Η σημερινή μας συνεδρίαση διεξάγεται κάτω από μια βαριά κοινωνική και πολιτική ατμόσφαιρα. Και αυτό, γιατί η κυβέρνηση προωθεί ένα πολυνομοσχέδιο, που αιφνιδιαστικά και κατεπειγόντως αλλάζει, χωρίς διάλογο, χωρίς συναίνεση, χωρίς σοβαρό προγραμματισμό και με εντεινόμενες ενδοκυβερνητικές τριβές, τους όρους ζωής για εκατομμύρια Έλληνες πολίτες. Αλλαγές όλοι θέλουμε. Αλλά όχι αλλαγές στο πόδι. Ζητούμε διαθρωτικές αλλαγές που θα φέρουν ανταγωνιστικότητα, ανάκαμψη και ελπίδα. Όχι θυσίες χωρίς αντίκρισμα , χωρίς προοπτική.
Έρχομαι, λοιπόν, στο αντικείμενο της σημερινής μας συνεδρίασης.
Η βαθιά κρίση που μαστίζει τη χώρα μας είναι οικονομική, αλλά πάνω απ΄ όλα είναι βαθιά πολιτική και κοινωνική. Μπορεί η Δημοκρατία να είναι εμπεδωμένη στην Ελλάδα. Ζητείται, όμως, η ισχυροποίηση των θεσμών της και η προσαρμογή τους στην εποχή μας.
Μία εποχή που απαιτεί σύγχρονους, ισχυρούς και αποτελεσματικούς δημοκρατικούς θεσμούς, ικανούς να υπηρετήσουν την εθνική Στρατηγική, τη Δημοκρατία και τους Πολίτες. Θεσμούς που εδραιώνουν τη διαφάνεια και την αξιοκρατία. Θεσμούς που αποδυναμώνουν τη φαυλοκρατία και τη γραφειοκρατία και ενισχύουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στο Πολίτευμα και τη συμμετοχή τους στα κοινά.
Η επόμενη μέρα της κρίσης πρέπει να βρει την Ελλάδα ενωμένη, το κράτος πιο λειτουργικό και σύγχρονο, την οικονομία πιο ανταγωνιστική και αισιόδοξη και την κοινωνία θωρακισμένη με αίσθημα ασφαλείας.
Πιστεύω βαθειά ότι το πρώτο βήμα της εθνικής πορείας προς το μετασχηματισμό του πολιτικού μας συστήματος, είναι ο ορισμός της Βουλής, μετά τον Ιούνιο του 2013, ως Αναθεωρητικής.
Γι΄ αυτό και με την αναθεώρηση του Συντάγματος, που θα προτείνουμε στη Βουλή των Ελλήνων, θα επιδιώξουμε να καταστήσουμε, και πάλι, το Συνταγματικό μας Χάρτη σύγχρονο πλαίσιο αρχών και κανόνων μιας νέας πολιτικής αντίληψης για τη δομή, οργάνωση και λειτουργία της πολιτείας.
Πλαίσιο και σημείο αναφοράς της πορείας της πατρίδας μας προς την αναγέννηση, την ανάπτυξη και την ανάταξη της εθνικής μας υπερηφάνειας.
Στην πορεία προς τη διαμόρφωση της τελικής πρότασής μας, αποφασιστικής σημασίας θα είναι η σύμπραξη της ίδιας της κοινωνίας. Γιατί η έκταση, το βάθος και η ισχύς της αναθεώρησης, πρέπει να εκπορεύονται από τον ακρογωνιαίο λίθο της Δημοκρατίας μας, δηλαδή τη λαϊκή βούληση και συναίνεση.
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες.
Όμως, μια τέτοια σε βάθος προσπάθεια δεν μπορεί να μη λάβει υπόψη της την εθνική φροντίδα για την Παιδεία, την Υγεία, τον Πολιτισμό και το Περιβάλλον.
Δεν μπορεί παρά να προωθήσει την οικονομική ανάπτυξη, που είναι το μεγάλο ζητούμενο της εποχής μας και που εμποδίζεται από αγκυλώσεις που ακυρώνουν τα πλεονεκτήματα της πατρίδας μας και αποθαρρύνουν δημιουργικές πρωτοβουλίες.
Και, προφανώς, δεν μπορεί παρά να προωθήσει την αποκατάσταση της κλονισμένης ασφάλειας δικαίου στην απονομή της Δικαιοσύνης. Αλλά και τις αντιθέσεις του Καταστατικού μας Χάρτη με τις αρχές του Ευρωπαϊκού Δικαίου, που συχνά δημιουργούν περιορισμούς και ανατροπές στην απόδοση Δικαιοσύνης. Ανέφερα ελάχιστα παραδείγματα και μόνον ενδεικτικά.
Επιδίωξή μας -και αυτό είναι το σημαντικό- θα είναι να δημιουργήσουμε το πλαίσιο Αρχών μιας Ελλάδας εθνικά υπερήφανης, οικονομικά αναπτυγμένης και κοινωνικά δίκαιης. Πλαίσιο αρχών για μια Νέα Μεταπολίτευση!
Τις αλλαγές αυτές θα τις επιχειρήσουμε παραμένοντας πάντοτε πιστοί στις θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος, διευρύνοντας με τις αναθεωρητέες διατάξεις που θα προτείνουμε, την ισχύ της εφαρμογής των Γενικών Αρχών του Καταστατικού μας Χάρτη και την καθολική επικράτηση και αποδοχή τους στη λειτουργία της Πολιτείας.
Είμαι βέβαιος ότι αυτή η Επιτροπή, υπό την Προεδρεία του Αντιπροέδρου Δημήτρη Αβραμόπουλου και με τη βοήθεια εξαίρετων συναδέλφων και λαμπρών επιστημόνων, σε συνεχή διάλογο και σύμπραξη με την κοινωνία, θα φέρει σε πέρας τη δύσκολη αυτή αποστολή. Μιλάω για ένα Νέο Καταστατικό Χάρτη του 21ο αιώνα. Και επιμένω στη σύμπραξη της Κοινωνίας, γιατί η έκταση, το βάθος και η ισχύς της Αναθεώρησης πρέπει να εκπορεύονται από τη λαϊκή βούληση και συναίνεση.
Οι ώρες είναι κρίσιμες. Κρινόμαστε όλοι από το βαθμό της εθνικής μας ευθύνης, μπροστά σε μια προσπάθεια συλλογική, ώστε να ξεπεράσουμε την κρίση, να ισχυροποιήσουμε και πάλι την οικονομία και τη χώρα, να ενδυναμώσουμε την κοινωνική συνοχή και να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές μια νέα, αξιόπιστη, με κύρος και θεσμικά ισχυρή Νέα Ελλάδα.
Πέρασαν 36 χρόνια από το Σύνταγμα του 1974, το οποίο, πράγματι, για την εποχή του ήταν ένα κείμενο σύγχρονο. Μεσολάβησαν τρεις συνταγματικές αναθεωρήσεις. Οι οποίες όμως είχαν έλλειμμα και τόλμης και διορατικότητας. Σαν να μην είχε αντιληφθεί το πολιτικό μας σύστημα τις μεγάλες αλλαγές που συντελέστηκαν στον κόσμο ολόκληρο, σαν να μην είχε αίσθηση της κίνησης των πραγμάτων γύρω του, σαν να μην είχε αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα των καιρών και της κοινωνίας. Σαν να μην είχαμε ανάγκη να κάνουμε «άλμα μεγαλύτερο από τη φθορά»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.