Κυρίες και κύριοι,
Φίλες και φίλοι,
Θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και προσωπικά το φίλο μου και εμένα από το Ευρωκοινοβούλιο, αρκετά χρόνια τώρα, πραγματικό – πράγματι – φιλέλληνα, τον Αντιπρόεδρο, τον κ. Tajani, για το έμπρακτο ενδιαφέρον του, για τη θετική του στάση. Ακούσατε ότι, ο ίδιος μόλις είπε ότι, θέλει να οργανώσει μία μεγάλη δράση από το δικό του τομέα υπέρ των ελληνικών επιχειρήσεων, υπέρ της Πατρίδας μας.
Κανείς, ασφαλώς, δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι η κατάσταση στην Ελλάδα παραμένει δυσχερής. Ότι το 2013 θα αποτελεί έτος τομής, καμπής για την ανάκαμψη. Αλλά και εκείνοι, οι οποίοι μέχρι προ ολίγου καιρού, είχαν αμφιβολίες πείθονται, πλέον, ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Δεν θα μιλήσω για αυτά τα οποία έγιναν. Για το γεγονός ότι βγήκαμε από το “Grexit”, για το γεγονός ότι η παραμονή της χώρας μας στο ευρώ είναι, πλέον, αδιαμφισβήτητη, αλλά θέλω να πω μόνο ότι πέρα από αυτή τη βάση στήριξης που υπάρχει πλέον, έχουμε και άλλο ένα πλεονέκτημα: ότι η χώρα μας αυτή τη στιγμή ξεπερνάει το μέγιστο σημείο ύφεσης. Και αυτό σημαίνει πολλά, τόσο για τους πολίτες μας, όσο και για τις επιχειρήσεις που θέλουν να επενδύσουν.
Ασφαλώς, αυτό έγινε με τεράστιες θυσίες εκ μέρους του ελληνικού λαού. Όμως μπήκαμε στην τελική ευθεία. Άλλα μέτρα λιτότητας δεν πρόκειται να υπάρξουν, το είπα και χθες. Δεν είναι ώρα τώρα για δισταγμούς. Είναι ώρα με αποφασιστικότητα να συνεχίσουμε αυτήν την πορεία εξόδου από την κρίση. Προσπάθειες όπως είναι η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, όπως είναι η προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών και έχουν γίνει πάρα πολλές τέτοιες αλλαγές, ο εκσυγχρονισμός του Δημοσίου είναι οι προτεραιότητές μας και θα έλεγα ότι δύο βασικές επιλογές καθορίζουν αυτήν την στρατηγική μας.
Πρώτον, ότι η ύφεση και ανεργία, όπως ελέχθη προηγουμένως, είναι το μεγάλο πρόβλημα όλων των Ελλήνων. Και ο μόνος τρόπος να το αντιμετωπίσεις είναι με στροφή στην ανταγωνιστικότητα. Ακούσατε τι είπε προηγουμένως ο Tajani, θα υπάρχει και συμβούλιο ανταγωνιστικότητας, επιτέλους, στην Ευρώπη και το χειροκρότησα, με την έννοια ότι, υποτίθεται, ότι ένας Πρωθυπουργός δεν το χειροκροτεί πριν παρθεί μία τέτοια απόφαση, το χειροκρότησα, το θεωρώ αναγκαίο – και να τονίσω, το θεωρούν αναγκαίο αυτό όλες οι χώρες της νότιας πλευράς της Ευρώπης, αυτές που έχουν και τα μεγαλύτερα προβλήματα αλλά οι οποίες θέλουν ακριβώς να αποκτήσουν αυτήν την ανταγωνιστικότητα.
Και το δεύτερο που θα έλεγα είναι ότι, εκτός από τις επενδύσεις και την ανταγωνιστικότητα, ο δεύτερος τρόπος είναι να παραμείνουμε σε αυτήν την σφαίρα, σταθερά, της αξιοπιστίας για την Ελλάδα που κατορθώσαμε να κερδίσουμε μετά από πάρα πολύ καιρό και με μεγάλες δυσκολίες, πιστέψτε με. Πρέπει να υπάρχει άγκυρα αξιοπιστίας και στο εξωτερικό και στο εσωτερικό. Αυτά που λέμε να τα κάνουμε, αλλιώς να μην τα λέμε. Και αυτά που κάνουμε, να τα κάνουμε σωστά, ώστε να μείνουν και για αύριο. Γιατί τίποτα από αυτά που χτίζουμε σήμερα δεν είναι για εμάς. Είναι για τα παιδιά μας.
Πιστεύω ότι αν πετύχουμε και τα δύο αυτά, η Ελλάδα δεν έχει τίποτα να φοβάται. Αν δεν τα πετύχουμε, τότε οι θυσίες θα πάνε χαμένες. Εμείς παλεύουμε και για τα δύο. Και αυτό είναι, αν θέλετε, το γενικό περίγραμμα της στρατηγικής μας.
Όμως, ο «διάβολος κρύβεται στη λεπτομέρεια». Και τα πάντα κρίνονται επί του συγκεκριμένου. Και γι’ αυτό θέλω να γίνω και εγώ πιο συγκεκριμένος. Πρώτο πρόβλημα και βασικό ρόλο στην πολιτική μας αυτήν τη στιγμή, ακριβώς λόγω ανεργίας, έχουν οι δύο κατευθυντήριοι άξονες που λέγονται ρευστότητα και αύξηση της επιχειρηματικότητας.
Η ρευστότητα είναι το αίμα της οικονομίας. Και αγωνιζόμαστε κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες για να πληρωθούν αυτές οι προϋποθέσεις για ρευστότητα. Πρώτον, με την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού μας συστήματος, που με την ολοκλήρωσή της, της ανακεφαλαιοποιήσεως, θα εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των τραπεζών. Δεύτερον, με την εμπιστοσύνη που αποκαθίσταται και μεγαλώνει το ρεύμα επιστροφής των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες. Αυτό έχει, ήδη ξεκινήσει. Τα τελευταία στοιχεία που έχω είναι ότι είμαστε γύρω στα 135 δισ., όταν ανέλαβε αυτή η κυβέρνηση, καταθέσεων, και αυτή τη στιγμή, πλησιάζουμε τα 170. Αυτό είναι μία ψήφος εμπιστοσύνης που πρέπει να συνεχιστεί. Και, τρίτον, ρευστότητα με το να ξεχρεώσει το Κράτος εκείνα τα οποία οφείλει προς τους πολίτες του. Είναι αυτά που λέμε - τα “arrears” τα λένε στη γλώσσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - και στη δική μας είναι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τους ιδιώτες.
Πρέπει να ξέρετε ότι από το 2010 και μετά συσσωρεύτηκαν, Antonio, συσσωρεύτηκαν από το 2010 και μετά 9,6 δισ. ευρώ σε υποχρεώσεις του Κράτους προς τον ιδιώτη, τη στιγμή που το κράτος προσπαθούσε να είναι αυστηρό προς τον ιδιώτη. Πώς να είσαι αυστηρός όταν είσαι άδικος και του χρωστάς και δεν τον πληρώνεις και του ζητάς εκείνου να πληρώσει; Αυτή, λοιπόν, η προσπάθεια έχει ξεκινήσει τον τελευταίο μήνα με ένα τμήμα των χρημάτων του δανείου που πήραμε, αποπληρώνουμε αυτές τις υποχρεώσεις. Όποιος από εσάς έχει σχέση με φαρμακευτικές εταιρείες θα γνωρίζει το ύψος των ποσών, το τεράστιο, που - για παράδειγμα το λέω – χρωστούσαμε σε αυτές. Αλλά και σε ιδιώτες, αλλά και για το εφάπαξ του δημοσίου υπαλλήλου, για τις επιστροφές του ΦΠΑ. Χρήματα αναγκαία που τώρα δίνονται.
Γι’ αυτό το λόγο, πιστεύω ότι η ρευστότητα έχει αρχίσει σιγά – σιγά να αποκαθίσταται και πρέπει για αυτό το λόγο να υπάρξουν δάνεια για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Αλλά και άλλες, γενικά, υποστηρικτικές διαδικασίες προς τις επιχειρήσεις, που δίνουν αυτές τις ανάσες στην αγορά. Και κυρίως στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ιδιαίτερα, εκείνους που έχουν υψηλό βαθμό εξειδίκευσης και εξωστρέφεια.
Και θα έλεγα από την άλλη, τέτοιες επιχειρήσεις δεν απαιτούν και τεράστια κεφάλαια, αλλά στηρίζονται κυρίως στην κατάρτιση, στη γνώση, στη φαντασία των ανθρώπων που τις τρέχουν. Και δεν σας κρύβω ότι προ ημερών, μαζί με μία ομάδα νέων ανθρώπων που κάνουμε τις νεοφυείς ελληνικές επιχειρήσεις, μου δόθηκε η ευκαιρία να καταλάβω ακριβώς το βαθμό αυτής της φαντασίας που υπάρχει ανάμεσα στα νέα παιδιά και των δυνατοτήτων που τους ανοίγονται για να κατακτήσουν αγορές, ιδιαίτερα σχετικές όχι τόσο με ένταση κεφαλαίου ή με ένταση εργασίας, όσο με ένταση γνώσης, που πράγματι τις κατακτούν. Και βλέπετε διεισδύσεις μικρών, άγνωστων ελληνικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό με εξαγωγές που είναι, πραγματικά, να τις θαυμάζει κανείς.
Η Ελλάδα θα έλεγα ότι είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη αναλογία επιχειρήσεων, σε σχέση με τον πληθυσμό της προς την υπόλοιπη Ευρώπη. Έτσι, η συμφωνία που έχουμε με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων έρχεται τώρα να στηρίξει τις επιχειρήσεις αυτές με 1,44 δισ., εκ των οποίων το 1 δισ. αν δεν κάνω λάθος θα είναι εντός του 2013. Αυτά είναι χρήματα που ήδη δίνονται και δημιουργείται ένα ειδικό πρόγραμμα παρακολούθησης αυτών των ροών των χρηματοδοτήσεων. Και δημιουργούμε μαζί με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ένα τέτοιο σύστημα, γιατί; Για να ξέρουμε ότι πράγματι τα χρήματα πάνε τελικά στην Αγορά, στους πραγματικούς δικαιούχους, σε αυτό που λέμε την πραγματική οικονομία.
Ταυτόχρονα, επειδή παράλληλος στόχος είναι η διευκόλυνση του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου, στηριζόμενοι επίσης σε μια συμφωνία που έχουμε με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ξεκινάμε με βάση την τελευταία διαβεβαίωση της Τράπεζας, στα τέλη Απριλίου ένα πρόγραμμα παροχής εγγυήσεων, που ανακυκλούμενες θα φτάνουν το χρόνο στο 1,5 δις προς τις επιχειρήσεις. Γιατί; Για τις διεθνείς εμπορικές τους συναλλαγές. Κι έτσι θα αντιμετωπιστεί ένα άλλο πρόβλημα που υπάρχει σήμερα- και το ξέρετε- γιατί πρέπει να στηριχθούν οι εξαγωγικές δραστηριότητες μας.
Παράλληλα το ΕΤΕΑΜ ξεκινά από την πλευρά του την στήριξη των μικρομεσαίων με το πρόγραμμα «Επιχειρηματική Επανεκκίνηση», στο οποίο έχουν συμβληθεί 14 μεγάλες και μικρές τράπεζες διαθέτοντας στην αγορά 450 εκατ. για κεφάλαια κίνησης με επιτόκιο κάτω του 5%. Το ΕΤΕΑΜ, επίσης, συμβάλλει με ένα άλλο πρόγραμμα δανειοδοτήσεις ύψους 316 εκατ. ευρώ στην παροχή επενδυτικών δανείων για στοχευμένες δραστηριότητες και σε αυτό το πρόγραμμα συνεργάζονται πέντε τράπεζες. Και πέραν αυτών, το ΕΤΕΑΜ έχει θέσει σε εφαρμογή πρόγραμμα για την έκδοση εγγυητικών επιστολών ύψους 90 εκατ. ευρώ, για τη διευκόλυνση, δηλαδή της έκδοσης τους από τις τράπεζες, που όλοι γνωρίζουμε είναι ένα άλλο τεράστιο πρόβλημα που για πολύ καιρό δυστυχώς είχε δημιουργηθεί.
Κι ακόμα με το Ταμείο Εγγυοδοσίας που ξεκινάμε με ένα κεφάλαιο 50 εκατ. ευρώ μπορούμε να παράσχουμε εγγυήσεις ύψους 150 εκατ. ευρώ για δάνεια επενδυτικού σκοπού και κεφαλαίου κίνησης. Οι συμβάσεις με τις τράπεζες υπογράφονται και σε λίγες μέρες- υποθέτω ότι σε λίγες μέρες πραγματικά- αναμένουμε την ενεργοποίηση αυτού του Ταμείου. Όλα αυτά συμπυκνώνονται σε ενέσεις ρευστότητας μέσω του ΕΤΕΑ ύψους 1 δις για τις μικρομεσαίες και σε φάση τελικής προετοιμασίας είναι και, από την πλευρά του ΕΤΕΑ πάντοτε, το Ταμείο Νήσων και το Ταμείο Αγροτικής επιχειρηματικότητας, που κ. υπουργέ της Γεωργίας το είχαμε αφήσει χρόνια απέξω.
Και οι δράσεις αυτές είτε ξεκίνησαν πρόσφατα είτε ξεκινούν αμέσως και κάνουμε ό,τι μπορούμε στις δύσκολες συνθήκες να απαλύνουμε το πρόβλημα, με ιδέες καινοτόμες και με προοπτικές καταπληκτικές, όπως εκείνες που ανέφερε προηγουμένως ο υπουργός Γεωργίας. Κατάγομαι από μια τέτοια περιοχή αγροτική, εκλέγομαι εκεί από το ’77 και σας λέω πραγματικά ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του νέου του αγρότη που θέλει να ξεκινήσει είναι όταν κάνει το ερώτημα «Τι να βάλω;», «Τι να φυτέψω;», «Τι να σπείρω;», «Τι προοπτική μου δίνεις γι’ αυτό;», «Τι ζήτηση υπάρχει παγκοσμίως, στην Ευρώπη ή στον κόσμο;», «Τι μου λες, να μπω;», «Τι ρίσκο παίρνω;» αυτή η επαφή με κάποιον που μπορεί να του προσφέρει αυτή τη γνώση, όχι γνώμη, γνώση, είναι πραγματικά το κυρίαρχο πρόβλημα του. Δεν μπορεί να του το δώσει ούτε η οικογένεια του ούτε κάποιος γεωπόνος, ο οποίος έχει μείνει τα τελευταία 30 χρόνια στην ίδια περιοχή. Και γι΄ αυτό χρειαζόμαστε αυτή την επαφή την άμεση κυρίως με τους νέους αγρότες. Φυσικά, υπάρχει το ΕΣΠΑ, που λόγω της δημοσιονομικής κατάστασης είναι ο πυλώνας ο αναπτυξιακός κατεξοχήν στην οικονομία.
Σε ό,τι αφορά τη ρευστότητα, έχει ήδη προκηρυχθεί το πρόγραμμα για την ενίσχυση των μικρομεσαίων στο εμπόριο, στη μεταποίηση, στον τουρισμό και στις υπηρεσίες μέσω των ΠΕΠ, που είναι 456 εκατ. ευρώ από πλευράς δημόσιας χρηματοδότησης. Και είναι, επίσης, σε εξέλιξη το πρόγραμμα «ICT Four Growth» για τις επιχειρήσεις πληροφορικής ή για τις επιχειρήσεις που θέλουν να βάλουν την πληροφορική στις δικές τους δραστηριότητες, που είναι ύψους 120 εκατ. ευρώ. Και ακολουθεί ένα ειδικό πρόγραμμα για το λιανεμπόριο από τις δράσεις της ψηφιακής σύγκλισης. Αυτά ως προς τις δράσεις που κάνουμε για τη στόχευση της ρευστότητας.
Επιχειρούμε να κάνουμε κάθε κίνηση που το επιτρέπουν οι συνθήκες, γιατί ξέρουμε ακριβώς πόσο ζωτικής σημασίας είναι αυτό το οξυγόνο, αυτό το αίμα για τις επιχειρήσεις.
Κι έρχομαι αμέσως στο δεύτερο άξονα της προσπάθειας μας, που είναι η απενοχοποίηση των επιχειρηματιών, της επιχειρηματικότητας και η ανταγωνιστικότητα. Εγώ δεν το κρύβω, να σας πω, το φωνάζω, η λέξη επιχειρηματίας, η λέξη ανταγωνιστικότητα μέχρι προ ολίγου καιρού ήταν απαγορευμένες λέξεις σε αυτό τον τόπο. Κι εδώ βάζουμε στην κορυφή των αναγκαίων λέξεων, που πρέπει όλοι να τις επαναλαμβάνουν παντού, τη λέξη «ναι» στη επιχειρηματικότητα, «ναι» στην ανταγωνιστικότητα, «ναι» στον επιχειρηματία. Κι αυτό πρέπει να επαναλαμβάνεται διαρκώς από όλους, γιατί μόνο μέσα από την ιδιωτική πρωτοβουλία θα μπορέσουμε να βγούμε από αυτή την κρίση. Κι όχι μόνο επειδή θα βγούμε από την κρίση. Και μετά την κρίση. Αυτό είναι το σωστό μοντέλο, που παράγει ανταγωνιστικότητα, παράγει τα προϊόντα εκείνα που η κάθε χώρα μπορεί να έχει στα συγκριτικά της πλεονεκτήματα.
Επί δεκαετίες υπήρχε μια αυθαιρεσία μιας ανεξέλεγκτης γραφειοκρατίας, μιας ασύδοτης, αν θέλετε, ακόμα και- θα το πω κι αυτό- συντεχνιακής νοοτροπίας, που έπνιγαν την επιχειρηματικότητα και βύθιζαν την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας. Αυτό αλλάζει. Και αντιμετωπίζουμε αυτές τις στρεβλώσεις σε όλα τα επίπεδα. Στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, στην αγορά εργασίας, στην προσπάθεια εξάλειψης της γραφειοκρατίας με πρωτοβουλίες, όπως είναι ο καινούργιος επενδυτικός νόμος. Πραγματικά, θα παρακαλούσα τον καθένα από εσάς να μπει στο διαδίκτυο και να τον διαβάσει. Να διαβάσει την πρόταση που κάνουμε. Θα δείτε τελείως καινοτόμες ιδέες από αυτές που όταν μαζί με τον καθένα σας συζητάμε σε κάποια ταβέρνα ή έξω ή τα λέμε μεταξύ μας, λέτε «Γιατί δεν κάνετε αυτό;». Τώρα το έχουμε κάνει και είναι χρήσιμο να το γνωρίζετε.
Πιστεύω ότι μόνο με τέτοια μέτρα και παράλληλα με την παιδεία που δίνει μόρφωση στα νέα παιδιά, μπορούμε πραγματικά να φτιάξουμε την Ελλάδα που θέλουμε. Και, εν πάση περιπτώσει, να υπάρχει μόνιμα ένα συμβόλαιο κοινωνικό, πραγματικό όμως, μεταξύ της κοινωνίας, των ανθρώπων δηλαδή που θέλουν να δημιουργήσουν, και της ελληνικής πολιτείας.
Θέλω να σας πω για ορισμένα σημαντικά βήματα που κάναμε. Προχωράμε σε 25 παρεμβάσεις. Αναφέρθηκε σε αυτό προηγουμένως ο Antonio Tajani. 25 παρεμβάσεις για την απλοποίηση των διαδικασιών στις εξαγωγές, με στόχο τη μείωση του χρόνου και του κόστους των εξαγωγών κατά 50% και 20% αντίστοιχα. Μειώσαμε το ελάχιστο κεφάλαιο ίδρυσης ΑΕ και ΕΠΕ, θεσμοθετήσαμε τα προτυποποιημένα καταστατικά και κυρίως τη διευκόλυνση δεύτερης ευκαιρίας για τους επιχειρηματίες. Γιατί υπήρχε εδώ κι αυτή η λαθεμένη στρεβλή κοινωνική αντίληψη, ότι κάποιος ο οποίος δεν πάει καλά στην πρώτη του επιχείρηση- πέφτει έξω να το πούμε έτσι- είναι εξ ορισμού καταδικασμένος για το υπόλοιπο της ζωής του. Δεν είναι έτσι! Και ελάχιστη ιστορία να διαβάσει κανένας των μεγάλων επιχειρηματικών πρωτοβουλιών, που αναλήφθηκαν παγκοσμίως και ανθρώπων που πραγματικά τους βγάζουν σήμερα όλοι το καπέλο, θα δείτε ότι στην πρώτη φάση της ζωής τους, πάρα πολλές φορές είχαν αποτύχει πλήρως σε αυτό που είχαν προσπαθήσει. Και θα ήταν η δευτέρα πλάνη χείρων της πρώτης να ξεκινούσαμε και πάλι ασπαζόμενοι μια τέτοια στρεβλή άποψη και νοοτροπία.
Υιοθετήσαμε μετά νέες απλούστερες αγορανομικές και υγειονομικές διατάξεις, ώστε περισσότερες επιχειρήσεις να πωλούν προϊόντα τους σε περισσότερα σημεία, ενισχύοντας έτσι τον ανταγωνισμό, και καταργήσαμε τα τελευταία εμπόδια, ώστε να είναι πλήρως απελευθερωμένη η αγορά που αφορά τα φορτηγά μικρού και μεσαίου τονάζ. Φέρνουμε τον νέο επενδυτικό νόμο που σας είπα πριν. Τι χτυπάει; Γραφειοκρατία. Τι φέρνει; Ταχύτητα και διαφάνεια. Ο νέος νόμος αυτός δημιουργεί μια κεντρική αδειοδοτική αρχή για τις στρατηγικές και τις ιδιωτικές επενδύσεις, το έχω πει στα αγγλικά και το λέω στους ξένους που έρχονται, θέλω η Ελλάδα να γίνει από χώρα «red tape» σε χώρα «red carpet» προς τον επιχειρηματία. Αυτό θα πει φιλική διάθεση και διευκόλυνση για την επιχείρηση του καθενός. Έχουμε σε εξέλιξη ένα ευρύτατο πλαίσιο, όπως ξέρετε, αποκρατικοποιήσεων που θα εξασφαλίσει νέες θέσεις εργασίας και θα δώσει νέα ώθηση στην οικονομία και νέα ανάκαμψη πιστεύω, επιστροφή στην ανάκαμψη. Και σε κάθε περίπτωση, συνεχίζουμε και με ένα συγκεκριμένο προγραμματισμό διεθνείς συνεργασίες, όπως κάναμε με την Παγκόσμια Τράπεζα και τον ΟΟΣΑ, για να απελευθερώσουμε κι άλλους τομείς της αγοράς, να αρθούν εμπόδια εισόδου, να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός και σε λίγο χρονικό διάστημα. Με δυο λόγια, προσπάθεια να γίνει η ελληνική οικονομία ανταγωνιστική, εξωστρεφής, φιλική προς τον επιχειρηματία. Και σε αυτή την προσπάθεια εντάσσεται και η αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος που προετοιμάζουμε για τον Ιούνιο.
Τέσσερα σημεία μόνο να πω, εν είδει τίτλων: απλούστερο σύστημα, αυστηρότερες τιμωρίες σε εκείνους που επιμένουν να φοροδιαφεύγουν, εκτεταμένη χρήση της τεχνολογίας, ώστε να γίνονται αυτόματα επαληθεύσεις. Και ο προσωπικός μου στόχος πάντα είναι- και δεν αλλάζει αυτή η φιλοσοφία μου- ότι πρέπει να υπάρχουν χαμηλότεροι συντελεστές για να έχουν κίνητρο και οι φορολογούμενοι και οι επιχειρήσεις να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους. Δεν το κρύβω ότι ήμουν πάντοτε υπέρ του 15% ενός ενιαίου flat rate tax. Δεν πρέπει, δηλαδή, η φορολογία να πλήττει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Και να το πω ακόμα πιο απλά και πρακτικά, δεν μπορεί σε μια χώρα που έχει υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, δεν μπορεί να υπάρχει από τους έξω προσδοκία ότι θα γίνουν εδώ πέρα οι τεράστιες επενδύσεις, όταν δίπλα μας η Τουρκία ή η Βουλγαρία ή όλες οι άλλες χώρες οι ανταγωνιστικές έχουν στο μισό τους δικούς τους φορολογικούς συντελεστές. Δεν γίνεται. Εξ ορισμού δεν γίνεται, ό,τι και να κάνω, όσο και να μειωθούν τα άλλα τα κόστη μου, δεν γίνεται. Και γι’ αυτό πρέπει εκεί να είναι ο προσανατολισμός μας.
Δεν μπορώ να πω ότι ένα δίκαιο κι ένα καθαρό κι ένα αναπτυξιακό απόλυτα φορολογικό σύστημα αυτή την ώρα της κρίσης μπορώ εγώ να το υποσχεθώ να γίνει αμέσως. Δεν μπορώ, δεν το κάνω ποτέ, δεν μπορώ εγώ να πω ψέματα. Αλλά αυτό που μπορώ να πω είναι ότι προτεραιότητα είναι, σε αυτή τη στιγμή, να σταθεροποιήσουμε υψηλά δημοσιονομικά πλεονάσματα για τον επόμενο χρόνο, γιατί όσο πετυχαίνουμε την ανάκαμψη τόσο πιο γρήγορα θα βγαίνουμε από την κρίση. Κι όσο καθιστούμε αξιόπιστο το φορολογικό σύστημα και θα πιάνουμε τους στόχους μας τόσο θα μπορούμε και να κατεβάζουμε τους συντελεστές. Το λέω αυτές τις μέρες κυρίως, που υπάρχουν συναντήσεις με την τρόικα και αντιλαμβάνεστε ότι ζούμε σε ώρες αναταράξεων. Αλλά εν πάση περιπτώσει ζούμε σε μια διεθνοποιημένη αγορά, έντονα ανταγωνιστική αγορά και ο στόχος είναι η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, δηλαδή η κοινωνική συνοχή και ανάπτυξη λέω εγώ, να εξαρτάται άμεσα από τη δυνατότητα αξιοποίησης των επιχειρηματικών ευκαιριών που υπάρχουν. Και ειδικά, μάλιστα, το λέω σήμερα που τόσο λόγω της ύφεσης στην Ευρώπη όσο και λόγω των μεγάλων καινούργιων προκλήσεων στη διεθνή οικονομία, οφείλουμε αυτές τις δυνάμεις μας να τις συνδυάσουμε. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει, φίλες και φίλοι, με εσωστρέφεια. Μόνο με τη συνεργασία και την αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων και των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων. Γι’ αυτό και αυτές οι πρωτοβουλίες, όπως η σημερινή, φέρνουν πιο κοντά τους ανθρώπους της επιχειρηματικής μας κοινότητας. Φέρνουν πιο κοντά σε μας φίλους ξένους, που έχουμε την τιμή να παρίστανται ανάμεσα μας και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό. Μας δίνουν νέα προοπτική.
Σε ό,τι, λοιπόν, αφορά την Ελλάδα και την ελληνική κυβέρνηση εργαζόμαστε και θα συνεχίσουμε προς αυτή την κατεύθυνση να εργαζόμαστε για να δημιουργήσουμε το αναγκαίο, δυνατό, φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον και την προώθηση των επιχειρηματικών συνεργασιών πάνω στο οποίο βασίζεται και η σημερινή και η αυριανή σας συνάντηση. Που επιτρέπει, δηλαδή, στους ανθρώπους της αγοράς να πάρουν το ρίσκο, να είναι τολμηροί, να κάνουν πράξη τις ιδέες τους. Αυτό τελικά δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας και δημιουργεί πλούτο.
Θέλω, λοιπόν, πραγματικά να ευχαριστήσω τον καθένα από εσάς ξεχωριστά για την παρουσία σας εδώ σήμερα. Να σας πω ότι εύχομαι από καρδιάς η εκδήλωση αυτή να συμβάλλει αποφασιστικά στη μάχη που δίνουμε όλοι μας για ανάκαμψη, για ανάπτυξη και για μια καλύτερη προοπτική για το μέλλον των παιδιών μας.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.