Σήμερα, συζητάμε τον Προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς, σε συνθήκες έκτακτες, σε συνθήκες κρίσης...
Μιας κρίσης πολλαπλής. Εσωτερικής και Ευρωπαϊκής. Οικονομικής και γεωπολιτικής. Όπου η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα! Ακόμα και τώρα που οι κερδοσκοπικές επιθέσεις χτυπούν άλλες χώρες...
* Μέσα στην Ελλάδα, μια ολόκληρη οικονομική πολιτική που υποτίθεται ότι θα μας διέσωζε από τη χρεοκοπία, έχει καταρρεύσει. Και μας έχει φέρει πιο κοντά στη χρεοκοπία...
Το ότι ήταν λάθος αυτή η πολιτική, εμείς το είπαμε εξ αρχής. Και αποδείχθηκε ότι είχαμε δίκιο. Τώρα το ομολογούν και πολλοί ξένοι, ακόμα και ανώτατοι αξιωματούχοι της Γερμανίας.
* Αλλά και μέσα στην Ευρώπη, αποδείχθηκε ότι επανειλημμένες προσπάθειες να σταθεροποιηθεί το ευρώ μέχρι τώρα απέτυχαν. Και ότι η κρίση του ευρώ δεν οφείλεται μόνο στην κακή δημοσιονομική κατάσταση της ίδιας της Ελλάδας, αλλά και στην αδυναμία της ευρωζώνης να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της.
Κάθε μέρα ακούμε και διαβάζουμε δηλώσεις μεγάλων ευρωπαίων ηγετών του παρελθόντος, όπως ο Σμίτ, ο Κόλ και ο Ντελόρ, αλλά και υψηλόβαθμων στελεχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι δεν φταίνε για την κρίση του ευρώ οι Έλληνες! Κι ότι ήταν λάθος η πολιτική που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα, πολιτική που την παρέλυσε μέσα σε μια μαύρη τρύπα ύφεσης, καθιστώντας το χρέος της μη βιώσιμο.
Από δεκάδες παραδείγματα, σας αναφέρω εδώ μόνο δύο χαρακτηριστικά:
-- Πηγές του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών ομολογούν τώρα ότι το 2010 το πακέτο βοήθειας που μας έδωσαν έπρεπε να είναι μεγαλύτερο! Αν και το σχεδίασαν οι πιο έμπειροι οικονομολόγοι στον κόσμο, όπως λένε οι συνεργάτες του Β. Σόιμπλε, ήταν λάθος!
-- Από την πλευρά του και ο πρώην Πρόεδρος της Κομισιόν, Ρομάνο Πρόντι είναι πολύ πιο απερίφραστος:
«… χάθηκε χρόνος. Έπρεπε η κρίση να λυθεί άμεσα και σιωπηλά. Έπρεπε να λυθεί μέσα σε πέντε λεπτά, ενώ, τελικά, μετατράπηκε σε τραγωδία».
Σας θυμίζει τίποτε αυτό; Θυμάστε τη νέα τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που είχε βγει και διακήρυσσε σε κάθε τόνο, ότι η Ελλάδα μόνο φταίει γιατί είναι «διεφθαρμένη χώρα»;
Σήμερα ο κ. Πρόντι μας λέει ότι ένα μικρό πρόβλημα έγινε απίστευτη τραγωδία!
Όχι μόνο δεν έχουμε αλλάξει απόψεις λοιπόν, αλλά και να θέλαμε θα ήταν αδύνατο! Γιατί σήμερα μας δικαιώνουν πρόσωπα μεγάλου κύρους στην Ευρώπη ή πρόσωπα στην καρδιά των ευρωπαϊκών εξελίξεων.
* Σημειώνουμε ακόμα ότι, πέρα από την Ελληνική κρίση και πέρα από την Ευρώπη ακόμα, στο χώρο της ευρύτερης γειτονιάς μας υπάρχει πρωτοφανής αποσταθεροποίηση καθεστώτων. Στη Βόρειο Αφρική και στη Μέση Ανατολή. Στον Αραβικό κόσμο και πέραν αυτού…
Η κρίση αυτή, γεωπολιτικού χαρακτήρα, ασφαλώς, δεν έχει σχέση με μας. Αλλά συμπίπτει με τη κρίση της Ευρώπης, συμπίπτει με την ακόμα πιο οξυμένη εσωτερική κρίση στην Ελλάδα και – το σπουδαιότερο - βρίσκεται δίπλα μας!
Δεν μας φτάνουν όλα τα άλλα, έχουμε και την πρωτοφανή αποσταθεροποίηση όλου του περίγυρού μας και τα κύματα των λαθρομεταναστών που μαζεύονται τα σύνορά μας, περνάνε στην επικράτειά μας και σωρεύονται στις πόλεις μας, ενώ την ίδια στιγμή η τοπική αυτοδιοίκηση έχει παραλύσει λόγω δραματικών περικοπών.
Και αυτή η πραγματικότητα καθιστά τη θέση της Ελλάδας πολύ-πολύ πιο επικίνδυνη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Μέχρι πριν λίγες εβδομάδες, είχαμε μια κυβέρνηση που επί δύο χρόνια άσκησε ολέθρια πολιτική. Και τελικά κατέρρευσε, αφού έχασε κάθε ίχνος αξιοπιστίας στο εσωτερικό, αλλά και στο εξωτερικό.
Ας δούμε, λοιπόν, που βρισκόμαστε σήμερα και πως θα επιβιώσουμε μέσα σε αυτή την πρωτοφανή «καταιγίδα» που απειλεί να σαρώσει τα πάντα.
Στην Ευρώπη έχουμε μια νομισματική Ένωση 17 χωρών αλλά δεν έχουμε Κεντρική Τράπεζα με αντίστοιχες αρμοδιότητες, όπως εκείνες των άλλων κεντρικών τραπεζών. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν μπορεί να λειτουργεί ως «δανειστής έσχατης ανάγκης», δεν μπορεί να εκδίδει ευρωομόλογα, δεν μπορεί – τυπικά τουλάχιστον - να παρεμβαίνει στη δευτερογενή αγορά ομολόγων.
Επί πλέον, μέχρι πέρσι, τα κρατικά ομόλογα των χωρών της ευρωζώνης θεωρούνταν ως μηδενικού ρίσκου.
Όμως, πέρσι τον Οκτώβριο, στην Ευρωπαϊκή Συνάντηση Κορυφής της Dauville, η ευρωζώνη αποφάσισε ότι τα κρατικά ομόλογα έχουν πλέον ρίσκο για τους κατόχους τους. Κι ότι οι τράπεζες που τα διακρατούν, θα πρέπει να διατηρούν ρευστά διαθέσιμα ανάλογα με το ρίσκο αυτών των ομολόγων.
Από εκείνη την ημέρα η ρευστότητα έγινε «είδος εν ανεπαρκεία» στην Ευρώπη...
Κι έτσι, με την απόφαση για συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο ρίσκο των κρατικών ομολόγων, δημιουργήθηκε ο μηχανισμός μετάδοσης της κρίσης από μια μικρή περιφερειακή χώρα του νότου, όπως η Ελλάδα, στο σύνολο των ευρωζώνης.
Τώρα πλέον, μετά τις κερδοσκοπικές επιθέσεις και σε άλλες χώρες – Ιταλία και Ισπανία - και μετά την αδυναμία που επέδειξε η Ευρώπη να φτιάξει «αναχώματα» για να τους αντιμετωπίσει, δεν αρκούν ούτε τα ευρωομόλογα ούτε η παρέμβαση του Μηχανισμού Στήριξης στην δευτερογενή αγορά. Πρέπει να υπάρξει απευθείας ενίσχυση της ρευστότητας. Δηλαδή να βγάλει η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα το «υπέρ-όπλο» της -το «μπαζούκα» όπως καθιερώθηκε να λέγεται - και να γίνει ο «δανειστής έσχατης ανάγκης», να δώσει νέο χρήμα, φρέσκο χρήμα, στην ευρωζώνη.
Αλλά αυτό δεν το θέλει η Γερμανία, γιατί φοβάται τον πληθωρισμό, από τα ιστορικά τραύματα που υπέστη στις αρχές της δεκαετίας του 1920...
Κι έτσι τα πράγματα έφτασαν στο απροχώρητο: Σήμερα στο στόχαστρο των κερδοσκόπων έχει μπει και η Γαλλία και το Βέλγιο. Ενώ και η ίδια η Γερμανία δυσκολεύεται να δανειστεί στα χαμηλά επιτόκια που δανειζόταν ως τώρα.
Οι Οίκοι αξιολόγησης, τους οποίους η ίδια η απόφαση στη Dauville έβαλε στο παιγνίδι, απειλούν τώρα τα «τρία άλφα», του Γαλλικού χρέους. Κι αν συμβεί αυτό, τότε ο ίδιος ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης, το EFSF θα χάσει την αξιοπιστία του.
Τώρα πλέον η χρήση του «μπαζούκα» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι απαραίτητη. Αλλά οι αντιρρήσεις παραμένουν...
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ακόμα κι αν γίνουν όλα όσα δεν έγιναν ως τώρα – το ευρωομόλογο, η ενίσχυση του ταμείου EFSF, και η νομισματική παρέμβαση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - ο κίνδυνος δεν θα ξεπεραστεί. Γιατί δυστυχώς, υπάρχει κι ένας ακόμα, πολύ σοβαρός παράγοντας ανησυχίας:
Με τα προγράμματα μονομερούς λιτότητας που εφαρμόζονται πλέον σε μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες, η ίδια η Ευρώπη κατευθύνεται πια σε γενικευμένη ύφεση!
Και με πιθανότητα, αυτή τη φορά, να παρασύρει όλο τον υπόλοιπο κόσμο…
Κινδυνεύει να συμβεί σε όλη την Ευρώπη, αυτό που έγινε ήδη στην Ελλάδα: Όπου επιβλήθηκε μια σκληρή λιτότητα, χωρίς ταυτόχρονα μέτρα ανάκαμψης. Και το αποτέλεσμα ήταν να επιδεινωθεί η ύφεση, να παραμείνουν υψηλά τα ελλείμματα και να εκτοξευθεί το χρέος. Τώρα αυτό κινδυνεύει να συμβεί πανευρωπαϊκά...
Γι’ αυτό και η τελευταία είδηση: ότι όλες οι χώρες της Ευρωζώνης προειδοποιούνται από τον S&P πως κινδυνεύουν με πιστοληπτική υποβάθμιση!
Αλλά αν η Ευρώπη ξαναμπεί σε ύφεση, τότε τα ελλείμματα όλων των χωρών θα αυξηθούν. Και τα χρέη τους θα εκτοξευθούν. Και τότε είναι πιθανό, ακόμα και μια συμφωνία μεθαύριο στις Βρυξέλλες, που μοιάζει «επαρκής» τώρα, να αποδειχθεί σε λίγους μήνες εντελώς ανεπαρκής.
Και τότε μπορεί να γίνει πραγματικότητα, αυτό που θέλουμε όλοι να αποφευχθεί: το τέλος της ευρωζώνης!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Στην Ελλάδα υπάρχουν τρείς μείζονες προτεραιότητες για τους επόμενους μήνες, όχι για τον επόμενο χρόνο:
-- Πρώτον, να τακτοποιηθεί οριστικά η βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους. Με το εθελοντικό κούρεμα που αποφασίστηκε στις 26 Οκτωβρίου…
Έτσι κι αλλιώς, δεν πάμε πουθενά όσο το χρέος μας θεωρείται μη βιώσιμο.
Ποιος θα επενδύσει πλέον σε μια χώρα που το χρέος της θεωρείται μη βιώσιμο, δηλαδή «ανεξέλεγκτο»;
Ποιος θα δανείσει αυτή τη χώρα ή τις επιχειρήσεις της;
Και πως θα ανακάμψει η οικονομία, αν όλα τα κεφάλαια φεύγουν από μια χώρα με ανεξέλεγκτο χρέος, δηλαδή σε τροχιά χρεοκοπίας;
-- Η δεύτερη προτεραιότητα είναι να εξασφαλιστεί η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και των ασφαλιστικών ταμείων. Η απόφαση της 26ης Οκτωβρίου εξασφαλίζει την επανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, αλλά δεν προβλέπει τίποτε για τα ασφαλιστικά ταμεία. Αν δεν επανακεφαλαιοποιηθούν και τα ταμεία, θα χάσουν έσοδα μεγέθους 600 εκατομμυρίων το χρόνο!
Χωρίς τράπεζες δεν υπάρχει σύγχρονη οικονομία.
Και με διαλυμένα τα ασφαλιστικά ταμεία, διαλύεται και ο Προϋπολογισμός και η κοινωνική Συνοχή.
-- Τρίτη προτεραιότητα, αλλά και υπέρτατη, χωρίς την οποία όλες οι άλλες δεν έχουν νόημα: η Ανάκαμψη!
Αν η Ελλάδα δεν βγει από την ύφεση μέσα στο 2012, θα συμπληρώσει 5 χρόνια σε συνεχή ύφεση. Μόνο φέτος θα ξεπεράσει το 6%!
Αν το 2012 έχουμε ύφεση όσο προβλέπει το Σχέδιο Προϋπολογισμού, τότε οι απώλειες στην πενταετία θα φτάσουν το 15% του ΑΕΠ!
Τέτοιο πράγμα, δεν έχει ξαναγίνει στην Ευρώπη μεταπολεμικά.
Και δεν λέγεται «ύφεση» πια. Λέγεται πλήρης κατάρρευση!
Το ίδιο το Πρόγραμμα που εφαρμόζεται σήμερα, προβλέπει ότι το 2012 θα βγάλουμε πρωτογενή πλεονάσματα. Δηλαδή θα καλύψουμε το σύνολο των τρεχουσών δαπανών κι ένα μικρό μέρος των τόκων. Προειδοποιώ ότι αυτό δεν θα συμβεί, αν δεν υπάρξει Ανάκαμψη!
Για να πιάσουμε το στόχο χρειαζόμαστε, οπωσδήποτε, να αρχίσει η Ανάκαμψη της Οικονομίας.
Ο προϋπολογισμός του 2011 απέτυχε στους στόχους του, κυρίως διότι δεν υπήρξε Ανάκαμψη. Αντίθετα, οδήγησε σε ύφεση πολύ χειρότερη από εκείνη που είχε υπολογιστεί αρχικά.
Το δεκάμηνο του 2011, το έλλειμμα του κρατικού Προϋπολογισμού αυξήθηκε κατά 11%. Ενώ ο στόχος στο δωδεκάμηνο ήταν να μειωθεί κατά 4%!
Κι αν δεν ήταν οι συνεχείς μειώσεις του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων
(ΠΔΕ) – και πέρσι και φέτος – το έλλειμμα θα ήταν ακόμα πιο υψηλό!
Σκεφτείτε: το έλλειμμα του τακτικού Προϋπολογισμού – χωρίς, δηλαδή το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, τα Νοσοκομεία και την Τοπική Αυτοδιοίκηση – παρουσιάζει αύξηση κατά 2% του ΑΕΠ! Παρά τις θυσίες και τις αιματηρές περικοπές…
Όσον αφορά τον Προϋπολογισμό του 2012, διέπεται, δυστυχώς, από την ίδια λογική με εκείνη των δύο προηγουμένων:
Όσο συνεχίζεται αυτό το μείγμα πολιτικής – δηλαδή φόροι και περικοπές παντού, χωρίς μέτρα Ανάκαμψης - η ύφεση για το 2012 θα είναι πιθανότατα μεγαλύτερη, πάνω από το 2,8% που προβλέπεται.
Όλα αυτά θα συρρικνώσουν κι άλλο την οικονομική δραστηριότητα, θα εκτοξεύσουν τα λουκέτα, θα ανεβάσουν τον πυρετό της ανεργίας, που χτυπά κυρίως τους νέους.
Και οι στόχοι είναι πιθανό να μην επιτευχθούν. Και πάλι!
Ακόμα, ο Προϋπολογισμός θα κριθεί τελικά και από το εθελοντικό κούρεμα του ελληνικού χρέους. Το όφελοςαπό το κούρεμα των ομολόγων στην αρχή μας είπαν ότι θα φτάσει τα 5 δισεκατομμύρια ετησίως. Τώρα μιλάνε για όφελος 3,6 δισ. τα επόμενα χρόνια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Μια κρίσιμη παρατήρηση στο σημείο αυτό: Τα μέτρα του Προϋπολογισμού για το 2012 δεν αποφασίζονται εδώ σήμερα.
Έχουν ήδη αποφασιστεί από το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που ψηφίστηκε το καλοκαίρι κι έχουν συμπληρωθεί από το Πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε πριν δύο μήνες. Είναι ψηφισμένα μέτρα.
Εμείς σε πολλά απ’ αυτά - και στο συνολικό μείγμα πολιτικής - διατυπώσαμε τις διαφωνίες μας και τα καταψηφίσαμε.
Οι διαφωνίες μας παραμένουν.
Αλλά τώρα προέχει να ρυθμιστεί το συνολικό χρέος της Ελλάδας το ταχύτερο. Κι αυτό απαιτεί έναν «οδικό χάρτη» δημοσιονομικής προσαρμογής, με τελικό στόχο η Ελλάδα να βγει από την κρίση.
Εμείς, όπως το έχουμε πει εξ αρχής, δεν διαφωνούμε με τους στόχους της δημοσιονομικής προσαρμογής. Συμφωνούμε πλήρως να εξαλειφθεί το έλλειμμα και να μειωθεί το χρέος.
Προσθέτουμε, όμως, ένα ακόμα, το σπουδαιότερο: Ανάκαμψη τώρα!
Επαναλαμβάνουμε τη διαφωνία μας με μέτρα οριζόντιων περικοπών και με τις αλλεπάλληλες φορολογικές επιβαρύνσεις που δεν μειώνουν την παραοικονομία, εξοντώνουν αυτούς που ήδη πληρώνουν.
Σε αυτά θα εξακολουθήσουμε να επιμένουμε.
Όμως ψηφίζουμε σήμερα τον Προϋπολογισμό, πρώτον, γιατί δίνουμε απόλυτη προτεραιότητα να εξασφαλιστεί τώρα η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και να τηρηθούν οι στόχοι της δημοσιονομικής προσαρμογής.
Και δεύτερον, για να ζητήσουμε αυτό που λείπει από το πρόγραμμα: Ανάκαμψη!
Αξίζει να σας πω το εξής: Κάθε φορά που αυξάνεται η ανεργία κατά 1% το κράτος επιβαρύνεται άμεσα - σε επιδόματα ανεργίας μόνο - πάνω από 300 εκατομμύρια ετησίως! Κι αν λάβετε υπ’ όψιν τις απώλειες σε φόρους εισοδήματος, φόρους κατανάλωσης και ασφαλιστικές εισφορές, το έλλειμμα επιβαρύνεται από κάθε επί πλέον ποσοστιαία μονάδα ανεργίας, κατά 1 δισεκατομμύριο!
Σήμερα έχουμε ανεργία που φτάνει το 18%. Σε δύο χρόνια αυξήθηκε κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες! Αυτό από μόνο του επιβάρυνε το έλλειμμα κατά 9 δισεκατομμύρια τουλάχιστον. Το έλλειμμά μας σήμερα θα ήταν σχεδόν το μισό, αν δεν υπήρχε η εκτόξευση της ανεργίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Δεν δίνω εύκολες υποσχέσεις. Αλλά ό,τι υπόσχομαι το κάνω.
Ουσιαστικά μόνο δύο πράγματα υποσχέθηκα: Να αποκαταστήσω τις μεγάλες αδικίες στους χαμηλοσυνταξιούχους και τους πολύτεκνους. Θα το κάνω!
Έχω υποσχεθεί ότι θα αντικαταστήσω πολλά πράγματα που υπάρχουν σήμερα, με άλλα «ισοδύναμου αποτελέσματος». Έχω τις προτάσεις για να καμφθούν οι αντιρρήσεις και να τα επιτύχουμε κι αυτά.
Τονίζω προς κάθε κατεύθυνση ότι η υπέρ-φορολόγηση πρέπει να σταματήσει. Τα χαράτσια πρέπει να σταματήσουν. Με μικρότερους φορολογικούς συντελεστές μπορούμε να αντλήσουμε περισσότερα φορολογικά έσοδα. Ήδη τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, με υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές το κράτος είδε τα έσοδά του να μειώνονται.
Αυτή είναι η άποψή μας και για το φορολογικό. Μειώσεις συντελεστών θα ζητήσουμε ευθέως. Εμείς τολμήσαμε και το θέσαμε αυτό το ζήτημα πέρσι, με το Ζάππειο-ΙΙ. Και τότε θεωρήθηκε περίπου «θανάσιμο αμάρτημα».
Τώρα συζητιέται. Και δεν θα σταματήσουμε να το θέτουμε και να πιέζουμε, μέχρι να το καταφέρουμε.
Με Ανάκαμψη θα επιτύχουμε αυτό που δεν πέτυχε η προηγούμενη κυβέρνηση με ισοπεδωτική ύφεση: Την ραγδαία μείωση των ελλειμμάτων.
Κι έτσι θα αποκαταστήσουμε ταυτόχρονα την ψυχολογία της Οικονομίας και την συνοχή της κοινωνίας.
Και κάτι τελευταίο: Αν δεν βρισκόταν σε κρίση, η Ελλάδα αυτή τη στιγμή θα μπορούσε να εξάγει σταθερότητα και ευημερία στη Μέση Ανατολή. Όμως, λόγω της κρίσης, κινδυνεύει να εισάγει αστάθεια και κοινωνικές εκρήξεις στην Ευρώπη!
Η μεταδοτικότητα της κρίσης χρέους από την Ελλάδα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχει ήδη γίνει.
Αλλά υπάρχει ένας μεγαλύτερος κίνδυνος: Η μεταδοτικότητα της κοινωνικής κρίσης. Κι αυτό πρέπει να το αποτρέψουμε.
Με μια συνετή πολιτική, όπως αυτή που προτείνουμε, θα σταθεροποιήσουμε τη χώρα. Οικονομικά και κοινωνικά. Γι’ αυτό δεν θα σταματήσω να λέω αυτό που είπα από την αρχή: Χρειαζόμαστε Ανάκαμψη!
Χρειαζόμαστε εσωτερική σταθεροποίηση. Κατά προτεραιότητα να αντιμετωπίσουμε προβλήματα ασφαλείας.
Κατά προτεραιότητα, επομένως, θα καταργήσουμε το Νόμο για την Ιθαγένεια και αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης.
Κατά προτεραιότητα θα προωθήσουμε την ανακήρυξη ΑΟΖ.
Η Ελλάδα πρέπει να βρει τον εαυτό της. Πρέπει να αξιοποιήσει τον πλούτο και τα πλεονεκτήματά της. Πρέπει να ασκήσει τα δικαιώματά της. Στο θαλάσσιο και χερσαίο ορυκτό πλούτο της.
Και πρέπει να παραμερίσει οριστικά, τους μόνιμους κήρυκες της ηττοπάθειας και την μοιρολατρίας.
Κάποιοι, για παράδειγμα, βιάστηκαν να μιλήσουν για «ελληνική πανωλεθρία» από την απόφαση του Δικαστηρίου της Χάγης μετά την προσφυγή των Σκοπίων.
Και τελικά αποδείχθηκε ότι το Δικαστήριο μεταξύ άλλων απέρριψε το βασικό αίτημα των Σκοπίων. Να απαγορευθεί, δηλαδή στην Ελλάδα, μελλοντικό βέτο σε βάρος των Σκοπίων αν δεν λυθεί το ζήτημα της ονομασίας.
Η ελληνική επιτυχία στο Βουκουρέστι και η στέρεη άποψή μας για το ζήτημα παραμένουν.
Η Ελλάδα έχει «κόκκινες γραμμές» και τις τηρεί.
Αλλά έχει και «γαλάζιες γραμμές», έχει και θεμιτές επιδιώξεις και τις προωθεί.
Και αυτή τη στιγμή κεντρική της επιδίωξη είναι η ανακήρυξη της ΑΟΖ. Που ακόμα και η μικρή Κύπρος την αποτόλμησε. Κι εμείς δεν τολμήσαμε ακόμα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα τα πάντα στην Ευρώπη θα αλλάξουν. Σε ένα χρόνο από σήμερα η ευρωπαϊκή πραγματικότητα πολύ λίγο θα μοιάζει με όσα γνωρίζουμε ως τώρα, με όσα περάσαμε τα τελευταία δύο χρόνια και με όσα ζούμε σήμερα.
Μαζί με τις μεγάλες αλλαγές συνειδητοποιούνται και τα λάθη που έγιναν.
Και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.
Η Ευρώπη σήμερα βρίσκεται σε ιστορικό μεταίχμιο. Έχει εισέλθει σε μεταβατική φάση.
Και η Ελλάδα βρίσκεται σε μεταβατική φάση. Κι έχει μεταβατική κυβέρνηση:
Τη σημερινή κυβέρνηση Παπαδήμου.
Εμείς πρωτοστατήσαμε να δημιουργηθεί! Όταν οι απίστευτοι χειρισμοί της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, απομόνωσαν πλήρως τη χώρα και δημιούργησαν προς στιγμή τον κίνδυνο άμεσης εκδίωξης της Ελλάδας από την Ευρώπη και ταυτόχρονης πλήρους χρεοκοπίας της.
Τη στιγμή που γενικευόταν η κρίση στην ευρωζώνη, δεν μπορούσε η Ελλάδα να μένει πλήρως απομονωμένη και ουσιαστικά ακυβέρνητη.
Έπρεπε να αποκτήσει κυβέρνηση, να παραμείνει στην Ευρώπη και το ευρώ, να εξασφαλίσει την 6η δόση – κυρίως – να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα του χρέους της. Και μόλις δρομολογηθούν όλα αυτά να πάει σε εκλογές.
Αυτοί ήταν οι στόχοι που θέσαμε τότε…
Η 6η δόση, έχει σήμερα ξεμπλοκάρει. Η συζήτηση για τη νέα δανειακή σύμβαση προχωράει. Όλοι επείγονται πλέον να δοθεί άμεσα λύση στη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Κι όλοι αντιλαμβάνονται ότι πλησιάζουν πια οι εκλογές, πράγμα που αποκαθιστά την ομαλότητα μέσα στη χώρα.
Πολλοί θέτουν το ψευδοπρόβλημα αν η Νέα Δημοκρατία είναι «συμπολίτευση ή αντιπολίτευση
Σε τι να είμαστε «συμπολίτευση»; Και σε τι να «αντιπολιτευθούμε»;
Αυτή είναι μια προσωρινή μεταβατική κυβέρνηση! Δεν είναι συγκυβέρνηση. Δεν προέκυψε από κοινό πρόγραμμα διακυβέρνησης των κομμάτων που την αποτελούν.
Τη στηρίζουμε για να επιτύχει τους στόχους της άμεσα.
Δεν δίνουμε «συγχωροχάρτι» για τις αμαρτίες της προηγούμενης κυβέρνησης.
Όσα πρέπει να αλλάξουμε, θα το αλλάξουμε, αλλά χρειαζόμαστε την εντολή του ελληνικού λαού. Και θα τα αλλάξουμε μετά τις εκλογές.
Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι σήμερα ούτε συμπολίτευση ούτε αντιπολίτευση.
Τι είναι;
Είναι ο ρυθμιστικός παράγοντας των εξελίξεων! Και το απέδειξε…
Είναι ο ρυθμιστικός παράγοντας, η εγγύηση μετάβασης σε μια νέα εποχή.
-- Ζούμε μια μετάβαση από το φαύλο κύκλο της κρίσης και της ύφεσης, στον ενάρετο κύκλο της Ανάκαμψης και της Ανάπτυξης.
Το πώς θα γίνει αυτό θα το αποφασίσει ο ελληνικός λαός. Και μόνον αυτός. Και πολύ σύντομα. Το Φεβρουάριο…
Εγώ υποσχέθηκα να του εξασφαλίσω ομαλές συνθήκες εκλογών. Χωρίς αγωνίες και εκβιασμούς. Και αυτά που θα του υποσχεθώ, αυτά θα κάνω.
Όχι λεφτά «λεφτά υπάρχουν - πάρε κόσμε»…
-- Ζούμε τη μετάβαση από την εποχή του λαϊκισμού και των ψεύτικων υποσχέσεων, σε μια νέα εποχή έντιμης σχέσης ανάμεσα στην Πολιτεία και τον πολίτη.
Μερικοί αναρωτιούνται, τάχα αθώα: Γιατί άραγε να μην επεκταθεί και πέραν τον τριμήνου η κυβέρνηση Παπαδήμου;
Γιατί απλούστατα, χρειάζεται κυβέρνηση που θα διαθέτει νομιμοποίηση να προχωρήσει το δύσκολο έργο από δω και στο εξής.
Αυτή τη στιγμή η προσδοκία των εκλογών λειτουργεί ως βαλβίδα «ασφαλείας» σε μια κοινωνία σοκαρισμένη, ανήσυχη, απελπισμένη, οργισμένη.
Αν πάψει η κοινωνία να προσδοκά εκλογές στο εγγύς μέλλον, αν αχρηστευθεί αυτή η «βαλβίδα ασφαλείας», τότε θα είναι πολύ πιο πιθανή πια η κοινωνική έκρηξη.
Ο τόπος χρειάζεται ομαλότητα. Όχι μόνιμη κοινωνική αναταραχή, ούτε εκρήξεις.
Κι αυτό που εξασφαλίζει ομαλότητα είναι οι εκλογές άμεσα και μια νέα κυβέρνηση με ισχυρή εντολή για καθαρές λύσεις. Όχι για λαϊκίστικα ψέματα.
Κι όσοι, επομένως, ζητούν να παραταθεί η κυβέρνηση Παπαδήμου ή να διευρυνθεί ο ρόλος της, την υπονομεύουν άμεσα.
Κι ύστερα ισχυρές κυβερνήσεις με ισχυρές εντολές έκαναν τα μεγάλα δημοκρατικά άλματα. Και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό:
Από το Βενιζέλο μέχρι σήμερα. Όλες οι μεγάλες τομές στην Ελληνική πολιτική ζωή έγιναν από ισχυρές πλειοψηφίες με ισχυρή εντολή του λαού.
Όχι από συνονθυλεύματα κομμάτων που αλληλουπονομεύονται…
Και στο εξωτερικό, οι μεγάλες τομές έγιναν από ισχυρές κυβερνήσεις. Από το Ντε Γκώλ, μέχρι τη Θάτσερ και τον Μιτεράν, παντού μεγάλες πλειοψηφίες έδωσαν σαφή εντολή για μεγάλες αλλαγές.
Τι ακριβώς μας λένε τώρα;
Να πάμε σε πολυκομματικά σχήματα για να ελέγχεται η επόμενη κυβέρνηση πιο εύκολα, να αυτοϋπονομεύεται και να μην αλλάξει τίποτε;
Αυτό μας λένε;
Μερικοί από το ΠΑΣΟΚ ρωτάνε, αν είμαστε... αντι-συμπολίτευση!
Όσοι τα ρωτάνε αυτά, τις δηλώσεις των… δικών τους υπουργών, για τα κατορθώματα της προηγούμενης κυβέρνησης Παπανδρέου, τις διάβασαν; Τις άκουσαν; Ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν;
Αν εμείς λέγαμε τα μισά απ’ όσα είπε προχθές ο κ. Χρυσοχοϊδης σε βάρος του αρχηγού του, τι θα έλεγαν;
Τι μας λένε τώρα; Ότι οι ίδιοι οι υπουργοί τους ΠΑΣΟΚ μπορούν να λένε αυτά που λένε σε βάρος της κυβέρνησης την οποία οι ίδιοι στήριζαν και συμμετείχαν - και δεν μπορούμε εμείς να διαχωρίζουμε τη θέση μας απ’ όλα εκείνα με τα οποία εξ αρχής διαφωνήσαμε;
Η Νέα Δημοκρατία έχει ήδη δικαιωθεί σε όσα υποστήριξε τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Κι όμως, κάποιοι δυσκολεύονται να το αναγνωρίσουν.
Τους ακούμε και τους διαβάζουμε.
Την επικρίνουν συνέχεια για ο,τιδήποτε. Σαν να πρέπει να εξασφαλίζουμε συνεχώς …«διαγωγή κοσμιοτάτη» από τρίτους.
Τους λέμε να μη κουράζονται. Δεν χρειαζόμαστε τέτοια πιστοποιητικά.
Ίσως επιδιώκουν να μην μπορέσουμε να κυβερνήσουμε ανεμπόδιστα.
Τους λέμε ότι ματαιοπονούν!
Αυτή τη στιγμή γίνεται αληθινός σεισμός στης Ευρώπη. Δεν ξέρουμε πού θα καταλήξει. Βιαζόμαστε η Ελλάδα να επωφεληθεί όσο γίνεται περισσότερο σήμερα. Ώστε να μπορέσει να μπει σε ανοδική τροχιά αύριο.
Εμείς την Κυβέρνηση Παπαδήμου τη στηρίζουμε, ακριβώς για να προλάβει η Ελλάδα να επωφεληθεί, έστω και την τελευταία στιγμή, από μια ευρωπαϊκή κρίση που δεν ξέρουμε ούτε που θα καταλήξει, ούτε πως θα τελειώσει.
Επί δύο χρόνια λέγαμε «κάντε Ανάκαμψη» για να επιτύχει η δημοσιονομική προσαρμογή. Κανείς δεν μας άκουγε...
Αποδείχθηκε ότι είχαμε δίκιο. Και τώρα λέμε το ίδιο: Να μπει σε προτεραιότητα η Ανάκαμψη, για να βγούμε από τα ελλείμματα και την υπερχρέωση όσο γίνεται πιο γρήγορα.
Μέχρι τώρα ο Ελληνικός λαός μας είδε να αντιστεκόμαστε στην πολιτική του Μνημονίου.
Τώρα δεν αρκεί να αντιστεκόμαστε μόνο. Πρέπει να την αλλάξουμε κιόλας! Και η ώρα της αλλαγής πλησιάζει μια και όλα στην Ευρώπη θα αλλάξουν.
Μερικοί ρωτάνε τέλος, τι θα συμβεί με τη μείωση της εθνικής κυριαρχίας που συνεπάγεται το κυοφορούμενο από τη Γερμανία νέο Σχέδιο Δημοσιονομικής Ένωσης για την Ευρώπη.
Ξεχνάνε ότι με την πολιτική και τις επιλογές της προηγούμενης κυβέρνησης η Ελλάδα έχει χάσει ήδη μεγάλο μέρος της κυριαρχίας της στα δημοσιονομικά.
Κι ο μόνος τρόπος να την ανακτήσει είναι να βγει από τα ελλείμματα και να μειώσει το χρέος της.
Έτσι κι αλλιώς, ακόμα κι αν δεν υπήρχε το κυοφορούμενο Σχέδιο, μια χώρα που ζει στο έλεος των δανειστών της, μια χώρα που κάθε τρίμηνο εκλιπαρεί για τη... δόση της, μια χώρα που παρά τις θυσίες του λαού της δεν μπορεί να πιάσει τους στόχους της και πλησιάζει όλο και περισσότερο τη χρεοκοπία, είναι πλήρως εξαρτημένη.
Εμείς αυτή την κατάσταση θα παραλάβουμε. Και θα ανακτήσουμε την εθνική κυριαρχία μας! Προχωρώντας αποφασιστικά στην εξυγίανση και των δημοσιονομικών και της Οικονομίας μας γενικότερα.
Ακόμα και μέσα στο νέο ευρωπαϊκό Σχέδιο, μια χώρα-μέλος ανταγωνιστική και υγιής, ανακτά πλήρως την κυριαρχία της.
Αυτός είναι ο στόχος μας…
Και γι’ αυτόν θα δουλέψουμε…
Να ανακτήσουμε την κυριαρχία μας!
Να πάρουμε ξανά τη χώρα και τη μοίρα μας στα χέρια μας.
Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει να εξαλείψουμε τα ελλείμματα και να εξασφαλιστεί άμεσα η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Ψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό, για να επιτύχουμε τους στόχους, αλλά και γνωρίζοντας ότι αυτό χρειάζεται την Ανάκαμψη.
Από την Ανάκαμψη περνά η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων άμεσα.
Από την Ανάκαμψη περνά η ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας μας μεσοπρόθεσμα.
Από εκλογές που θα δώσουν εντολή για πολιτική Ανάκαμψης, περνά η δημοκρατική ομαλότητα από δω και μπρος.
Αυτό ενδιαφέρει τη Νέα Δημοκρατία. Η οποία κάνει εκείνο που της επιβάλλει η ιστορική της ταυτότητα και η υποχρέωσή της προς την Πατρίδα για την Ανάκαμψη της Οικονομίας και την Ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η μετάβαση σε μιαν νέα Ευρώπη άρχισε! Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι παρίας. Πρέπει να γίνει πρωταγωνιστής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η μετάβαση σε μια νέα Ελλάδα άρχισε! Η Νέα Δημοκρατία είναι ήδη ρυθμιστής των εξελίξεων.
Η Νέα Δημοκρατία είναι εγγυητής της ομαλότητας και της διεξόδου από την κρίση με Ανάκαμψη.
Είναι πάνω απ’ όλα εγγυητής ότι θα ανακτήσουμε όσα χάσαμε.
Και κυρίως, ότι θα ανακτήσουμε πλήρως την εθνική μας αξιοπρέπεια και κυριαρχία.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.