* Έχετε δίκιο και όρθιοι είμαστε και γαλάζιοι είμαστε και αποφασισμένοι είμαστε και νικητές θα είμαστε, σύντομα στις εκλογές που έρχονται. Θέλω να σας συγχαρώ από καρδιάς για τα αποτελέσματα. Μας δώσατε χαρά και ζωγραφίσατε τη νίκη, από την Αθήνα μέχρι την επαρχία ολόκληρη. Θέλω να σας ευχαριστήσω εκ μέρους της παράταξης. Επειδή εσείς εκφράζετε τον κόσμο της αγοράς, που σήμερα τόσο πολύ δοκιμάζεται, θέλω να πω ότι πρώτη προτεραιότητά μου είναι να σωθούν οι επιχειρήσεις που πλήγηκαν από τους βανδάλους την περασμένη Κυριακή. Να δοθούν άμεσα οι αποζημιώσεις. Να ανοίξουν τα μαγαζιά. Να μην υπάρξουν και πάλι άνεργοι. Όχι όπως έγινε την προηγούμενη φορά, όταν οι αποζημιώσεις καθυστέρησαν σχεδόν δύο χρόνια, και κάποιες φορές δεν έφτασαν και ποτέ.
* Να σας επαναλάβω και μιαν άλλη δέσμευσή μου, μιαν άλλη προτεραιότητά μου, που δεν είναι επίκαιρη μόνο σήμερα. Είναι πάντα επίκαιρη. Και είμαι υποχρεωμένος να τη θυμίζω συνεχώς. Να χτυπηθεί στη ρίζα του παραεμπόριο. Έχουμε πει ότι κηρύσσουμε πόλεμο στο παραεμπόριο, που είναι καταστροφή για την αγορά. Και για τους εμπόρους που υφίστανται τον αθέμιτο ανταγωνισμό έξω από τα μαγαζιά τους. Και για το κοινό που του προσφέρονται προϊόντα μαϊμούδες. Και για το κράτος που χάνει τεράστια έσοδα.
* Στα οικονομικά τώρα: Ξέρετε ότι από την αρχή με τη συνταγή που επιβλήθηκε εγώ διαφώνησα ανοιχτά. Όχι γιατί δεν ήθελα προφανώς να μειωθεί το έλλειμμα, αλλά με περιστολή πραγματικά του σπάταλου κράτους και όχι με οριζόντιες περικοπές παντού τραβώντας μια γραμμή σε όλους, που απλά έφεραν τη μεγαλύτερη ύφεση που έχει γνωρίσει τα τελευταία χρόνια οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα.
-- Ήθελα να ελεγχθεί το χρέος. Αλλά προειδοποίησα ότι με τις υφεσιακές πολιτικές θα εκτοξευθεί το χρέος. Όπως και έγινε.
-- Ήθελα να προχωρήσουν οι διαρθρωτικές αλλαγές που φέρνουν την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και οι αποκρατικοποιήσεις που επιτρέπουν τη μείωση του χρέους. Καθώς και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, που παραμένει για δεκαετίες ανεκμετάλλευτη.
* Αλλά διαφώνησα σ’ ένα πράγμα. Η προτεραιότητα της Ανάκαμψης. Χωρίς την οποία τίποτα από τα προηγούμενα δεν μπορούσαν να γίνουν όλα τα άλλα.
* Ξέρετε ότι σε αυτή τη διαφωνία μας δικαιωθήκαμε. Και τώρα όλοι λένε το ίδιο πράγμα και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Και ακούω καμιά φορά από τηλεοράσεως εκείνους οι οποίοι μέχρι πριν λίγους μήνες μας καυτηρίαζαν για αυτή τη δική μας επιλογή να έρχονται τώρα και να κάνουν τους υπέρμαχους της ανάπτυξης και της ανάκαμψης σε πρώτη φάση στον τόπο. Το λένε, όμως, και στο εξωτερικό, γιατί γνωρίζουν την τεράστια ύφεση που έχει προκληθεί. Χθες, έκλεισε το στοιχείο της ύφεσης για το 2011 επίσης, 6,8, -7%. Απίστευτο νούμερο για ένα κράτος που ανήκει στην Ευρώπη και την Ευρωζώνη.
* Την ίδια θέση έχω και σήμερα. Αλλά δεν είχα το δικαίωμα να αφήσουμε τη χώρα μας να καταρρεύσει.
* Είπα ναι στη Συμφωνία γιατί παρέχει κάτι που δεν παρείχε η προηγούμενη. Άμεσο κόψιμο του χρέους. Άμεση περιστολή του χρέους. Δηλαδή, σωτηρία για τη ρευστότητα, που τόσο έχουν ανάγκη οι αγορές και αποτροπή της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας. Τους λέγαμε από εδώ που ξεκινάτε, όταν ξεκίνησε το μνημόνιο, το προβλέπετε, θα πέφτει, θα κατρακυλάει συνέχεια η χώρα. Μας λέγανε δεν είναι έτσι, οι προβλέψεις του κ. Σαμαρά, της Νέας Δημοκρατίας, είστε λάθος. Κάθε μήνα δικαιωνόμαστε. Έπεσε, έπεσε, έπεσε. Φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού. Δεν έπρεπε κανείς να κλωτσήσει τη χώρα μας στο γκρεμό. Έπρεπε να μπορέσει να κόψει αυτό χρέος, όπως γίνεται με το PSI , ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε την αναγκαία στροφή και από εκεί και πέρα και με αυτά τα μέτρα, αλλά κυρίως και με το δικαίωμα της ανάκαμψης, να γυρίσουμε και να απομακρυνθούμε οριστικά από τον γκρεμό. Αυτή είναι η θέση μας.
Γι’ αυτό και θέλω να μετριαστούν πάση θυσία οι υφεσιακές αυτές πολιτικές του νέου προγράμματος. Αφήστε που διαπραγματεύσεις σοβαρές δεν είχαν γίνει. Υπέγραφαν ουσιαστικά εκείνο που τους έφερναν. Κάποιες φορές μάλιστα, χωρίς καν να τα διαβάσουν οι ίδιοι, όπως δικοί τους υπουργοί δημόσια το έχουν παραδεχτεί.
* Είπα ναι, λοιπόν, για τρεις λόγους:
--Γιατί τώρα οι συνθήκες άλλαξαν και το χρέος μας έτσι μπορεί να γίνει βιώσιμο. Γιατί το 2009 ήταν υψηλό μεν, αλλά ήταν βιώσιμο. Μπορούσαμε να βγαίνουμε στις αγορές και να δανειστούμε με τα ομόλογά μας. Τώρα πια δεν μπορούμε.
-- Γιατί τώρα μας προσφέρουν μεγάλη ανακούφιση από το κούρεμα του χρέους, μας διαγράφουν 85 δισεκατομμύρια περίπου. Το 2010 δεν υπήρχε διαγραφή χρέους.
-- Τώρα μπορούμε να μετριάσουμε την ύφεση. Και να ξεκινήσουμε κάποια πρώτα σκιρτήματα ανάκαμψης. Κι αυτό μπορεί να γίνει με τροποποιήσεις στο μίγμα πολιτικής, ώστε να αρχίσει – επιτέλους - η ανάκαμψη. Αυτό έχουν αρχίσει πια να το καταλαβαίνουν, όλο και περισσότεροι, όχι μόνο οι ντόπιοι, αλλά κι εκτός Ελλάδας. Γι’ αυτό και στη Νέα Δημοκρατία αυτό που κάναμε ήταν σωτηρία με υπευθυνότητα που δείχνει ακριβώς ότι αυτή η Παράταξη είναι σκαρί φτιαγμένο για δύσκολες θάλασσες κι αυτή την απόφαση έπρεπε να πάρω.
* Το 2010 βλέπαμε μπροστά όταν λέγαμε ΟΧΙ στη λάθος συνταγή.
--Αλλά και σήμερα βλέπουμε μπροστά, όταν λέμε ότι το κούρεμα του χρέους στις σημερινές συνθήκες μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για μια πορεία ανάκαμψης. Φτάνει να δώσουμε την προτεραιότητα στην Ανάκαμψη. Πράγμα που δεν έχω σταματήσει να φωνάζω και δεν παύω να επιδιώκω. Η προτεραιότητα στην Ανάκαμψη ήταν και παραμένει η κεντρική και σταθερή κατεύθυνση της δικής μου οικονομικής φιλοσοφίας και πολιτικής. Γιατί είναι και η μόνη που μπορεί να διασώσει το άλλο μεγάλο ζητούμενο, που είναι η κοινωνική συνοχή στον τόπο.
Χωρίς αυτά τα δύο – προτεραιότητα στην Ανάκαμψη και κοινωνική συνοχή -η Ελλάδα δεν μπορεί να ορθοποδήσει παρά τις όποιες θυσίες.
Και αν δώσουμε προτεραιότητα στην Ανάκαμψη, αν διαφυλάξουμε την κοινωνική συνοχή, τότε οι θυσίες θα πιάσουν τόπο, δεν θα πάνε χαμένες.
Και ένα τελευταίο σημείο: Άμεση προσφυγή στις κάλπες. Εκλογές, για να υπάρξει ομαλότητα στον τόπο. Οι εκλογές λειτουργούν απελευθερωτικά και καταπραϋντικά. Απελευθερωτικά για το λαό και τους ανθρώπους. Μετά το PSI θα γίνουν άμεσα εκλογές σε κλίμα ομαλότητας και για να αποκατασταθεί πλήρως το δικαίωμα της ελπίδας στον Ελληνικό λαό. Διαφορετικά θα πάμε σε ακυβερνησία.
Προϋπόθεση για να αρχίσουμε και πάλι να ελπίζουμε, είναι να υπάρξει μια κυβέρνηση με νωπή και ισχυρή με λαϊκή εντολή δυνατή, με λαϊκή δηλαδή νομιμοποίηση, δημοκρατική νομιμοποίηση.
Τρία πράγματα λοιπόν: Ανάκαμψη - Κοινωνική Συνοχή - και άμεσες εκλογές!
Αυτό το λέω παντού, το λέω και στους δανειστές μας.
Κι είμαι σίγουρος ότι, με τη δική σας βοήθεια και τη δική σας στήριξη, πολύ σύντομα θα αρχίσουν να το καταλαβαίνουν όλοι.
Θέλω να σας ευχαριστήσω από καρδιάς. Είναι τιμή που είμαστε όλοι μαζί σήμερα, εδώ σε αυτές τις ώρες τις δύσκολες για τον τόπο. Περιμένω από τον καθένα από σας να κάνει το επιπλέον χιλιόμετρο διαδρομής, αγώνα, από τους αγώνες αυτούς που ξέρετε εσείς καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο. Είναι τιμή που είναι τόσο σημαντικοί άνθρωποι ανάμεσά μας και πάλι καλό αγώνα, καλή δύναμη και χίλια ευχαριστώ.
* Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κοινωνική αδικία, μεγαλύτερη παράλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος, από το να παραδίδεται η πόλη αφύλακτη στους βανδάλους και στους εγκληματίες. Αυτό θα σταματήσει και τους το είπα. Και γνωρίζω ότι αυτό έχει προσωπικό κόστος σε μένα. Ήδη, βλέπω τις αντιδράσεις. Δε με ενδιαφέρουν. Θα έρθει η στιγμή που εγώ θα τους τις κατεβάσω τις κουκούλες. Η αποκατάσταση της τάξης και της δημοκρατικής νομιμότητας είναι απόλυτη προτεραιότητα για τη Νέα Δημοκρατία. Αυτά που συμβαίνουν, όλα αυτά τα χρόνια, πρέπει να σταματήσουν πια οριστικά.
* Να σας επαναλάβω και μιαν άλλη δέσμευσή μου, μιαν άλλη προτεραιότητά μου, που δεν είναι επίκαιρη μόνο σήμερα. Είναι πάντα επίκαιρη. Και είμαι υποχρεωμένος να τη θυμίζω συνεχώς. Να χτυπηθεί στη ρίζα του παραεμπόριο. Έχουμε πει ότι κηρύσσουμε πόλεμο στο παραεμπόριο, που είναι καταστροφή για την αγορά. Και για τους εμπόρους που υφίστανται τον αθέμιτο ανταγωνισμό έξω από τα μαγαζιά τους. Και για το κοινό που του προσφέρονται προϊόντα μαϊμούδες. Και για το κράτος που χάνει τεράστια έσοδα.
* Στα οικονομικά τώρα: Ξέρετε ότι από την αρχή με τη συνταγή που επιβλήθηκε εγώ διαφώνησα ανοιχτά. Όχι γιατί δεν ήθελα προφανώς να μειωθεί το έλλειμμα, αλλά με περιστολή πραγματικά του σπάταλου κράτους και όχι με οριζόντιες περικοπές παντού τραβώντας μια γραμμή σε όλους, που απλά έφεραν τη μεγαλύτερη ύφεση που έχει γνωρίσει τα τελευταία χρόνια οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα.
-- Ήθελα να ελεγχθεί το χρέος. Αλλά προειδοποίησα ότι με τις υφεσιακές πολιτικές θα εκτοξευθεί το χρέος. Όπως και έγινε.
-- Ήθελα να προχωρήσουν οι διαρθρωτικές αλλαγές που φέρνουν την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και οι αποκρατικοποιήσεις που επιτρέπουν τη μείωση του χρέους. Καθώς και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, που παραμένει για δεκαετίες ανεκμετάλλευτη.
* Αλλά διαφώνησα σ’ ένα πράγμα. Η προτεραιότητα της Ανάκαμψης. Χωρίς την οποία τίποτα από τα προηγούμενα δεν μπορούσαν να γίνουν όλα τα άλλα.
* Ξέρετε ότι σε αυτή τη διαφωνία μας δικαιωθήκαμε. Και τώρα όλοι λένε το ίδιο πράγμα και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Και ακούω καμιά φορά από τηλεοράσεως εκείνους οι οποίοι μέχρι πριν λίγους μήνες μας καυτηρίαζαν για αυτή τη δική μας επιλογή να έρχονται τώρα και να κάνουν τους υπέρμαχους της ανάπτυξης και της ανάκαμψης σε πρώτη φάση στον τόπο. Το λένε, όμως, και στο εξωτερικό, γιατί γνωρίζουν την τεράστια ύφεση που έχει προκληθεί. Χθες, έκλεισε το στοιχείο της ύφεσης για το 2011 επίσης, 6,8, -7%. Απίστευτο νούμερο για ένα κράτος που ανήκει στην Ευρώπη και την Ευρωζώνη.
* Την ίδια θέση έχω και σήμερα. Αλλά δεν είχα το δικαίωμα να αφήσουμε τη χώρα μας να καταρρεύσει.
* Είπα ναι στη Συμφωνία γιατί παρέχει κάτι που δεν παρείχε η προηγούμενη. Άμεσο κόψιμο του χρέους. Άμεση περιστολή του χρέους. Δηλαδή, σωτηρία για τη ρευστότητα, που τόσο έχουν ανάγκη οι αγορές και αποτροπή της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας. Τους λέγαμε από εδώ που ξεκινάτε, όταν ξεκίνησε το μνημόνιο, το προβλέπετε, θα πέφτει, θα κατρακυλάει συνέχεια η χώρα. Μας λέγανε δεν είναι έτσι, οι προβλέψεις του κ. Σαμαρά, της Νέας Δημοκρατίας, είστε λάθος. Κάθε μήνα δικαιωνόμαστε. Έπεσε, έπεσε, έπεσε. Φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού. Δεν έπρεπε κανείς να κλωτσήσει τη χώρα μας στο γκρεμό. Έπρεπε να μπορέσει να κόψει αυτό χρέος, όπως γίνεται με το PSI , ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε την αναγκαία στροφή και από εκεί και πέρα και με αυτά τα μέτρα, αλλά κυρίως και με το δικαίωμα της ανάκαμψης, να γυρίσουμε και να απομακρυνθούμε οριστικά από τον γκρεμό. Αυτή είναι η θέση μας.
Γι’ αυτό και θέλω να μετριαστούν πάση θυσία οι υφεσιακές αυτές πολιτικές του νέου προγράμματος. Αφήστε που διαπραγματεύσεις σοβαρές δεν είχαν γίνει. Υπέγραφαν ουσιαστικά εκείνο που τους έφερναν. Κάποιες φορές μάλιστα, χωρίς καν να τα διαβάσουν οι ίδιοι, όπως δικοί τους υπουργοί δημόσια το έχουν παραδεχτεί.
* Είπα ναι, λοιπόν, για τρεις λόγους:
--Γιατί τώρα οι συνθήκες άλλαξαν και το χρέος μας έτσι μπορεί να γίνει βιώσιμο. Γιατί το 2009 ήταν υψηλό μεν, αλλά ήταν βιώσιμο. Μπορούσαμε να βγαίνουμε στις αγορές και να δανειστούμε με τα ομόλογά μας. Τώρα πια δεν μπορούμε.
-- Γιατί τώρα μας προσφέρουν μεγάλη ανακούφιση από το κούρεμα του χρέους, μας διαγράφουν 85 δισεκατομμύρια περίπου. Το 2010 δεν υπήρχε διαγραφή χρέους.
-- Τώρα μπορούμε να μετριάσουμε την ύφεση. Και να ξεκινήσουμε κάποια πρώτα σκιρτήματα ανάκαμψης. Κι αυτό μπορεί να γίνει με τροποποιήσεις στο μίγμα πολιτικής, ώστε να αρχίσει – επιτέλους - η ανάκαμψη. Αυτό έχουν αρχίσει πια να το καταλαβαίνουν, όλο και περισσότεροι, όχι μόνο οι ντόπιοι, αλλά κι εκτός Ελλάδας. Γι’ αυτό και στη Νέα Δημοκρατία αυτό που κάναμε ήταν σωτηρία με υπευθυνότητα που δείχνει ακριβώς ότι αυτή η Παράταξη είναι σκαρί φτιαγμένο για δύσκολες θάλασσες κι αυτή την απόφαση έπρεπε να πάρω.
* Το 2010 βλέπαμε μπροστά όταν λέγαμε ΟΧΙ στη λάθος συνταγή.
--Αλλά και σήμερα βλέπουμε μπροστά, όταν λέμε ότι το κούρεμα του χρέους στις σημερινές συνθήκες μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για μια πορεία ανάκαμψης. Φτάνει να δώσουμε την προτεραιότητα στην Ανάκαμψη. Πράγμα που δεν έχω σταματήσει να φωνάζω και δεν παύω να επιδιώκω. Η προτεραιότητα στην Ανάκαμψη ήταν και παραμένει η κεντρική και σταθερή κατεύθυνση της δικής μου οικονομικής φιλοσοφίας και πολιτικής. Γιατί είναι και η μόνη που μπορεί να διασώσει το άλλο μεγάλο ζητούμενο, που είναι η κοινωνική συνοχή στον τόπο.
Χωρίς αυτά τα δύο – προτεραιότητα στην Ανάκαμψη και κοινωνική συνοχή -η Ελλάδα δεν μπορεί να ορθοποδήσει παρά τις όποιες θυσίες.
Και αν δώσουμε προτεραιότητα στην Ανάκαμψη, αν διαφυλάξουμε την κοινωνική συνοχή, τότε οι θυσίες θα πιάσουν τόπο, δεν θα πάνε χαμένες.
Και ένα τελευταίο σημείο: Άμεση προσφυγή στις κάλπες. Εκλογές, για να υπάρξει ομαλότητα στον τόπο. Οι εκλογές λειτουργούν απελευθερωτικά και καταπραϋντικά. Απελευθερωτικά για το λαό και τους ανθρώπους. Μετά το PSI θα γίνουν άμεσα εκλογές σε κλίμα ομαλότητας και για να αποκατασταθεί πλήρως το δικαίωμα της ελπίδας στον Ελληνικό λαό. Διαφορετικά θα πάμε σε ακυβερνησία.
Προϋπόθεση για να αρχίσουμε και πάλι να ελπίζουμε, είναι να υπάρξει μια κυβέρνηση με νωπή και ισχυρή με λαϊκή εντολή δυνατή, με λαϊκή δηλαδή νομιμοποίηση, δημοκρατική νομιμοποίηση.
Τρία πράγματα λοιπόν: Ανάκαμψη - Κοινωνική Συνοχή - και άμεσες εκλογές!
Αυτό το λέω παντού, το λέω και στους δανειστές μας.
Κι είμαι σίγουρος ότι, με τη δική σας βοήθεια και τη δική σας στήριξη, πολύ σύντομα θα αρχίσουν να το καταλαβαίνουν όλοι.
Θέλω να σας ευχαριστήσω από καρδιάς. Είναι τιμή που είμαστε όλοι μαζί σήμερα, εδώ σε αυτές τις ώρες τις δύσκολες για τον τόπο. Περιμένω από τον καθένα από σας να κάνει το επιπλέον χιλιόμετρο διαδρομής, αγώνα, από τους αγώνες αυτούς που ξέρετε εσείς καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο. Είναι τιμή που είναι τόσο σημαντικοί άνθρωποι ανάμεσά μας και πάλι καλό αγώνα, καλή δύναμη και χίλια ευχαριστώ.
* Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κοινωνική αδικία, μεγαλύτερη παράλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος, από το να παραδίδεται η πόλη αφύλακτη στους βανδάλους και στους εγκληματίες. Αυτό θα σταματήσει και τους το είπα. Και γνωρίζω ότι αυτό έχει προσωπικό κόστος σε μένα. Ήδη, βλέπω τις αντιδράσεις. Δε με ενδιαφέρουν. Θα έρθει η στιγμή που εγώ θα τους τις κατεβάσω τις κουκούλες. Η αποκατάσταση της τάξης και της δημοκρατικής νομιμότητας είναι απόλυτη προτεραιότητα για τη Νέα Δημοκρατία. Αυτά που συμβαίνουν, όλα αυτά τα χρόνια, πρέπει να σταματήσουν πια οριστικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.