλοι πολιτισμοί μας. Από την αρχαιότητα μέχρι την εποχή μας.

Γιατί η θάλασσα συνδέει πολιτισμούς.  Αλλά και παράγει η ίδια Πολιτισμό!

Η θάλασσα είναι μια πρόκληση στον άνθρωπο να φτάσει στα όριά του, αλλά και να τα ξεπεράσει. Να πάει πέρα από την «άκρη του ορίζοντα». Να αναζητήσει το άγνωστο. Να διευρύνει τις γνώσεις του, τις επαφές του, τις δυνατότητες του, τις ευκαιρίες του. Να αναμετρηθεί με τον ίδιο τον εαυτό του και να πραγματώσει την Ελευθερία του.

Και οι δύο ιστορικοί πολιτισμοί μας, είχαν ισχυρή επίδραση από τη θάλασσα. Με τους κινέζους θαλασσοπόρους να κυριαρχούν στις θάλασσες της Άπω Ανατολής και να φτάνουν, όπως ο Τσενκ Χι, ως στις ακτές της Ανατολικής Αφρικής! Αλλά και με τους Έλληνες θαλασσοπόρους να κυριαρχούν στη Μεσόγειο και να φτάνουν, όπως ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης, μέχρι τα Βρετανικά Νησιά και τη Βόρεια Θάλασσα.

Από την αρχαία εποχή, η θάλασσα συντόμευε τα ταξίδια.  Περιόριζε τους κινδύνους που είχε το ταξίδι από τη στεριά. Έδινε ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και σε χρονική διάρκεια, αλλά και σε τελικό κόστος.  Και το λιμάνι, αναπόσπαστο στοιχείο της θαλάσσιας ζωής, αποτελούσε μια νέα αρχή εμπορικών δικτύων, στη στεριά πλέον, ώστε να φτάσουν τα προϊόντα στον τελικό καταναλωτή που συχνά βρισκόταν στην ενδοχώρα. 

Οι θαλάσσιοι δρόμοι, όμως, είχαν και το μεγάλο πλεονέκτημα της «ανεξαρτησίας προορισμού». Στους χερσαίους δρόμους, υπήρχαν πάντα φυσικά εμπόδια, δύσκολα περάσματα κι ένα σωρό ενδιάμεσοι πιθανοί «αντίπαλοι», κίνδυνοι. Που αύξαναν και το ρίσκο και το κόστος της διέλευσης.

Όμως από την στιγμή που επέλεγε κανείς τη θάλασσα, δεν τον ήλεγχε κανείς «ενδιάμεσος» ως το τέλος του ταξιδιού. Ήταν πάντα ο φυσικός δρόμος για να αψηφήσει κανείς τους «ενδιάμεσους δυνάστες» και για να φτάσει μακριά.

Μεγάλη λοιπόν η σημασία της θάλασσας και «Μέγα το της Θαλάσσης Κράτος», όπως έλεγε ο Θουκυδίδης, ο πατέρας της επιστήμης της Ιστορίας…

Είναι εκπληκτικό που ο ρόλος και η σημασία της θάλασσας, των λιμανιών και των εμπορικών δικτύων, όχι μόνο παραμένουν επίκαιροι, αλλά και ενισχύονται μέσα στην ιστορική διαδρομή των αιώνων. Κι σήμερα οι θαλάσσιοι δρόμοι μπορούν να γεφυρώσουν την απόσταση ανάμεσα στην Κίνα και στις μεγάλες αγορές της Ευρωπαϊκής Ηπείρου.

Αλλά και πέραν της Ευρώπης. Η θάλασσα ενώνει την Κίνα με όλες τις διεθνείς αγορές. Και στη θάλασσα πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει η Ελληνική Εμπορική Ναυτιλία. Που μεταφέρει σήμερα το 50% των κινεζικών εξαγωγών στον κόσμο, αλλά και το 60% των δια θαλάσσης ενεργειακών αναγκών της Κίνας.  Ενώ τα ελληνικά λιμάνια αποτελούν τις πρώτες μεγάλες πύλες εισόδου για την Ευρώπη που συναντούν τα πλοία από την Κίνα. Μαζί με το σιδηροδρομικό μας δίκτυο. Το οποίο, εφ’ όσον – όπως άλλωστε το διαπιστώσαμε και το πρωί - εκσυγχρονιστεί κατάλληλα, θα εντάσσεται πια στα μεγάλα διευρωπαϊκά δίκτυα που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Και θα συμβάλλει έτσι καθοριστικά στην προώθηση των κινεζικών προϊόντων στην Ευρωπαϊκή ενδοχώρα.

Η Ελλάδα, λοιπόν, και λόγω της ισχυρής Ναυτιλίας της και λόγω της καίριας θέσης της, μπορεί να γίνει η σημαντικότερη «πύλη» της Κίνας στην Ευρώπη, αλλά και η σημαντικότερη πύλη της Ευρώπης προς ολόκληρη την Ασία - τη Μέση Ανατολή, την Άπω Ανατολή - και την Αυστραλία. 

Όλα αυτά δεν είναι ευχές ή διαπιστώσεις. Έχουν αρχίσει ήδη και πραγματοποιούνται. H επιτυχημένη επένδυση της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, οδήγησε μέσα σε τέσσερα χρόνια σε αύξηση του εμπορικού όγκου – όπως θα ακούσατε και προηγουμένως - κατά 270%! Η συμφωνία συνεργασίας με εταιρείες όπως η Hewlett Packard, για παράδειγμα, με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά και οι επενδύσεις στην Ελλάδα από τις κινεζικές εταιρίες ΖΤΕ και HUAWEI μας δείχνουν ότι ο δρόμος άνοιξε ήδη. Κι ότι αυτό που ξεκίνησε έχει μία σημαντική συνέχεια. Κι ακόμα πιο σημαντικές προοπτικές στο μέλλον…

Το ίδιο μας δείχνουν και οι Έλληνες πλοιοκτήτες.  Που παρέχουν πολλαπλές υπηρεσίες στην κινεζική οικονομία.  Αλλά και δίνουν και σημαντικές παραγγελίες στα κινέζικα ναυπηγεία.  

Κι ακόμα, θα έλεγα ότι εκτός από τα λιμάνια υπάρχουν και τα αεροδρόμια. Όπως ο Διεθνής Αερολιμένας των Αθηνών και το Διεθνές Αεροδρόμιο Ηρακλείου στο Καστέλι που αποτελούν, από κινεζικής πλευράς, αντικείμενο επενδυτικού και κατασκευαστικού ενδιαφέροντος...

Γιατί η Ελλάδα, εκτός από θαλάσσια πύλη εμπορίου, μπορεί να γίνει και «διαμετακομιστικός κόμβος» αερομεταφορών. Για παράδειγμα, το πρώτο βήμα στους εμπορικούς αεροδιαδρόμους, για την επίσκεψη τουριστών από την Κίνα, αλλά κι από ολόκληρη την Άπω Ανατολή, στην Ευρώπη είναι και πάλι η Ελλάδα! Και οι προοπτικές τουριστικής συνεργασίας Ελλάδας-Κίνας είναι εξαιρετικής σπουδαιότητας για τη χώρα μας. Τα πρώτα προβλήματα με τη χορήγηση βίζας έχουν ήδη ξεπεραστεί. Με τα πολλαπλά κέντρα βίζας που δημιουργήθηκαν για το λόγο αυτό σε διάφορες Κινεζικές πόλεις. Τώρα μένει το πρόβλημα της απευθείας, πλέον, αεροπορικής σύνδεσης Κίνας-Ελλάδας. Που πρέπει να δοθεί και σε αυτό άμεσα λύση. Και που μας δείχνει πως διάφορες πλευρές της συνεργασίας μας, όπως ο Τουρισμός και οι αερομεταφορές, είναι απόλυτα συνδεδεμένες μεταξύ τους…

Όμως η θάλασσα, φίλες και φίλοι, είναι και πηγή ενέργειας. Και χώρος ασφαλούς μεταφοράς ενεργειακών πόρων. Και η Ελλάδα έχει εδώ διπλό πλεονέκτημα: Όχι μόνο φαίνεται να διαθέτει πολύ πλούσια ενεργειακά αποθέματα στο θαλάσσιο χώρο της, αλλά και δεσπόζει στους νέους δρόμους μεταφοράς ενέργειας, που θα περνάνε πλέον από την Ανατολική Μεσόγειο.

Επί ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία λήγει κύριε Πρωθυπουργέ σε λίγες ημέρες, οι «θαλάσσιες πολιτικές» ήλθαν στο επίκεντρο της προσοχής της Ενωμένης Ευρώπης. Και τώρα πλέον περιλαμβάνουν την έρευνα ενεργειακών αποθεμάτων, την ανάπτυξη θαλάσσιων ενεργειακών πηγών και τη μεταφορά ενεργειακών πόρων από θαλάσσιους δρόμους. Η Ελλάδα μπορεί να αναδειχθεί έτσι, όχι μόνο εμπορικός και μεταφορικός κόμβος. Αλλά και ενεργειακός κόμβος με μεγάλη περιφερειακή σπουδαιότητα. Αυτά, πιστεύω, πραγματικά ότι ενδιαφέρουν την Κίνα. Και την ενδιαφέρουν και γεωπολιτικά και επενδυτικά.

Φίλε κύριε Πρωθυπουργέ, κυρίες και κύριοι, η Ελλάδα είναι πια ένας αξιόπιστος και ιδιαίτερα ελκυστικός επενδυτικός προορισμός.

Χάρις στις θυσίες του Ελληνικού λαού, αλλά και χάρις και στη στήριξη φίλων και εταίρων της, η Ελλάδα βγαίνει σήμερα από την οδυνηρή κρίση της τελευταίας πενταετίας. Ενώ έχει πια «κλειδώσει» οριστικά η παραμονή μας στο ευρώ... 

Τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα του χθες έχουν γίνει σημερινά πρωτογενή πλεονάσματα. Που επίσημα προβλέπεται πια ότι θα μεγαλώνουν συνεχώς τα επόμενα χρόνια! Η οικονομία μας θα κλείσει τη φετινή χρονιά με θετικό ρυθμό αύξησης, Ανάπτυξης, δηλαδή περνάει στην Ανάκαμψη, για πρώτη φορά μετά από 6 ατέλειωτα χρόνια, μίας επώδυνης, ατελείωτης ύφεσης! Κι από την επόμενη χρονιά, μπαίνουμε πλέον σε ταχείς ρυθμούς. Ταχείς ρυθμούς Ανάπτυξης για όλα τα επόμενα χρόνια, από τους ταχύτερους σε ολόκληρη την Ευρώπη.  Έχουμε πλέον επιστρέψει στις αγορές, έχουμε ανακτήσει όλο το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας από τον καιρό που μπήκαμε στο ευρώ. Και επιπροσθέτως, από 1^η Ιουλίου, μειώνουμε τις ασφαλιστικές εισφορές για τις επιχειρήσεις, ως ένα επιπλέον κίνητρο για την πραγματοποίηση επενδύσεων.

Αυτά όλα λοιπόν, καθιστούν τη χώρα έναν πολύ ελκυστικό επενδυτικό προορισμό. Κι αυτό ανοίγει μεγάλες δυνατότητες για τη συμμετοχή της Κίνας… και ακούσαμε χθες τις δηλώσεις του Κινέζου Πρωθυπουργού. Πολυσήμαντες για την Ελλάδα και για το μέλλον μας.

Δύο τελικές παρατηρήσεις.

Ελλάδα και Κίνα – χώρες τόσο διαφορετικές και σε μέγεθος και στη θέση τους στον παγκόσμιο χάρτη – έχουν, ωστόσο, δύο κοινά στοιχεία:

--Αποτελούν τις πατρίδες δύο παγκόσμιων πολιτισμών, των δύο αρχαιότερων πολιτισμών του κόσμου, που δέσποσαν στην πνευματική εξέλιξη της ανθρωπότητας, σε Δύση και Ανατολή.

Η πολιτιστική μας συνεργασία, λοιπόν, έχει και μια στρατηγική διάσταση: να αποτελέσει το «παράθυρο» για τη συνεχή προσέγγιση ανάμεσα στην Ευρώπη και στην Ασία.

Ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης από τη μία πλευρά, ο Κομφούκιος και ο Λάο Τσε από την άλλη, δεν υπήρξαν απλώς κάποια αρχαίοι σοφοί. Είναι πνευματικά αναστήματα που άφησαν το αποτύπωμά τους σε όλες τις μεταγενέστερες γενιές και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο…

Και σήμερα παραμένουν πιο επίκαιροι από ποτέ και στο κέντρο των διεθνών πνευματικών αναζητήσεων. Ο «διάλογος» ανάμεσά τους, ανάμεσα στις ιδέες που γεννήθηκαν από το έργο τους, ανάμεσα στους πνευματικούς δρόμους που άνοιξε η διδασκαλία τους, δεν είναι μόνο μια ενδιαφέρουσα διανοητική «άσκηση». Είναι μια σύγχρονη ανάγκη για αμοιβαία κατανόηση, συνεργασία και σύγκλιση πολιτισμών.

Ίσως τότε καταλάβουμε ότι δεν είμαστε και τόσο διαφορετικοί μεταξύ μας. Ίσως τότε αντιληφθούμε ότι ο Πλάτωνας, στο «σπήλαιο των Ιδεών» του, κάπου συνάντησε τον Λάο Τσε! Κι ότι ο Αριστοτέλης στην «Πολιτεία του», όταν αναζητούσε το «μέσο δρόμο» ανάμεσα στις ακρότητες και τις υπερβολές, κάπου συναντήθηκε με τον Κομφούκιο. Που αναζητούσε κι εκείνος την αρετή της Ισορροπίας και το Ιδανικό της Αρμονίας.

Η Ευρώπη έχει ανάγκη σήμερα απ’ αυτόν τον διάλογο των Πολιτισμών. Και η

Ασία έχει την ίδια ανάγκη. Όλος ο κόσμος νιώθει αυτή την ανάγκη.

Μπορούμε, οι δύο λαοί μας, να τους την προσφέρουμε!

 Ένα άλλο κοινό σημείο είναι ότι και οι δύο λαοί μας έχουν ανάγκη από σταθερότητα και από ασφάλεια.

Η χώρα μας, πριν από δύο χρόνια ήταν, κύριε Πρωθυπουργέ, το πιο ασταθές σημείο της περιοχής μας. Και ο πιο «αδύναμος κρίκος» της Ευρώπης. Σήμερα η εικόνα έχει πλήρως αντιστραφεί: η Ελλάδα έχει επιβεβαιώσει απολύτως τη θέση της στην Ευρώπη και στο ευρώ, ενώ αναδεικνύεται ήδη σε ένα σταθερό σημείο μιας εξαιρετικά ανήσυχης, για να μην πω ασταθούς, περιοχής που είναι η ανατολική Μεσόγειος! Ξέρουμε ότι αυτό ενδιαφέρει ιδιαίτερα την Κίνα. Κι είμαστε βέβαιοι ότι η περιφερειακή σταθερότητα μπορεί να αποτελέσει άλλο ένα σημαντικό πεδίο συνεργασίας μεταξύ μας.

Με όσα κάνουμε μαζί, βήμα-βήμα, δεν φέρνουμε μόνο πιο κοντά την Ελλάδα με την Κίνα. Φέρνουμε ακόμα πιο κοντά την Κίνα στην Ευρώπη και την Ευρώπη στην Κίνα! Αυτό ασφαλώς μπορεί να προχωρήσει πάνω σε αρχές αμοιβαιότητας. Κι είμαι βέβαιος ότι, εφ’ όσον βασιστούμε σε τέτοιες αρχές, θα είναι εξαιρετικά επωφελές και για την Κίνα και για την Ευρώπη. Ασφαλώς και για την Ελλάδα, που μπορεί να αποτελέσει τον πιο σταθερό κρίκο και τον πιο «φυσικό αρμό» μεταξύ τους. 

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας και με την ιδιότητα ακόμα της Προεδρίας που έχει τώρα η χώρα μου στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιτρέψτε μου, εκτός από το εγκάρδιο καλωσόρισμα, να σας αποκαλώ φίλο μου! Άλλωστε η χώρα σας το απέδειξε, όταν μας στάθηκε στην ώρα της δικής μας δυσκολίας. Κι αυτό, πράγματι, δεν το ξεχνάω ποτέ…

Οι φίλοι, είναι αυτοί που κερδίζουν την εμπιστοσύνη ο ένας του άλλου, κοιτάζονται στα μάτια, μιλάνε με ειλικρίνεια, γκρεμίζουν εμπόδια επικοινωνίας, χτίζουν γέφυρες συνεργασίας και προχωρούν μαζί.

Αυτή η φιλία ήταν πάντα το συναίσθημα του Ελληνικού λαού για το δικό σας λαό. Ίδια φιλία ξέρω ότι ένιωθε πάντοτε και ο Κινεζικός λαός για τους Έλληνες.

Πάνω σε αυτή τη φιλία θα χτίσουμε στο εξής μια συνεργασία πολύ δημιουργική και εξαιρετικά ωφέλιμη για όλους μας.

 

Σας ευχαριστώ πολύ!